วันต

งเพรียวระหงก้าวจากชั้นสองลงมาตามบันไดเมื่อจวนจะถึงเวลานัดหมาย โดย

ษ” คนเป็นพ่อทักขึ้นเมื่อภัคธีมา

รับไปทานข้า

ญิงสาวนึกสงสัยว่าผู้เป็นบิดาเป็นอะไร คงไม่ใช่เกิดนึกหวงลูกสาวขึ้

าที่กำลังหวงลูกสาว อย่าหวงเลยนะคะ ตอนนี้ขิมจ

ือหนาซึ่งมีร่องรอยของการตรากตรำทำงานหนัก

พูดเป็นเล

่อไม่เห็นจะมีปัญหา เวลาที่ขิมออกไปไหนกับพี่วินเลยนี

่ะหือ” ผู้เป็นพ่อย้อนถา

ะเข้าใจขิมเสมอ” หญิงสาวยิ้มประจบและซบหน้าลงบนไหล่กว้างซึ

อาใจคนนี่เก่ง

รักพ่อ

งพ่อลูกหยุดการสนทนาลงชั่วครู่ อีกไม่กี่อึดใจหลังจากนั้น

ีครับค

ุทธถามลูกชายคนรองของอดีตเ

อ่ยด้วยท่าทางที่มีสัมมาคารวะดังเดิม แต่ภัคธีมารู้สึกเหมือนว่าแฟน

ั่งกำชับด้วยเสียงที่เคร่งขรึมลงกว่าเ

าขิมกลับมาไม่เกินสามทุ่มค

มไปก่อน

อนจะเดินตามธาวินไปขึ

่งเดินออกมาจากครัวเอ่ยถามพี

าเมื

ี่ยุทธ คุณวิ

่าธาวินจะรักษาความเป็นสุภาพบุรุษ อีกทั้งยังเชื่อใจลูกสาวว่ารักนวลสงวนตัวมากพอที่จะไม่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับ

ะทั่งผ่านเข้ารอบสุดท้ายของการแข่งขันร้องเพลงรายการใหญ่ระดับประเทศ รอยยิ้มของภัคธีมาเต็มไปด้วยค

ขิมเก็บไว้เล่าให้พี่วินฟังวันหลังบ้าง

ีวันเบื่

ูสิ ขิมงอน

คธีมาเข้าใจว่าที่เป็นเช่นนั้นคงเพราะเขารู้สึกผิดที่ไม่ได้ไปหาเธอที่กรุงเทพฯ และไม่ได้โทร.หาในช่วงหลังๆ เห็นแบบนี้ภัคธีมาจึงต่อว่าไ

งบ้าง งานยุ่งมากเลยเหรอค

ม่ค่อยได้ชั่งน

มคะ” เสียงหวานเอ่ยอย่างเห็นใจ พร้

รับ แล้วนี่ข

ะ พี่วินจะก