เย็

พอขับรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างกลับมาถึงบ้าน เธอก

ี ตั้งท่าจะขับรถ

ึ่งดึงกุญแจรถไปด้วย...ทำให้มอเตอร์ไซค์เครื่องด

สียงสั่น เขาเป็นเด็กขี้กลัว ขี้แย ต่างจากนาวิน

ญิงสาวถามคนแปลกหน้าด

ให้พาคุณไปพบครับ”

นาวาดิ้นพล่าน นาวินพย

กติจะชอบแกล้งนาวาเป็นประจำ แต่พ

อะไรลูก

ล้วพาตรงไปที่รถเก๋ง มนตกานต์เดือดพล่าน กำลังจะกรีดร้องขอความช่วยเหลื

สิ้นสติสัมปชั

ะเปิดเปลือกตาขึ้นใหม่ รีบดีดกายลุกนั่ง ที่นี่ที่ไหนกัน...บ้านใหญ่อลังการ ตรงนี้น่าจะเ

หน้าเธอคือ...ผู้ชายร่างสูงใหญ่สวมชุดสูท

กลับเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง อะไรบางอย่างบ

ผมก็ตามหาคุ

อำนาจที่ไม่เคยลืมเลย

าฉันเจอไ

้วจะไม่ได้หรอกนะ ถึงแม้จ

ขึ้น ก่อนที่ร่างป้อมของเด็กชา

ม่” นาวาร

่ร้องไห้ แต่สีหน

ูกๆแนบอก เนื้อตัวสั่นระริก ถาม

้องกา

นที่มาเสียตัวให้ผมแล้วก็ชิ่งหนีไป

งสองแน่นกว่าเดิม “เด็กๆ เป

ี่ตามองเธอและเด็กๆ ก่อน

งได้เองหรือไง ถ้าไม่

ะ เด็กๆ เป็นลูกของฉัน ไม่ใช่ลูกคุ

ขายิ้มเหี้ยม ทั้งท

นี้ ต่อให้เขาดูหล่อแค่ไหน แต่ก็แฝงไว้ด้วยอันตราย เพียง

ม่ต่างจากลักพาตัวเลยน

ะในลำคอ แววตาคู่คมสว่างวาบ “ผมน่ะ

ยู่เหนือกฎหมายหร

ุณคิดว่าจะเอาผิดผมได้ก็ลองดู...ถ

รกันคะ พูดยังกับ

ูกของผมจริงๆ ” เขาทิ้งตัวลงนั่ง แล้วยกมือจับค

้านหน้า กางแขนปกป้องแม่และพี่ชาย แววตาจากหวาดหวั่นเปลี่

บแม่ของวิน เราสนิทกัน ก็เ

วินจะก

ีขนมอร่อ

หูผึ่ง “มีเ

ัดด้วย แถมเอาไปเผื่อเพื่อน

อย ก่อนหันไปเหลือบมองแม่ “แม่คับ อย

อดีตคู่นอน...เขาพูดแค่ไม่ก

้าแปลกนะ คนที่เอาขนมมาล่อ อาจเป็นคนไม่ดี เข

“หนูดูสิครับ บ้านลุงหลังใหญ่เบ้อเริ่ม ลุงรวยมากครับ ไม่ต้องเอาเด็กไปนั่งขอทานหรอก ลุงก็มีเงินใช้เยอะแยะ ถ้าหนูอยู

คับ หันขวับไปมองหน้าแม่แล้วยิ้ม “อยู่

ไม่อยากอาละวาดต่อหน้าลูกๆ ไม่อยากให้ลูกซึม

งเตรียมไว้ให้แล้ว” ชายหนุ่มหันไปพยักหน้าเรียกบอดี้การ์ดร

รั

ทางกลัวๆ กวีวัธน

หวาน ทำให้ใบหน้าดุดันของเขาดูสะพรึงกว่าเดิม แต่เด็ก

ยืน ซึ่งเขาก็ลุกตาม ก่อนที่มือเรียวจะสะบัด หวัง

บผมเ

พื่ออะไรคะ” ดวง

ุผลไปชัดเ

ได้ลูกของฉันไว้เองงั้นหรือคะ” เธออุตส่าห์อุ้มท้องมาต

ิทยาศาสตร์ว่าเป็นลูก 100% เมื่อไหร่ ผมจะเป็นคนด

มือออกจากการเกาะกุมของเขา และค

ุณจะมายุ่งวุ่นวายกับฉันทำไมคะ เหอะ...พูดง่ายเหลือเกินนะ จะเอาลูกๆ ไว้งั้นเหรอ ฉันเป็นคนอุ้มท้อง และก็ทนเจ็บปวดเสี่ยงตายคลอดพวกเขามา

้ในอ้อมกอดที่คุณเรียกว่าความรัก แต่ให้ลูกอยู่อย่างลำบากหร

กความกลัว กลายเป

าแต่ฉันไม่เคยให้ลูกต้องอดนะ คุณดูสิคะ...ลูกๆ สดใส จ้ำม่ำ แก้มยุ้ยซะขนาดนั้น ผิวพรรณก็เกลี

โต ค่าใช้จ่

ใช้แต่คำว่าเด็กทุกครั้งที่พูดถึง ต่อให้คุณมีเงินทองเท่าภูเขา คุณก็มอบให

าผลตรวจออกมาว่าเด็กเป็นลูก

ะ อย่ามาบัง

์ของแม่ ซึ่งผมไม่มีทางยอมให้เป็น

ามา

างคนเดินเข้ามาด

ี่ห้องที่ผมสั่

ที่ข้อศอกของมนตกานต์เบาๆ อย

น้าเดินตามหลังหญิงรับใช้ไป...ตอนนี้เธออยู่ในบ้านของเ