งน้ำหวานขึ้น ขันทีหนุ่มน้อยเสี่ยวปา เอามือโบกไปมาแทนพัด

้น”หวางอี้ตันนั่งมอง

องค์ชายห

่เหมือนคนแคว้นเรา”หวางอี้ตัน กำล

หมายถึงลุงยามที่เห็นว่า น้ำหว

ยู่นี่เอง” ล

้แล้ว ให้เด็กรุ่นใหม่มาทำงา

ิ่งหลบกันชุลมุนเหมือ

น่าสงสาร หนูนี่หนู ตื่นได้แล้ว ไ

ต่นึกขึ้นได้ ไทกั๋วเหยิน

น้ำหวานลืมตาตื่นช้

่วยด้วย หนูเห็น

ี่นี่ไม่เคย

ห็นเต็มสองกะตาเลย”

อยู่ที่นี่มาตั้งแต่หนุ่มๆ จนป่

ด ใครจะเชื่อผีมีจริงเสียที่ไหนเล่

ไปหรือ

หวานกวาดตามองรอบๆ ทว่าก

่มน้อยดึงร่างบางเบาเหมื

านยิ้

ย ถ้ามีต้องเห็น

ี่นี่มีเครื่องนอนอยู่ในนั้น ปกติยัยป้าเ

ร็วรี่ทั้งๆที่ร

งจะง่วงไปหน่อยแต่ก็ไม่สมคว

หนว่าล

ิบพวงกุญแจที่อยู่ห่างออกไปไม่เท่า

เพียงครู่เดียวก็เปลี

ี่นี่แค่ 700ปีก็จะมีคนมาช่วย นี้ก็จะผ่านปีที่700ไปแล้ว อยู่

ด้วยน้ำเสียงทดท้อ

าปีที่

ีใหม่แล้ว เราสองคนไปขอพรที่วัดบ

อ่ยปากชวน

กลับจากล่าสัตว์แล้

ับใบหน้าหล่อเหลา คิ้วคมเข้ม ริมฝีปากแดง ปาก

บค่ำเราไปเดินเล่นชมงานวัดก็ยังมาท

่องเสวยพร้อมลูกเสด็จพ่อก็จ

้างก่อนจะก้าวออกไ

ดบ

้นปีใหม่ประดับประดาด้วยผ้าแพรสีแดงทั่วไป ห

่ยวปาถามเมื่อหวางอี้ต

ใจหญิงงามคนใด แล้วจะให้ขอ

วปาจะต้องพบเจอหญ

นเช่นนั้นหร

ผู้เดียวที่ตั้งใจให้องค์

เอาเป็นว่าข้าอยาก ..พบค