คุณตาพากันหันไ

ค้ก" ปู่พนัสถามด

.” เค้ก

ูดจริง ๆ ไม่มีใครเหมาะสมเท่ากับหนูเค

วกัน พลาดกันในรุ่นพ่อแม่ของเด็กสองคนนี้แล้ว ก็เอารุ่นหลานนี่แหละ เค้กคงจะอึ้งไปเท่านั้นเอง

ทั้งสองผู้เฒ่าหันหน้ามามองกันแล้วหัวเร

หน้าหนักใจกับเรื่

ๆ หลานสาว ก่อนจะยกมือข

งครึ่งหนึ่งจะเป็นของหนู เมื่อแต่งปุ๊บ ปู่จะโอนเป็นชื่อหนูเค้กเลย เครื่องเพชรเครื่องพ

่สุด" คุณตาตบหัวเข่าตัวเองฉาดใหญ่ ตกปากรั

ก้มหน้างุด ๆ มึนงงไปหมด

นสินสอดทองหมั้นที่ทางฝ่ายนั้นจะให้หลานสาว แต่

แววที่พูดหัวกันอย่างมีความสุข พี่เค้กนั่งเ

เรากำลังฝันไป..." ครีมนั่งหยิกเนื้อแขนและตบหน้าตัวเองอยู

องหนูครีมกำลังจะกลายมา

หน้าตาแดงก่ำ นัยน์ตาพร่าเต็มไปด้ว

เสียงเรียกตามเมื่อเห

ยู่อีกปีกของเรือนไทยหลังใหญ่หลังนี้ ภาวนารี

มายจะปิด มือของภาวนาก็ผลักเข้าไปอย่างแรง พี่สาวรีบสะบัดหน

องสาวยิ่งตกใจเมื่อเห็นใบหน้า

เข้ากอดน้องส

ห้ทำไม

่ายหน้า แต่แววตา

และก็ใจดีมาก ๆ ใช่ไหม ครีมเข้าใจถูกใช่ไหม" หนูครีมพูด

กอาโหน่ง จะให้พี่แต่งงานกับอาโหน่

าวเต็มไปด้วยความตกใจไม

วเองแรง ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นขยี้

อกคุณตาและคุณปู่ไปค่ะว่า พ

ส่าย

ลัวคุณตาเสียใจ"

ไปบอกคุณตากับคุณปู่เองค่ะว่าพี

ภาวินีท

ได้ยังไงในเมื่อพี่ไม่อยากจะ

จนะสิ และปู่พนัสก็ดีกับพว

่เค

อก็ใจหวิว ๆ ทุกเรื่องจะต้องเกิดขึ้นอย่างนั้นเหรอ แล้วความฝันของสาวน้อยอ

ไม่ได้เต็มใจหรอกมั้ง อีกอย่างถ้าคนสองคนไม่รักกัน ทำไมต้องแต่งงานกันด้วย มันหมด

ได้หรอก พี่ทำไม่ได้ พี่ไม่อยาก

นมามองใบหน้าของ

แต่งงานกับอาโหน่งเหรอ

ยักหน้า

ช่

้องบ้าไปแ

้าเต็มไปด้วยความผิดหวัง นึกค

หม ชิ..." เธอทำเสียงขึ้นจมูก แล้วลุกเ

่แบบนั้น" พี่ส