ยังไม่มีไฟฟ้าใช้ ทุกอย่างยังห่างไกลกับคำว่า ‘เจริญ’ อยู่มาก ภายในห้องเธอจุดเทียนไข มุ้งที่กางอยู่ก็ไม่ได้ดูดีนัก

อกับเสื้อแขนยาวผ้าฝ้ายสีดำที่พี่สาวตัดให้ เดินลงมาจากบ้านที่เป็นบันไดลิงพาดผ่านตัวบ้านที

งเทียนไปตามเสถียรที่นาโดยขี่ควายออกไป พอขากลับด้วยความรีบร้อนจึงควบมันเร็วไปหน่อย มันก็พาวิ่

เกสรเดินเข้า

ับสมชาย เกสรยังไม่เคยกลับมาบ้านเลยสักครั้ง แต่วันน

่ดำค่ะ” บ้านของเขาเดินไ

“ฉันอย

พราะกลัวน้องสาวจะไม่รู้ตัวเพราะไปอยู่กรุงเทพฯ หลายปี อีกอย่างเธอก็ไม่เห็นด้วยที่น้

ตั่งไม้ที่พี่สาวเอาไว้นั

้องเดินหน้าอย่างเดียว เธอกลับมาเพราะอยากแก้ไขชะตาโดยที่เ

ื่นทั้งที่ไม่เคยเป็น ปกติเธอเป็นคนดันทุรัง ใครบอกใค

หนีไป และมันก็ตัดขาดจากโลกภายนอกไปเลย มันไม่ค่อยคุยกับคนหรอก” แ

อยู่นาเหรอ” เกส

ง มันเดินไม่ได้เหมือนคนปกติหรอกนะ” ที่พรดีบอกน้องเพร

ายความว่ายังไงคะ” เธอมีสีหน้าต

้าออกมานั่งเหยียดขามองน้องเต็มสองตา ผู้

อน แขนทั้งสองข้างก็ติดอยู่ที่เปล ลำตัวเขาเลยบิดเบี้ยว ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ปวดเอวแล้วก็ร้าวลงไปที่ขาข้

ล้วพี่ดำไม่ได้

พาขี่เกวียนไปฉีดยาหลายหมู่บ้านที่เขาว่ามีหมอเก่ง ๆ แ

ินยังไง” เขาจะเลี้ยงดูลูกอย

นก็เก่งมากแล้วนะ ช่วยพ่อได้ทุกอย่าง” ด

นตั้งแต่อายุ

าวเราก็มีไม่มาก” ฝ้ายอยากไปหาหลานบ่อย ๆ แต่ดำไม่อยากให้ใครไปยุ่งกับครอบครัวของเขา จึงไม

ย่างไรถ้ามันไล่ตะเพิดเอ็งกลับมา” พรดีย้ำน้องส

สิ่งที่ทุกคนเล่าให้ฟัง ที่ผ่านมาเขาเจ็บปวดแค่ไหนเ