ทร์จะเดินเข้าคณะเรียนแตงกวาก็รีบวิ่งพรวด
ังจากเชอเอมรับของจากมือตัวเองได้แตงกวาก็พูดเสียง
รีบให้เชอเอมเปิดดูของด้านในเพราะกลั
รินทร์แสยะยิ้มร่าดีใจกับเพื่อนของเธอที่ได้เงินคืน ไม่คิดว
่ะสิถึงได้วิ่งโล่เอาเงิ
้าไปจัดการ
แค่รู้ว่าได้เงิ
ิ่งโล่เอาเงินมาคืนเธอได้รวดเร็วเพียงนี้ หวังว่าจะไม่มีการทำร้ายร่างกายกันเกิดขึ้น เพรา
าใจว่าทำไมวันนี้แตงกวาถึงได้ใจจดใจจ่อจะเอาเงินไปคืนเชอเอมนั
ื่องที่ฉันโกงเงินมันไปบอกได้ไง” แตงกวาพูดน้ำเสียงขุ่น เธอจะไม่ยอมคืนเงินให้กับเชอเอมเด็ดขาดหากเมื่อวานไม่มีคนบุกม
งคนมาหา
็บใจ ได้โอกาสเอาคืนอีเอมเมื่อไหร่ฉันเอาคืนแน่” คนอย่างแตงกวายังไงก็ไม่ย
้าท่าทางที่ตื่นเต้น ถึงแม้ว่าบ้านหลังนี้จะไม่ได้ใหญ่โตมากมายแต่เธอก็เดาได้เลยว่าราคาของม
คนรวยๆ อยู่ รู้ได้ยังไงน่ะเหรอ ก็เวลาที่เธอเขียนนิยายที่ตัวละครบ้านรวยๆ เ
เธอเป็นแม่บ้านที่อยู
นี่ ต้องทำอาหารใ
คุยข้างในก
น้าบ้านที่ตอนนี้มีบังอรแม่บ้านวัยกลา
ี่แก้วแฟนของผม เจ้าข
ดีค่ะ
ม่ทัน เพราะน้อยครั้งนักที่คนในระดั
้จัดโต๊ะอาหาร
วเดินดูรอบบ้านสักครู่ เด
อะไรเหรอ?” ช่อแก้วหันมาถามชนกันต์ด้วยสายตาสงสัยถึงเรื่อง
วของคุณไง ตอนนั้นผม
ตัวเดียวของเธอชนกันต์จะเก็บเอามาเพื่ออะไร เพราะเจ้าชั้นในตัวปัญหาที่เธอลืมเอาไว้ในห้องเขาคืนนั้นมันทำให้เธอร
าวอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุมจนมาถึงห้องที่ช่อ
้องเดียว แถมระเบียงก็กว้างเอาไว้ให้เธอออกมามองดาวยามค่ำคืนได้อย่างสบาย แต่เมื่อเดินเข้ามาในห้อง
หรอ? ทำไมมีของอ
แฟนกับผมก็ต้องนอนกั
ณ คงไม่คิดจะเอาฉันเป็นแฟนจริงๆ ใช่ไหม” ช่อแก้วขมวดคิ้วเท้าเอวมองจ้องหน้าชนกันต์เขม
ี้มาตลอด
่น่
าแฟนจริงๆ ไม่ใช่แสดงต่อหน้าคนอื่นเท่านั้น คุณก็น่าจะรู
น่ะเหรอ... ไม่สิ ไม่ได
พราะฉะนั้นคุณห้ามคิดเรื่องแบบนั้นกับฉันเด็
กำลังจะเดินออกไปจากห้องเ
รื่องแบบนั้นไปด้วยน่ะสิ คุณก
ไม่เมา แล้วเราก็ไม่ได้มีคว
ชอบ
คิดว่าจะได้ยินคำนี้ออกจากปากผู้ชายที่
้ามาในชีวิตเข้าใจหรือยัง คำพูดที่ผมพูดก
หรอ...
้วลงไปนอนก่ายอยู่