ดินทางท่า

แม่ท

องโจวจื่อถง ปรากฏว่าร่างกายของชายหนุ่มดีขึ้นถึงสามส่วน ชุยเหลียงรีบนำกระดาษที่หลินซือเ

หมอเทวดาท

ไหนหรอก เป็นแม่นางน

หน ข้าต้องการหารื

ท่านหมอเจินน

ายความว่านางรักษาได้ผล แล้วรูปแบบการฝังเข็มเช่นนี้ มหัศจรรย์ย

บรู้ หลังฟังจบท่านหมอเจินมีเพียงคำพูดเดียว คือน่าเสียดายจริง ๆ แต่ว่าเขายังมีความหวังอยู่ เพราะหลินซือเยว่ได้แนะนำ

งเป็นคนรักษาเขาเมื่อคืนที่ผ่านมา จึงถามถึงสถานการณ์ของหลินซือเยว่ในตอนนี้ และได้รู้ว่าหลังจากรักษาให้เ

นหมายของคุณชายใหญ่กับนาง

นเช่นนี้ และเอ่ยคำว่ายกเลิกการหมั้นหมายโดยไม่ลังเล” โจวจื่อถงรู้ส

้ ข้ากลับคิดว่านี่เป็นทางออกท

กเป็นอย่างไรบ้าง” โจวจื่อถงยังคงขยับท่อนล่างไม่ไ

ริ่มตกแ

ันหนึ่งให้นาง ใส่ของใช้สำหรับหน้าหนาวให้เต็ม รวมถึงอาหารแห้

ญ่ไม่มากไป

ารรักษาของนางได้ผล แค

ากไม่ได

าคงโง่ถูกนาง

่ พร้อมสิ่งของจำเป็นและตั๋วเงิน ให้คนไปมอบให้หลินซือเยว่ที่ขบวนเนรเทศของคนตระกูลหลิน แต่ว่าคน

ห็นป้ายจวนแม่ทัพโจว และได้รับเงินมามากถึงห้

เคยเห็นหน้าหลินซือเยว่มาก่อน เขาคือคนที่ถูก

ของข้ารึ” เผิงฉือ

ยใหญ่ของข้ามีของฝากม

ี่ก้าว ทว่าคนอื่น ๆ ในขบวนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกัน กลับถูกทห

รีบบอกทหารที่กำลังชี้ดาบมาทางพวกตน จากนั้นรีบเดินไปรวมตัวอ

ำเป็นเต็มคันรถ ไหนเลยจะเหมือนรถม้าของคนกำลังถูกเนรเทศ แต่พอมอ

ของท่านด้วย ข้าไม่มีส

ูหลินด้วยขอรับที่ ช่วย

ให้ระมัดระวังในเรื่องฝังเข็มด้วย หากไม่แน่ใจให้ลองกับคนที่ร่

ความไปบอก

ปเถ

ล้าเอ่ยถามบุตรสาวผู้แสนเย็นชาของตน เขาไม่ได้ย

นของจวนแม่ทัพโจว ดูจะเป็นการไม่เหมาะสมเท่าใดนัก เมื่อนางไม่อยากเกี

ญ่ ท่านกับน้องสามขึ

เช่นนั้นเจ้าก

ะเดินได้ไม่เท่าไรม้าอาจจะหมดแรงเสียก่อน

้าเชื่อคำที่เยว่เอ๋อร์บอกเถอะ” เขาเห็นคนบ้านใหญ่ให้เด็กและสตรีขึ้นรถม้า และอีกคันก็ให้

งฮูหยินเฒ่า ตามด้วยรถม้าของครอบครัวหลินเฉิน จากนั้นก็เป็นบรรดาบ่าวรับใช้ในจวนทั้งหมด รั้ง

นั้นเล่า” ฮูหยินเฒ่านึกแปลกใจจึงได้เอ่ย

านแม่” หลินเฉินหันไปสั่งพ่

ามีคนมอบรถม้ากับของใช้ให้มาขอรับ พวกเขาจึงอยู่รั้งท้า

้พ่อบ้านหม่า แล้วหันไปทางมารดาราย

นับว่ายังมีสห

ห่งจะมีการตั้งครัวชั่วคราว เพื่อแจกจ่ายอาหารให้แก่นักโทษ การพักแรมได้มีการเตรียมเอาไว้ทุกจุด บางวัน

อได้เอ่ยขอร้องให้ทหารช่วยหาหมอมารักษา แต่ไม่ว่าจะร้องขอเช่นไรก็ไม่เป็นผล คราวนี้หลินซือเยว่ได้นำรถม้ามาอยู่ด้านหลังของคนบ้านใหญ่ นางลอบ

เนรเทศคน

ัวเรา

เจ้าคะ ข้าตรวจดูของที่อยู่บนรถม้าแล้ว หากกินแค่พวกเราก็น่า

าหารการกิน เพราะสภาพอากาศไม่เป็นใจ การเดินทางจะต้องล่าช้าออกไป แต่ละวันทห

อยู่บนรถม้า ให้กินขอ

าค่ะค

นหม่าได้เข้ามารายงานหลินเฉิน ว่ากลุ่มคนที่

ใจเป็นอย่างมาก เขารู้เพียงว่าตระกูลหยางเป็นตระกูลนัก

ี่หนังแกะของแม่ทัพหยางในมือของข้าศึก พวกมันบอกว่าแม่ทัพหยางเป็นคนมอบให้ แม่ทัพคนอื่น ๆ ที่อยู่ในเหตุก

ใจว่าตัวเขาไม่ได้เป็นคนสำคัญ ในตำแหน่งหน้าที่การงานที่ทำ

คงมีคนใหญ่คนโตชักใยอยู่ แม้แต่ท่านลุงของนางเองก็ใช่ด้วย ทว่าตอนนี้นางกลับไม่ส

้นางกิน หลินเฉินนั้นรักบุตรีบุตรชายจากภรรยาเอกเป็นอย่างมาก นางร้องขอนิดหน่อยก็นำออกมาให้ และไม่ล

วมองไปยังบุตรสาวของพวกนาง นายท่านใหญ่หลงลืมอนุเช่นพว

้ได้นาน หลินเฉินมอบให้หลินจางเหว่ยนำไปให้หลานชายทั้งสองของเขากิน เขามองดูจำนวนอาหารอันน้

ณ์ตรงหน้าแล้วแค่นหยันเบา ๆ ขนาดลูกสาวของตัวเองย

ของกินหรือไม่” หลินเต๋อหันไปถามลูกสาวตัวเองดู แต่

ินไม่ได้โกหก เพียงแต่นางมองไม่เห็นอาหารที่ถูกซ่อนเอาไว้ในกล่องไม้ด

้นี้ไม่รู้คว

้ว่าพ่อบ้านหม่าได้ยินคำพูดของมารดาของนาง เข

้าใหญ่ บ้านเจ้ารองนั้นไม่ได้สำคัญอันใด”

นไกลกว่าผู้อื่น นางอมยิ้มเล็กน้อย ท้าย