ว่าเหล่าผีเสื้อราตรีก็ไม่ได้ใส่ใจคนรอบข้าง พอหญิงสาวเดินออกมาจากห้องน้ำหญิง เธอถูกลากตัวออกไปยังลาน

เผชิญมันอาจไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เพราะสายตาที่เขามองมาที่ฉัน ราวกับเสือเห็นกระต่ายน้อย ผ

มามากแล้ว ให้ผม

นไว้ข้างใน” ถึงแม้ฉันจะเมาจนแทบยืนไม่ไ

น้าอันหล่อเหลาของเขา บวกกับท่าทีแสนอบอุ่น อาจทำให้ผ

กกลั้วผู้ชายอย่างคุณ ให้มีมลทินติดตัวหรอกนะจะบอกให้” คราวนี้ฉันได

” ภูริฉายแววตาอำมหิตออกมา จนยูจินต้องเดินถอยหลังอย่า

!!

!”

ทำเอาฉันหัวใจเต้นแรง ฉันค่อยๆ แหงนหน้าขึ้นมอง ราวกั

ความจริง หรือว่าฉันเมาจนเบลอแล้วเห็นภาพหลอน ความ

บ้า!”

งเขา จังหวะนั้นเอง ทำให้ฉันถึงกับมือไม้อ่อนระทวย ไม

กำลังของเขา แต่ก็ไม่อาจต่อต้าน เพราะแรงที่มีเริ่มหมดลงไป เธอทรงตัวแทบไม่ไหว เ

่า ความคิดของฉันเริ่มประสานงานกับร่างกายทันที ในที่สุดฉันก็ต

เสียงของภูริเกรี้ยวกราด เพื่อแสดง

นว่านายควรไปดูแลเทคแคร์คุณนายศจีดี

อบครัวคนนอกไม่เก

สียงของคุณนายศจีดังแว่วมาจากทาง

ตั้งใจจะรวบหัวรวบหางทั้งแม่และลูก ถ้าหากเขาทำแบบนั้นได้จริงๆ ยูจินจะต

ีหรือที่หญิงสาวจะกล้าต่อปากต่อคำ เธอคงกลัวสังคมตราหน้า ถูกประณามให้อับอายว่าใช้ผู้ชายร่ว

เอามือแตะลงไปที่แก้มนุ่มของยูจินเบาๆ แ

ยูจินถึงได้หลับเป็นตายแบบนั้น” วิทยาแสร้งถามออ

ป็นเพราะว่าเขามีลาเบลอยู่แล้วเต็มหัวใจจึงปฏิเส

้ว พาเธอไปส่

ม่กูโทรมาให้รีบกลับ

ฉุนเฉียว เมื่อเขาจำใจต้องอุ้มยูจินออกไปจากผับ ทั้งที่ไม่เคย

สะพายไหล่เอาไว้ไม่ให้มันหลุดลง หญิงสาวตัวเล็กยังคงหลับปุ๋ย ไม่สนว่าใครจะมองไม่ดี เพราะผ

รถคันที่คุ้นตา เพราะไม่ว่าจะผ่านไปสัก

จอดรถ ก่อนจะพบเป้าหมาย ทำให้มารุตเกือบโยนเธอเข้าไปในเ

ือบเสร็จไอ้ภูริแล้วไหมล่ะ” มารุตเอ็ดยูจินออกไ

บบนี้ไม่น่ามีให้กับยูจิน แต่พอมองไปที่ดวงหน้าของหญิงสาว ซึ่งแก้มของเธอแดงระเรื่อจากฤทธิ์ข

กก็บอกว่าไม่ชอบ แต่สายตากลับโฟกัสอยู่ที่ใบหน้าใสซื่อ เธอดูไม

ะไม่รูว่าภูริจะตามมารดาของเธอกลับไปที่นั่นหรือเปล่า เมื่อนึกถึงใบหน้าของชายหนุ่มที่ทำงา

ซึ่งทำเอายูจินที่กำลังแสร้งหลับกล้าๆ กลัว เพราะเธอไม่รู้ว่าเขาจะพาไปค้างที่ไหน ถึงแม้เธอจะเมาแ

เธอก็ยังคงมีความหวัง แม้ว่าหวังนั้นจะมีพียงแค่หนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็ตา

มยูจินเข้ามาในห้องของเขา ก่อนจะวางห

นเป็นดาราดัง หลายคนเริ่มจับตาความสัมพันธ์ที่แว่วมาว่ากำลังสั่นคลอน เพราะช่วงน