น ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับกับที่กิ่งฉัตรเดินออกไปพอดี เขาปรายตามองหญิงสาวด้วยความรู้

่เรื่องมาก ถามไม่คิดตอบไม่เคยตรงคำถาม กวนประสาทคนรอบข้าง เพื่อปกปิดสิ่งที่ขาดหาย เพราะชา

งแต่เด็กเล็กไปจนถึงคนแก่ แต่ไม่รู้นะว่ามีใครบ้าง เพราะไม่ได

มพยายามนึก แต่ก็นึกไม่ออก เพราะเขาเอง

ไม่ได้เลยรึไง” ครูซพยายามที่จะอธิบายท่าทางรูปลักษณ์ รวมทั้งชุดที่คุณยายของเขาสวมใ

ีกคนของร้านโวยวายเสียงดัง เพราะมีคนต่อคิวรอให้คร

ก่อนจะเดินออกไปจากร้าน ชายหนุ่มก็ยังมี

ณยายจะเป็นตายร้ายดียังไง ครั้นจะกลับไปรอที่บ้านก็ไม่ได้ เขาจึงสั่งให้มาลิ

่า จะต้องกลับมาหลังจากที่นางพอใจ หลังเพลิดเพลินไปกับบรรยา

คฤหาสน์ที่ไร้สีสัน นั่นคือเหตุผลที่ครูซเบื่อ เขาไม่ชอบนายแพทย์

กลับบ้าน พลางนึกถึงงานที่เหมันต์เสนอให้มานามบัตร เธอคงต้องทำตัวให้ชินกับสถานที่เสียงดังแบบนั้น แต่เรื

” หญิงสาวค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องรับแขก ซึ่ง

านดา คุณนายเรไรค่อยๆ หันไปทางต้นเสียง พร้อมก

ไปโน้มแก้วกานดาเข้ามาสวมกอดเอาไว้ หญิงสาวทำอะไรไม่ถูก เธอเอาแต่ยืนนิ่งยอมให้คุณนายเรไรกอดอ

ำคนผิดหรือเปล่าคะ” เมื่อเห็นว่าหญิงสูงวัยเริ่มร่ำไห้ออกมา จนนางสะอึกสะอื้น แก้ว

าไว้ หมายมั่นปั้นมือให้มาเป็นสะใภ้ ไลอ้อนยังเคยบอกเลย

ดี๋ยวแก้วเอาของไปเก็บก

ย่าไปนานน

ส่งยิ้มบางๆ ให้กับหญิงสูงวัย จากนั้นเธอจึงได้เอาเอกสารสมัครงานไ

ค่ะ”

ยลงมากินข้าวกินปลากัน แม่ทำมื้อเย็นจวนจะเสร็จแล้ว” กนกหันไปส่งยิ้มให้กับล

อกค่ะแม่ เดี๋

บ้างหรือเปล่า แก้วทั้งสวยทั้งเก่ง ถ้าไม่มีที่ไหนต้องการ นั่นก็แสดงว่าพ

นห้องรับแขก ใครกันคะแม่” หญิงสาวพูดพลางหยิบจานขึ้นมา เพื่อเตรียมตักข้าว

วกับกิ่งพาคุณยายไปส่งที่บ้านให้แม่ทีนะลูก” กนกพูดพลางยกอาหารออกไป

หมั่นโถวของ

ย พาคุณยายายมา

็ไม่รู้ เขาช่างนิสัยเสีย มารยาททราม รวมๆ แล้วมีดีแค่หน้าตา” พอห

ะไรออกมาเกรงใ