ชั่วเช่นข้ากำล

่นกัน นางนอนอยู่บนพื้นรู้สึกถึงการโครงเครงไปมา พยายามออกแรงดันตัวเองให้ลุกขึ้น แต่ช่างยากเย็นเหลือเกิน ร

าปอดลึกๆ พยายามตั้งสติตัวเอง

าทีสุดท้ายก่อนสิ้นสติ

ายแล้ว จะตายตามมั

วามกลัวพุ่งวาบเข้ามา ร่างกาย

ฉุดจากเกี้

ดกลัวลงทีละน้อย ท่านย่าเคยสอนว่า อย่

จแรงๆ นิ่งเงียบเงี่

เสียงลม... พื

นเรือและเรือกำลัง

ร๊

มหวาดกลัวถาโถมเข้ามาอีกระรอก นางพยายามตั้งสติแม้ว่าจะกลัวมาก แต่จะหนีอย่

ร๊

้เรื่อยๆ เสียงฝีเท้าหยุดลงเมื่ออีกฝ่ายเดินมาหยุดใกล้ๆ

ขยง พยายามไม่ขยับ กลัวอีกฝ่ายรู้ว่านางรู้สึกตัวแล้

ครู่หนึ่ง ก่อนจะเลื่อน

มือนจะหายใจไม่ค่

วสีแดงด้วยสายตาเรียบนิ่ง นางคงกลัวมากนอนตัวแข็ง อีก

้า.

อนนิ่ง เมื่อรู้ว่าอี

รบ้าง เจ้าส

เสียงเขาแข็งกร้าว ทำเอาคน

ียงไปแล้ว เหตุใดถ

งถอนหายใจแรง พร้อมกับมือหนาที่เอื้อ

่เขาไม่ยอมให้นางออกห่างบีบไหล่ไว้แน

.. ข้า

่ไม่ยอมปล่อย ยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนรู้ส

มาใกล

ดูเหมือนทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจ มือหนาละจากไห

อวดดี

กลิ่นลมหายใจบ่งบอกว่าเขาดื่

ต่อเจ้า อย่าทำอะไรข้

มหวังของนางก็หมดสิ้นลง เมื่ออีกฝ่ายยื่นหน้าเข้ามาห

ก่อนจะเบี่ยงหน้าหนี พยายามขัดขืนดิ

ดุดันนั้น เขาก็ผละออกห่างให้นางได้หายใจ ไม่ทันจะโล่งอกเขาก็ประทับริมฝีปากลงมาอีกครั้ง ครั้งนี้

น่น ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดรัดเรียวลิ้นนุ่ม สอ

เจ้าสาวของข

หอบหายใจแรง จูบของเขาทำให้นางอ่อนระทวยสิ้นฤทธ

มันคนเลว ข้

ว้ทำอะไรไม่ถนัด สิ่งที่ทำได้คือ

เจ้าเป

อต้องปล่อยฟันออกจากท่อนแขนที่กัดไว้ รสเค็มผสมคาวในปาก ทำ

้าเช่นนั้น ข้าก็จ

ล้มลงไปนอนกับพื้นอีกครั้ง แล้วโถมตัวเข้า

แคว่ก

่อยข้านะ ไ

กเสียใจนางไม่น่าไปกัดไอ้โจรร้ายเลย ทำ

่วเช่นข้ากำลัง

กลัว นางพยายามดิ้นหนี แต่ถูกมัดไว้แน่น ตาถูกปิด ตกอยู่ในคว

ำข้าเลย ได้โปรดล

ัมผัสที่นาบลงมา ทำให้หลิวซืออินรู้ว่าอีกฝ่ายไร้อาภรณ์ติดกาย เขาขยับเข้ามาคร่อมทับร่างของนา

/