มไม่พอ ไม่มีความอดทน แค่พ่อแม่ออกไปทำงานก็เหนื่อยพอแรงแล้วยังจะเอาปัญหามาให้อีก ถ้ายังเรียนไม่รู้

ต้องการฝึกให้ลูกรู้จักหน้าที่ เธอต้องเป็นนักเรียนที่ดี เรียนได้ที่หนึ่งของสายชั้นตลอด ทั้งที่

ับมือความเหน็ดเหนื่อย ความเหงา ปัญหาที่รุมเร้าได้เท่า

็นครู มีบ้านหลังใหญ่ มีรถคันโต แต่ใครเลยจะรู้ว่าเธอต้องเ

ำพัง ทำให้มีนิสัยเงียบขรึม ไม่ชอบสุงสิงกับใค

ฝนที่จะฮีลใจให้ดีขึ้นด้วยตัวเอง เพราะเธอรู้แล้วว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน อย่าได้หวังไปพึ่งคน

ด รอฟังว่าเมื่อไหร่จะโดนด่าว่าทำไมเก็บตรงนั้นไม่ดี ตรงนี้ไม่สะอาด ชุดนี้รีดยังไงของแกทำไมไม่เรียบ เอาเตารีดนาบสองทีหรือไง นี่แกไม่ได้รีดชุดนอนสีน

ูดดี ๆ ด้วยก็แค่ยามที่อยู่ต่อหน้าคนอื่น พ่อแม่ของเธอจะอ่อนโยนพูดจาไพเราะ

ธอใช่ลูกจริง ๆ ของพวกท่านหรือเปล่าหรือแค่เด็กที่เก็บมาเลี้ยง อดคิด

็นแม่ก็ได้แต่ก้มหน้ารับต่อไป ขืนพูดอะไรออกไปก็คงได้กลายเป็นนั

แพทย์ศาสตร์อย่างที่พ่อแม่ต้องการ เธอโดนด่าเสียไม่มีดีเพราะพลาดโอกาสที่พ่อแม่จะเอาไปคุยโวโอ้อวด ท

ป็นลม เธอชอบเรียนภาษาอังกฤษ จึงเลือกที่จะสอบเข้าคณะศิลปศาสตร์ของมหาวิท

ทั้งเด็กเสิร์ฟในร้านอาหาร ทำงานในร้านฟาสต์ฟู้ด รับทำรายงานให้เพื่อน พอขึ้นปีสองก็รับสอนพิเศษให้กับเด็ก ๆ ซึ่งนั่นเป็

่ เคยคิดบ้างไหม ยิ่งตอนเรียนมหาลัยยิ่งแล้ว ต้องกู้ค่าเทอม ค่

่มต้นของการเป็น เดอ

อมชมพู ความสูงร้อยเจ็ดสิบกับสัดส่วน 36 – 25 – 38 พ่วงดีกรีดาวคณะศิลปศาสตร์ เอกภาษาอังกฤษ โทภาษาญี่ปุ่น มันมีส่วนกรุยทางให้เธอได้งานใ

ักรแต่ละชิ้นราคาไม่ใช่น้อย ความสามารถทางภาษาทั้งอังกฤษ ญี่ปุ่น ทำให้นอกจากลูกค้าคนไทยที่เธอจะ

อข้าวของที่เคยอยากได้ กินของที่เคยอยากกิน ทำงานไป

คนดีก็ตอนนี้ ตอนที่มีเงินใ

บเงินที่เธอมีให้เท่านั้น ไหนจะเอาไปคุยโวว่าส่งลูกจนเรียนจบโ

แล้วเหรอ ทำไมไม่

่กองอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟาห้องนั่งเล่นอยู่ เงยหน

วของพะรุงพะรังในมือบนโต๊ะกินข้าวในห้องนั่ง

นี้ แล้วนี่สั่งอะไรมาเยอะแยะคะ ” ถามพร้อมกับกวาดตาลงมองกองพัสดุที่แม่พึ่งจะแกะสำเร

มิถุนาลอบถอนใจเบา ๆ ไอ้ที่ว่าไม่มีชุดใส่ไปทำงานของแม่นั้น คือตู้เสื้อผ้าในห้องแต่งตัวมีทั้งหมดห้าตู้และชุดอะไรต่อมิอะไรเต็มเอี๊ย

ียนให้เป็นคนดี รู้จักประหยัดอดออม แต

วยม

ชุดเท่า

ร่หรอก แค่เจ็

นะน่ะ

ื่นเขาตัดกันเป็นหมื่น ๆ ใจคอแกจะให้แม

ไหมออกงานมีเป็นสามสิบสี่

นจะต้องสวยที่สุด เดี๋ยวมันเอาไปเม้ามอยกันทีหลัง ” มิถุนาขี้เ

ี่พ่อไป

นอำเภอคนใหม่ แดดร

ราวด์ลูกครูพ

วเล็ก ๆ ใส่

าญมั้งแล้วได้ผัวฝรั่งเป็นเจ้าของธุรกิจ นี่กลับมาปลู

ว มิถุนาค

ะรู้ดีเหลือเกินว่าบทสนทนาต่อไปจะต้องเป

จูน แกไม่คิดจะซื้อหรือสร้างใ

งแข็งแรงดีมากนะคะ ถ้ารีโนเวทสักนิด ป

อยู่บ้านเก่า ๆ นี่ไปจนต

ยู่แล้ว อีกอย่างจูนก็พึ่งจะโปะหนี้บ้านไปหมดยังไม่ถึงปีเลยด้วยซ้ำ แถมตอนนี้จูนก

บดินทร์ไว ๆ ทางนั้นเขาสมบัติเยอะแยะ

ของทางบ้านเขา มา

เขารักแกจะตายไป อ้อน ๆ หน่อยให้ผัวรักผัวหลง ขี้ค

่ของเธอคิดว่าทุกสิ่งอย่างจะง