พราะเมื่อครู่เขาค่อนข้างเอาแต่ใจและตักตวงความสุข

ะเงินตอบแทนให้กับพวกเธอเพื่อแลกกับความสุข แต่กับวรรรษมนเขาไม่คิดแบบนั้นเพราะเงินสองแสนที่เธอ

ตินก็เลือกที่จะไม่บอกเพราะอยากจะเก็บเธอไว้ใกล้ๆ ตัว

ใจเขาอย่างที่สุดจากที่คิดว่าจะหาความสุขกับเธอแค่ช

และหลงใหลในเสียงหวานยามเรียกชื่อเขาอีกทั้งกลิ่น

าพูดคนเดียวเบาๆ ก่อนจะหอม

กับคนอื่น แม้เตียงของเธอจะเล็กกว่าห้องนอนของ

รู้สึกปวดร้าวไปทั่วทั้งตัว พอพยายามข

ิ้นสิ

ี่เกิดขึ้นไม่กี่ชั่วโมงก่อน การนอนกอดกันด้วยร่างเปลื

เพราะถ้าเขาไม่ช่วยป่านนี้เธ

เถอะ วันนี้ฉันมีเวล

ุณเอาแขนออก

รที่ฉันจะต้อ

อยเมล่อนจะไปเข้

ไหม ฉัน

เองได้คุณอยากนอน

จนะว่

คิดว่

ไปทั้งร่าง เธอรีบหยิบชุดคลุมอาบน้ำที่ร่วงอยู่บนพื้นมาส

เกิดขึ้น ร่องรอยที่เขาฝากไว้บนตัวนั้นไม่น้อยเลย เธอน่า

วรรษมนไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าการร่วมรักมัน

เดินออกมาจากห้องน้ำหวังว่าเขาจะยังนอนอยู่แต่พอไ

มหิวแต่วรรษมนก็ไม่กล้าออกไปนอกห้อง

้หญิงสาวสะดุ้งก่อน

รหรือเ

ันไม่ได้หรอกนะเมล่อน

เหร

นให้คนไปซ

ดี ไม่ต้องก

ให้กินก

่ เธอนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องครัวซึ่งปกติแล้วจะนั่งทานคนเดียวแต่วันนี้มีเข

” เธอถามพลางมอง

มพู ส่วนอีกเม็ด

้อักเสบนะคะ” เธอหยิ

อคืนฉันปล่อยในตัวเธอตั้งไม่รู้กี่ครั้งห

ะมองเธอแบบนั้น หญิงสาวหยิบยามาทานตามที่เขาสั่

พอใจนะคะ แล้วก็ขอบอกไว้เล

ก็จะไม่

ะ เพราะฉันเพิ่งเป็น

ไมถึงไม

่ะ เอะอะก็ออกคำสั่ง ฉั

มล

รอีก

นขอ

พราะรู้ว่าคนอย่างคุณมันถนัดออ

ต่ไม่แทนตัวเ

วยัง

รธอยู่ ฉันไม่เคยง้อ

องการให้ใคร

ะพูดกันแ

่คุณก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้วนี่ ถ้าอยากจะนอนกับฉันก

แล้วกอดเธอแน่นแล้วอุ้มมานั่งด้วยก

ไรอ

ร้อนจะถามเหตุผลก่อน

งทำหน้านิ่งเพราะอยากจ

ับคำข

คำขอโทษ” อ

มล่อน ที่นี่ปล

นนั่งคุยกั

เมล่อนว่าระหว่างเรามัน

ชายที่ส่งข้อความหาเธอ” เข

่โต

” ชายหนุ่มถ

รุ่นที่ท

ี่บ้านด้วยล่ะ เขามาจีบเมล่อนใช่ไหม” ออสตินถามไ

เข้าไปในซอยเขามีน้ำใจก็เลยซื้อมาให้

งห้ามคบ

ก็คงคบนานแล้ว ไม่รอใ

ิดอะไรกั

ค่ะ แต่ตอนนี้

ใครไม่ได้ทั้งนั้น เพราะตอ

คนของคุณอยู่ แต่ถ้าวันไหนเมล่อนไม่ใช

ที่เพิ่งนอนกับฉันไปไม

าคตค่ะไม่ใช่เร็

หรอกเมล่อน” เขาพูดด้วยท่าทางมั่นใ

ับอกเขาอย่างประจบ วรรษมนไม่รู้หรอกว่าเขาจะเขี่ยเธอ

มล

ค

วร้อนนะ ไม่ส

อกค่ะ เมล่อนคง

อะไร อั

่ะ แค่กินยาลด

ลดไข้ให้นะ เธอไ

นห้องตัวเ

๋ยวป้าแม่บ้านจะได้ไป

ติเมล่

ปกติไง เธอไม่สบ

วเขารู้ว่า

กวันเขาก็รู้ ไปนอน