ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 3 ไม่เป็นไรข้ามาแล้ว

จำนวนคำ:2962    |    อัปเดตเมื่อ:17/06/2024

งเค

โรงแรมขนาดใหญ่ มีวัตถุดิบทั้งสดและแห้งเครื่องเทศใหม่เก่าแขวนเรียงรายขาหมูแ

ำเครื่องเสวยสำหรับคนในว

ที่ตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารราวกับว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่อมัน ศรีไพร

นัลที่ฝ่าบาทประทา

างยิ

มท่านลุง เราทุกคนล้วนเหนื่อยล

่าบาทประทานมาให้เจ้า เช่นนั้น

่ายและรับการคารวะจากข

ความดีความชอบของเข่อชิ

ดมากกว่านั้นแต่ลุงซุน

ถ้าไม่มีเฟยฟางข้าเก

่ไปช่วยคลี่คลายสถานการณ์ที่แกก

น ถอน

วลานั้นข้ายอมรับว่ากลัวจริงๆ ถ้าไม่มีน

ที่หิวมาหลายวันเพียงเพราะ….. เอากระเพาะสุก

เมื่อตระหนักได้ว่ามันค

ุนพย

แล้วยังหั่นบั้งเสียสวยงาม ฝ่าบาทจึงมีบัญชาใ

พูดอย่

งมีพรสวรรค์เครื่องเสวยที่น

นสิ่งที่ข้าคิดไว้และข้าไม่กล้าพูดแต่นาง

ุดิบในห้องเครื่องมีสิ่งไหนบ้างที่ไม่ได้ลองนำไปปรุงเครื่องเสวยให้ก

อนหวานของนาง ฝ่าบาทอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัดแล้วยังไม่กล้าที่จะกล่าวโทษด้วยความเป็นฮ่องเต้เป็นโอรสสวร

ริยาอ่อนหวานเพราะนางเป็นนางในห้อง

ลับของห้องเครื่องของเราเข่อชิงปรุง เฟยฟางยกไปถวาย ทุกอย่างจึงลงตัว และห้ามใครพูดออกไปโดยเฉพาะแก…ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แ

้อถอน

ฟยฟางนางไม

ุนขม

รก็ได้ที่ช่วยคลี่คลายสถานการณ์ ข้า

อส่ายห

ะบอกนางว่าอย่างไร

กมาจากอกเ

ที่เฟยฟางสักชิ้นสวยๆ แล้วบอกนางว่าฝ่าบาท ..เย็นนี้ฝ่า

หายใจสงสาร

ดมาที

ริงหรือเฟยฟางนางพูดแทนข้าจนฮ่อ

่ทำจากหินสี แม้จะสว

จแทนพี่เหนื่อยแทบตาย แต่น

น้าฮ่องเต้อะไรนั่นเสียหน่อย ข้าแค่

ี่สำคัญคือพี่ที่ต้องปรุงเครื่องเสวยให้กับฝ่าบาทตลอดไป พวกเขาก็ควรจะเอา

ไพร

ต้องเอาใจหรอกที่นี่สบายกว่าที่ข้าจากม

ากับสายตาตำ

มหัวทำอะ

รับของแจกจากเฟยฟางมาเลยนำมาแบ่งกับพี่เ

อะไรหรือยังเล่าเข่อชิง เอ

งก้อนทองลงบนโต๊ะ

ศรีไพรเอ่ยปากชมปิ่นอันนั่น หยิบท

มีสีหน้าว

ังหลวงแห่งนี้ เป็นของกำนัลที่เจ

ว้างโยนทองใ

ท่านี้ก็เอาแล้ว ปิ่นปักผมอันน

กว่าคนอื่นนางชอบหาทางเอาตัวรอดจนป้าตื้อต้องดุด่านาง มีครั้งนี้กระมังที่ป้าตื้ออดสงสารนางเสียไม่ไ

จ้า ข้าดีใจท

มหน้าด้วย

กจากฝ่าบาทเชียว เขาว่าป

พัน ให้ปิ่นใครไปบ้างจะจำได้หรือ ครั้งแรกที่ให้คงตั้งแต่สาม

ปิดปากหัว

่นะพี่

อ่าาาข้าไม่

าและดวงตา อี้

งนางในก้นครัวเ

เสียงจิ๊จ

เหมือนเมื่อมื้อกลางวันข้าให้เฟยฟางมายืนดูเจ้าปร

เฟยฟางมาดูพี่เข่อชิงปรุงนางมิจำเคล็

ที่ไม่ยอม

สวยเมื่อกลางวันเพราะฝ่าบาทปักใจเชื่อไปแล้วว่าเป็นเฟยฟาง เราทั้งหมดกำลังหลอกลวงเบื้องสูง แต่นั

้าเหมือนจะร้องไห้ ศรีไพ

มาดูจะได้ตอ

ากให้ของกำนัลจากฝ่าบาทข้าจะให้เฟยฟางนำม

ข้าละเกลียดจริงๆ คนที่แอบอ้างเอ

์พูดเบาๆ

ับศรีไพรไม่ได้รู้สึกอะไรแต่ที่ผ่านๆ มาม

ว้างเปลี่ยน

ยเย็น อ่อข้าวานเจ้าสั่งคนที่หุงข้าวสำหรับฝ่าบาทเสวยว่าหุงให้

ชิงนางจะต้องโวยวายแต่เปล่าเลยนางนิ่งกว่าที่คิดไว้ หรอนาวงกำลังจ

อะไรให้ฝ่าบาทเสว

นี่ ร้อนๆ แบบนี้

ำพร

ป้าตื้ออุทาน

ักฝ่

าที่หนิงหลงอ่านเสร็

าต่างเหม่อมองออกไปด้

องเสวยเมื่อกลางวั

งกงปร

ว่าเหนียวก็ไม่จะว่ากรอบก็ไม่เชิงแล้วยังเห็ดหอมที่ช่วยแบ่งรสเผ็ด

น้าหล่อยิ่งหล่

หารรสชาติแบบนี้ กงกงท่านชิมเพียง

อาหารไป เป่ยกงกงสั่งให้เฟยฟางยกเครื่องเสวยที่เหล

เครื่องเสวยนี้เป็น

่ได้ อยากจะเห็นว่านางจะนำเครื่

งประสาน

ฝ่าบาททรงรอคนยกเครื่อ

างจะปรุงเครื่องเสวยได้ เราไปดูนาง

ห้องเครื่องวุ่นวายทั้งกลิ่นควัน

ไปก็

เรียบๆแต่เป่ยกงกงรู้ดีว่า

กงกง

สามารถกล้าคิดกล้าพูด จึงไ

พยักหน้

้องเค

ก็หวาดระแวงกลัวว่าแคว้นที่เคยทำสงครามจะส่งคนมาวางยาลอบสังหารไม่ยอมเสวยอะไร นานๆ เข้าก็กลาย

่าไปพร้อมกั

ีเลยไม่อยากกิน เกิดอาการเบื่ออาหาร อี้เอ่อร์แล้วหากว่

หหิวแต่ไม่มีอะไรถูกใจสักอย่างแล้วย

เหลืองทอง อ้วนลงพุง เพราะกินแต่หมูแต่ไก่ และของดีๆ เลี่ยน

รข้า(อี่ศรี)มาแล้ววันนี

สานมือข้างเอวย่อ

ยิ้ม พี่เข่

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY