่งออกไปที่ขอบสนาม ผมถึงกับชะงักเพราะไม่คิดว่าจะบังเอิญเจอกับยัยขี้เมาที่นั่งเชียร์พวกผมอยู

! จากนั้นเสียง

ประกาศจากกรรมการ ผมจึงยอม

่นเอาซะฉันเองถึงกับเสียอาการไปชั่วขณะ จู่ๆ ภาพที่เราร่วมเตียงกันในคืนนั้นก็วิ่งเข้ามาใ

งเรียกของยัยเฟย์ทำเอาฉั

ย์ที่นั่งอยู่ข้างๆ ได้แต่เสมองใบหน้าของเจนิสด้วย

์ด้วยสีหน้าปกติทั้งที่ในใจตอนนี้ในใ

ันไหมแก" ยัยเฟย์และยัยน้ำอ

วกฉันก็เดินไปยังห้องน้ำทันทีพอมาถึงห้

อน้ำกันก่อนค่อยกลับมาเข้าด

หว" เพราะฉันเองไม

ลุกับตึกวิศวะ ไปเข้าที่นั้นกัน" ยัยเฟย์ที่รู้ดีกว

องมาทางพวกฉัน นี่ไงที่ฉันไม่ค่อยอยากจะไปที่คณะอื่น ไม่ใช่ว่าสวยหรืออะไรหรอกนะ แต่เข้าใจไหมคณะที่มีผู้หญิงน้อยๆ พอมีสาวๆ หน้าใหม่ๆ เดินหลงเข้ามาก็จะตกเป็นเป

้ชายคนนั้นที่นั่งอยู

ะนายอยู่ทางไหนเหรอ ตรงนี้ปิดปรับป

ั้นสองเดินไปสุดทาง

ยเฟย์เอ่ยจบก็เดินนำหน

ับ ชื่อไรเอ่ย น่ารักจังเลย" เส

ยะ" ยัยน้ำอุ่นหันมาว่าให้กับฉัน แต่แล้วไงยัยนี้ยังไม่ชินอีกเหรอ ที่ตัวฉัน

่ามาก" ยัยเฟย์

ยชอบแกแล้ววะเจ มอ

ะขณะที่หันมองสองสาวนั้นกับก้าวขาพลาดจนแทบจะหงายหลัง แต่ยังโชคดีที่มีร่างสูงของใครบางคนที่เดินลงมาจากชั้นบน สัญชาตญาณของคนที

และอรัณ ริวที่ถูกร่างบางดึงแขนเอาไว้ถึงกับชัก

่นั้นใบหน้าหวานกับต้องตกใจอีกครั้ง เพราะคนที่เธอเก

นามซะอีกไม่คิดว่าเราจะเจอกันที่นี่ ทั้งสองสบตากันด้วยไม่

ไว้ ริวเองยิ่งมองใกล้ๆ คนตรงหน้านั้นสวยหวานจับใจ แม่ง.

องใครบางคนที่ทำเอาผมและ

อ่ยขึ้นมาทำเอาฉันถึงกับได้สติ และรีบปล่อยมื

น้าแตกชะมัดฉันเป็นฝ่ายเกาะมือเขา

สียงเข้มเอ่ยออกมา เจนิสฉันถึงกับชะงักหน้าให้กับผ

ันถึงกับขมวดคิ้วเป็นรอบที่สอง

กหน้าให้ผู้ชายอีกคน ฉันจำเขาได้แหละค

ครับ พี่ชื่อริกครับ น

ี่เอ่ยขึ้นมา ด้านริวเขาเหลือบมองคนตรงหน้แค่แว่บเดียวจากนั้นพว

ึงกับส่ายหัว ถูกใจสาวแต่

งน้ำแล้วนั้น ก็เจอกับสายตาของยัยน้ำ

นดังกันด้วยเหรอ" ยัยเฟย์

นถึงกับขมวดคิ้วขึ

ของดีคณะวิศวะไงแก พวกพี่เมื่อกี้ที่

ฉันปฏิเสธเพื่อนไป เพราะฉันไม

แกสนิทกับพวกพี่เขาเลยอะ และพี่อรัณก็ยังยิ้มใ

มือนกันแก" ยัยเฟย์เอ่ย

ย...ทำไมไม่เป็น ฉันๆ นิปลื้มพี่ริวสุดๆ คนอะไรหล่อดูดีไปหมด ตั้งแต่เข้ามหาลัยมานะแกวันนี้ฉันเห็นใบหน้าเ

ลยใช่ไหม ห่วงแต่หน้าหล่อๆของพวกนั้น" ฉัน

ีกอย่างเป็นแต้มบุญของแกนะที่ได้ใ

่ยได้แต่ส่ายหน้าให้กับเฟย์ที่คลั่งไคล้พี่ริวอะไรนั้นจนขึ้นสมอง ถ

ครบเลยนะ แล้วกับพี่ริวของฉ

ันไม่รู้

มา ฉันเห็นนะว่าพวกเขาเหลียวหลังหั

คนนิจะทำหน้าที่เป็นโคนันสืบเรื่องของฉันกับพี่ริวไม่ได้นะ เราตกลงกันแล้วก่อนที่ฉันจะออกจากห้องในวันนั้น แต่ตอนนี้แค่

วย ฉันอุตส่าห์รู้สึกดีที่ไม่ได้เจอเขาตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา

ย แต่เขาคงไม่เมาหนักเท่ากับฉัน ฉันกลัวว่าเขาจะหลุดปากเอ่ยเรื่องนี้ออกไป ให้ตายเถอะตอนนี้ฉันรู