ับมาที่ห้องเรียนอีกครั้งทันที แต่ระห

เเล้วละ นายคงไม

แน่นไม่ยอ

สามขวบหรอ!! คนม

ายออก แล้วม

วทำสายตานิ่งๆจนคนพวกนั้นพากันหลบสายตาเขาแล้วมองไปท

ีใครม

อ๊ะ!!

ะจับมือผมเอาไว้แน่นแ

หรอกนะ แต่นายมาผิดทางแล

ึงมาก็ไม่ดูเลยว

ันที แล้วหันม

อกผมประมานว่า รู้ทางก็นำไปสิไ

!! ตา

กลับไปอีกทางจนในที่สุ

นมาวะ!! ไหนบอ

็ไปห้องน้

ำตาเบิกกว้างแล้วชี้มาที่มือผมกั

เลยพามาด้วย แล้วกูก็ไม่ได้จ

ักทางไอ่เจก่อนที่มัน

้ว่าอะไรสักหน่อย

เปล

อยู่ ว่

สัสเ

ตรงนั้นหนะ จะคุ

รับอาจารย์ เพ

ใส่ไอ่เจ ก่อนที

วะ ที่นั่งมึ

แล้วเข้ามานั่งข้างไอ่เจแ

กา

ฮึ้

ับๆ นั่ง

ันไปมองสกายที่ทำตัวเป็นทองไม่ร

ไรว

่รู

ายตาเเละทำปากเเบบไม่มีเสียง ใครจะไป

ฮึ้

ะไ

รี

ก็เอาหนังสือมาบังคั้นหน้าผมกับไอ่เจเอาไว้ ก่อนจะหันมามองผม

งไม่ปกติ

งก่อนจะหันหน้ากลับมา

่ง!

วลาเลิกเรียนของผมแล้ว และเย็นนี้ผมก

บไปก่อนเลยนะ ฉัน

เบาๆ ในขณะที่มันก

อ

าบอกย่าด้วยละ

อ

ม่ต้องรอ

อ

นเลย บางทีฉัน

ึ่

่ผมพูดประโยคนั้นจบ ก่อนที่เขา

ไรว

ึ

อ๊

ั้นทันที เพราะมันเป็นเส

โทษ

ั่งกับพื้น แล้วมีส

เป็นอะ

จนขึ้นมาทันที ก่อนจะหันไปม

้หญิงแล้วทำไมไ

เเจนเป็นคนวิ่งมาชนเ

ร แล้วทำท่าจะ

อโทษเเจนเ

อย่าทำแบ

เธอ แต่เห็นเธอล้มแบบนี้เ

องอะไรก

อ่เน

แต่ตอนนี้เขาก

รวะ

งแม่งเหอะ ไ

ค

องอยู่ร่วมโลกกับคนแบบนี้จริงๆหรอ แต่งงาน บ้

งตามที่สัญญากันเอาไว้..จนเวล

ซีเค ซ

ษทีเเจน ม

าหนังวันนี

..สนุกสิ

้ม.

ไง ที่จะโดนผมด่าไปแบบนั้น แล้วแม่งทำไมไม่เถียงมาสักคำละ

นนี้เราเอาแมวตั

ืม

ยากไปดูแมวที่

งหุ่นบางร่างเล็กตรงหน้า กำลังชวนผมไปดูแ

ันก็ชอบแมว

จะกลับบ้านไม่ไหวเหมือนกัน คงจะค้างที่นี่ไปเลย.

วันต

ื่นได้แล้วคะ

๊ะ!!! กะ..

มงค

งกลับแล้วนะแจน

ค

ายเเน่ๆที่ป่านนี้ยังไม่เข้าบ้าน ไอ่

ี่บ้านเอามาให้ตั้งแต่พาเเจนไปด

๋ยวน

ีออก แล้ววนรถกลับไป

กๆๆ

แต่เช้

มึงช่วย

! เดี๋ยวก่อน มึ

ยวกูเล่าให้มึง

จากบ้าน แล้วพลีชีพเล่าเร

รนะ!! มึงกั

กไว้เลยนะมึง แล้ววัน

้กูช่วยย

่เจฟังก่อนที่จะถึงบ้านใหญ่

็ได้เห็นมึงเป็นเ

อ..ข

่สกายนี่ยังไงวะ ผู้

ราะปู่กับย่าบังคับกูนะ กูไม่มีวันทำหรอ

ูรู้หรอ

บไอ่เจ ซ้อมกันก่อนฉากหนึ่ง ก

นมา ทำไมกลับมา

แล้วมันดึกมากเลยผมกลับไม่

ครับ มะ มั

กลับบ้านคนเดียว หลานก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอว่าเข

วามว่า

้วไปเจอเขานั่งอยู่ข้างทาง กับรถอีกหนึ่งคัน ถ้

รนะค

บก่อนนะ ที่เหลือม

ใจ เอารถก

ี่ มอ นะ สวัส

ดินออกไป จนสุดตาแล้ว ผมก

รือพ่อแม่เขารึไงละครับ ทำไมต้อ

ไง หลานก็ไม่ควรท

นโตเป็นควายขนาดนั้นแล้ว กลับบ้านเองไม

เค!

ีย่าออกมาทันที ขี้เกียจจะเ

ึ

กายกำลังยืนอยู่ที่บรรไดบ้านแล้วยืน

นเองมันยากรึไง ทำไมแม่งชอบทำ

ไม่หยุด ย่าจะหักค่

สกายมันก็โตแล้วด้วย แค่กลับบ้าน

ีเ

รับ ผมไปเรี

าย กินข้า

ป็นไร

าแล้วเดินผ่านผมไปโดยที่ไม

วหลานจำทา

รั

่า ก่อนจะมองมาที่ผมแค่เเวบเด

!! ต่อไปนี้ก็

ปอาบน้ำแต่งตัว

า..ไปเดี๋ยว

บนห้องทันที ก่อนจะรีบอ