าวินียิ้มให้อาโหน่งอย่างอ่อนหวาน เธอรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาในอก รีบเปิดประตูเข้าไปนั่งเอง มองลอดกระจกเห็นใบหน้าของอาโหน