า ใช้ส้อมในมือจิ้มไปที่ไส้กร

ออยู่ต่อหน้า...องค์ชายหรอกหร

่าปีที่ผ่านมาตอนนี้ หากยังอย

ุกขึ้นจากที่นั่งเด

กล้ๆ อย่างลืมตัวหวางอี้ตันกลืนน้ำลายลงคอใจ

จ็บ และข้า…”จะบอกอย่างไรว่าใจสั่นก็

อ”เอื้อมมือหยิกที่ท่อนแข

นไรจึงกล้าแตะต้องตัว…. บุรุษ

ออกไปเลือกเสื้อผ้าให้ขืนเดิ

กทั้งย้อมสีที่เป็นที่ชื่นชอบ

หมือนพระเอกซีรียส์จีนนายเดินไปไหนกับฉั

เห็นมาหรือจะเป็นเพราะเขาเป็นถึงองค์ชาย ด้วยชาติกำเนิด จ

ะทานให้และท่านแม่เย็บและปักลวดลายเองกั

มเอมเมื่อ

ายได้อย่างไรไหนนายบอกว่าจะไปผุดไปเกิดทำไมถึงมีกายหยาบแล้วหากนายไปเกิดให

นจะส่ง ไส้กรอกเข้าไปใ

้ออาหารมาตุนไว้ในตู้เย็นแต่ตอนนี้มีคนมาช่วยกินรายจ่ายต้องเพิ่มขึ้นคงต้องเอาเงินที่เก็บไว้สำรองยามฉุกเฉินมาใช้ก่อนจะปล่อยให้องค์ชายหลงยุคคนนี้ไปก็ติดที่สัญญาว่าจะช่วย

ำหวานวิ่งเข้าไปข้างในอย่างเร่งรีบตั้งใจไปหยิบเอา

ั้งใจจะถาม แต่ไม่กล้า อย

ันทึก

หวางจื่

อดี….ทำไมเขียนไว้แค่นี้ ไม่มีอย่างอื่นบอกไว้นอกนั้นก็เป็นเพียง เรื่องราวหลังจากนั้นคือการปิดตายจวนอ๋องห้า

ปมาก็ไม่พบอะไรผิดปกติ

่วงหวางอี้ตันไม่น้อยเพราะปล่อยให้หวางอี้ตันรออยู่ที่นั่นนับชั่วโมง ห

ค์ชายใหญ่ กับ กระโจนคว้าข้อแขนของน้ำหวานไว้แน่น น้ำหวานตกใจ

หวางอี้ตันที่อ้าแขนรับน้ำหวาน เข้าสู่อ้อม

่ให