ยต่งฮูห

าดกลัวให้แก่ผู้คน ที่อยู่บริเวณรอบข้างเป็นอย่างยิ่ง ทว่าพวกเขากลับไม่สามารถหลบห

ยินแล้วชะงักไป นางหันไปทางแม่นมฉี “

น้ำลายเบา ๆ “เจ

แต่ว่าอายุครรภ์เพียงเจ็ดเดือนนั้น ค่อนข้างอันตรายไม่น้อย รีบหันไปทางแม่นมฉี แล้วขึงสายตามองนางตรง ๆ “นี่เจ้าน่ะ หากคุณหนูของข้าช่

ความเจ็บเอ่ยออกมา สายตาจดจ้องไปยังหลินซือเยว่ เ

า ๆ “คลอดก่อนกำหนดในสภ

จะไม่โทษแม่นางด

ป็นแม่ ทำให้หลินซือเ

หมดเด็ดขาด เอาที่สำรองไว้บนรถม้ามาใช้ด้วย” หลินซือเยว่หันไปทางแม่นมฉีต่อ “ส่วนเจ้าช่วยหาผ้าอุ่น ๆ มาไ

าหลินซือเยว่จะเปลี่ยนใจ รี

อแม่นมฉีเอาไว้แน่น ส่งเสียงกรีดร้องออกมาเป็นระยะ ทำให้คนคุ้มกันทั้งสองด้านนอกเกิด

นแล้ว ฝากข้ามาส่งข่าวว่าให้ดูแลฮูหยิน

หยิน จึงได้ดึงศัตรูไปที่อื่นแทน หวังว่าท่านจะปลอดภัยกลับมา เขาไม่อาจละทิ้งหน

ล้ว ฮือ ๆ ๆ” เป็นเสียงของ

หยาง ทำอย

ยางผู้นี้รู้ว่าเรื่องสตรีคลอดบุตรนั้น บุรุษเช่นเขาไม่อาจสอดมือเข้าไปยุ่งได้ อย่างน้อยแม่นมฉี

ในกร

ะอื้นด้วยความสงสารคุณชายตัวน้อย ที่ตอนน

ตัวเอง ใช้เลือดวาดยันต์ด้วยอักษรโบราณ บนกลางอก

ไม่ได้ไปไหนไกลเลย กลับลอยไปอยู่ข้าง ๆ มารดาของตน จึงได้กวาดฝ่ามือดึงเจ้าตัวน้อยให้กลับมาอยู่ในร่างตัวเอง จากนั้

เขาเลย” ต่งฮูหยินทนดูต่อไปไม่ไหว พยายามยันตัวลุกขึ้น

รดรอสักครู่เถอะเจ้าค่ะ” เผิงฉือไม่เคยเห็นวิธีรักษาเช่น

เหมือนเสียงพูดของพวกนางจะไม่สามารถทำลายสมาธิอันแน่วแน่ของนางได้

บไม่กล้ามองดูบุตรชายของตัวเอง แต่แล้วเสียงร้อง

นางยื่นคุณชายน้อยที่

ำตัวทารกลงไปในอ่างน้ำอุ่นกำลังดี เสีย

บตัวคุณชายตัวน้อยไว้ พร้อมกับน้ำตาไหลอาบน้ำอย่างตื้นตันใจ “ฮูห

กันไม่นาน นางก็เอ่ยกับแม่นมฉี “เจ้ารีบไปหาชุ

็เสร็จเรียบร้อย หลินซือเยว่นำทารกน้

ีรู้ว่าต่งฮูหยินเพิ่งมีบุตรคนแรก จึงเข้ามาสอนวิธีให้นมแก่นาง ระหว่างนั้นหล

อ” ต่งฮูหยินลอบมอ

กจากร่างไป ข้าทำพิธีเรียกกลับคืนมาได้ก็จริง ทว่าวิญญาณนั้นอ่อนแอนัก จำเป็

้อยเพียงสิบแปดเท่านั้น ไหนเลยจะเข้าใจเรื่องพวกนี้ ยิ่งคนท

นอารามเต๋าเจ้าค่ะ” เผิง

็กน้อย ช่างน่าประหลาดใจยิ่งนัก

่งสายตาให้เผิงฉือ จากนั้นทั้งสองก็เดินออกจาก

้านที่ใจกล้าหน่อย ไปย้ายศพออกจากห้องโถงอุ่นเถอะ ให้ชาวบ้านที่อยู่ด้

งฮูหยิน

บไปจัดการเรื่องชาวบ้านก่อนเถอ

ก่อนไปสั่งการให้ลูกน้องไปเคลื่อนย้ายศพ

คืนนี้เราจะทำอย่างไรดีเจ้าคะ” เผิงฉื

ไปนอนที่กระโจมได้เลยไม่มีอะไรแ

ยไม่รอช้ามุดเข้ากระโจม

หลับน่ะสิคุณหนู” เผิ

นั้น “มีคนคุ้มกันอยู่ด้วยท่านจะกล

้า พร้อมเตาอุ่นอีกอัน “มิน่าคุณหนูถึงได้ซื้อเตาอุ่นมาหล

่า(05.0

หลินซือเยว่ลืมตาตื่นขึ้นเห็นเผิงฉื

่าทางไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป” ตอนนี้เช้าแล้วเผิงฉือจึงมองสำร

ากนั้นจึงเดินลงจากรถม้าตามเผิงฉือไป ด้านล่า

รับการคำนับขอบคุณจากข้าด้วย” บุรุษวัยยี่สิบแ

้ว่าเขามีฐานะไม่ธรรมดาจริง ๆ

ิดว่าสตรีวัยสิบกว่าปีผู้นี้ คือคนที่ช่วยทำคลอดให้ภรรยา อีกทั้งยังสามารถช่วยเหลือบุตรชาย ที่หมดลมหายใจ

ญคุณอันใดเลย ข้าขอตัวก่อน” หลินซือเยว่น้อมศีรษะลงเล็กน้อย จากนั

หนึ่ง ไปมอบให้แก่หัวหน้าหยางเพื่อส่งต่อให้เจ้านาย

จ้าคะ” ต่งฮูหยินเห็นสีหน้าข

่อ(09.00-10.59) หากไม่ทันก็ให้เลื

เหตุผลไว

ี้ หัวหน้าหยางคนที่นำจดหมายมาส

ยางเอ่ย “

คงไม่ทันอย่างแน่นอน ทางการมาทำคดีเราต้องเป็นพยานให้

ยกสีขาวบนข้อมือน้อย ๆ “ข้าเชื่อนาง นางเป็นคนพาลูกช

่อนไม่ได้ ยอมที่จะเลื่อนเวลาเดินทางออกไปเป็นยามเว่ย เส้นทางที่พวกเขาใช

ี้ (500เมตร) แม้ไม่มั่นใจว่าเหตุเกิดช่วงเวลาใด แต่หากพวกเขาออกเดินทางในช่วงเวลาปกติ คงไม่อาจหลีกพ

นั้นออกมาดูอีกหน “ข้าติด