คนที่ได้ยินจะรู้สึกไม่ดีกับคุณฟรานนะคะ แล้วยิ่ง

กน้อยพูดออกมาตามความรู้สึก นีอาถึ

งน่าสงสารดีแท้ พ่อก็เอาแต่ทำงาน ไม่ค่อยจะมีเวลาให้ลู

ีกว่า ไม่มีแม่คนไหนที่ไม่

นีอาจะพาคุณฟร

เดินไปทางห้องของเล่นของตัว

และสูดลมหาย

็แล้วกัน” นางคิด ความว้าเหว่คงหล่

อมความคิดที่ฝังแน่นอยู่ในซอกของใจ บางครั้งบางคนก

ร้าวในบางขณะ สำหรับนีอาแล้ว คงจะไม่มีใคร

าน สายตาของรพิชาที่มองไปทั่วบริเว

้าบอกจริง ๆ’ เธอชักจะเกร็ง ๆ เสียแล้ว แววตาของรพิชาเป็นประกายออกอาการตะลึงพึง

งนี้ ที่นี่อยู่

ความสะอาดบ้าน แต่ทุกคนจะอยู่ทางด้านโน้นครับ” โทคูเอลชี้

ับ แต่บ้านหลังใหญ่ก็จะเหลือแต่คุณฟรานกับค

เหวงขนาดไหน ‘วัน ๆ จะเดินกันได้ทั่วหรือเป

ุณฟาอิ

ดินทางไปต่างประเท

หนเห

มีหน้าที่ขับรถและซื้อของเข

าก็รู้สึกสงสารฟรา

อย่างมาก นี่สินะ ที่ทำให้ค

ยงามใหญ่โต ทว่าหญิงสาวกลับรู้สึกเหงาขึ้นมาจ

่าห้าร้อยเมตร ซึ่งเสียงจากข้างนอกแทบไม่ส่งเสียงมาถึงที่นี่ โทคูเอลเป

้องนะครับ นี่ค

ล็ก ๆ ไปเอง ช่วยกันสองคน มันก็เส

์ดี แม้เขาจะมีหนวดเครารุงรัง แต่

นบ้านหลังใหญ่ของฟาอิน หญิงสาว

ึ่งห้องน้ำและห้องครัวเล็ก ๆ หากจะเทียบกับคฤหา

บ” โทคูเ

จึงได้ยกมือขึ้นกระพุ่มไหว้ คุณนี

คนมาช่วยดูแลฟราน เพราะลำพังเธอคนเดียวที่คุณฟาอินไว้ใจ วันไหนที่ไม่สบาย วั

่ไหมคะ ดิฉัน

่ง เข้ามาจ

ทอฟฟี่อีก” อีกฝ

ลเอากระเป๋าของคุณทอฟฟี่เข้าไปไว้ในห

้อยแล้ว อยู่ใกล้กับห้องขอ

อนคนเดียวหรือ

ะ” คำตอบที่ได

ถ แต่ก็ระงับเอาไว้ไ

ารแล่นเข้ามาจับจิต หรือว่าคนที่นี่เขาเป็นกันแบบนี้ เหมื

พิชาก็อด

ยให้แกนอน

แข็ง” รพิชาคิดแบบคนไทย ลูกอย่างไรก็เป็นลูก เธอนอน

ยของเธอเสียแล้ว แม้ว่าเธอกับคริส

นเถอะค่ะ แล้วคุณค่อ