้อนรับพนักงานใหม่น่ะ แล้วก็เลยฉลอ

า แต่เขากลับไปมีความสุขกับคนอื่

้นเห

ลอเรียก เมื่อเห็นสีห

มิรันดาฝืนยิ้มให้คนรัก ทั้งที่ในใจกำลัง

ขสันต์วันเกิ

่มีเรื่องอ

ดบทไม่อาจกลั้นน้ำตาที่รื้นขึ้นมากลบสองตาไว้ได

่ได้ยื่นมือไปรับของขวัญกล่องนั้นมา ได้แต

คนอยู่ด้วยกันทุกวันเห็นหน้ากันก็มีเหม็นเบื่อกันได้ ถ้าลองห่าง

พักดีไหม แยกกันอยู่สักพั

้ยงแสกหน้า มิรันดาถึงกั

กัน ของเขา

งเขามันพักนานแค่

..” เสียงสั่นเครือถามตะกุกตะกัก น้

ได้ขอเลิก แค่ให้

ไม นี่พี่มีคนอื่นแล้วใช่ไหม บอ

้งโกรธ ทั้งน้อยใจ ทั้งโมโห ทำให้เธอเผลอปากล่องของขวัญในมือใส่เขาอ

อ๊ย

ต่แรงที่ขว้างทำให้สันกล่องกระแทกหางคิ้ว

ี่ด

คืนมา มิรันดาปราดเข้าไ

มี่ไม่ได้ตั

มปัดมือที่เอื้อมมาหมายจะดู

ี้ไง พี่ถึงเบื่อหน

่ดิว

ร้องแต่จะแต่งงาน บอกไว้ตรงนี้เลย พี่ไม่แน่ใจแล้วว่าตอนนี้พ

เรี่ยวแรง คำพูดของเขากรีดหัวใจเธอจนย่อยยับ หากเขาตบเธอสั

ที่สัญญากับมี่ วันนั้นพี่ลืมแล้วใช่ไหมว่าตัวเองให้สัญญาอ

ลี่ยนไปแล้ว รวมถึงความรู้สึกที่มีต่อคนตรงหน้า รักที่เริ่มจากเต็มร

ี่.

ยแรงสะอื้นเข้ามากอดปลอบ ถึงอย่างไรอีกฝ่า

่ก็บอกสิ มี่จะได้ปรับตัว ไม่ใช่

ด พี่แค่อยากถอยไปตั้งหลักทบทวน

ลือบไปเห็นกล่องของขวัญที่เธอขว้า

ับตัวออกจากอ้อมแขนเย็นชืดของเขา เพื่อ

ล่องนี้แล้วยังอยากไป ม

เลือดที่หางคิ้วเขายังไม่หยุดไหลเพราะเจ้าของขวัญกล่องนี้ แต่ข้อเสนอของเธ

ี่คือสิ่งสุดท้ายที่เธอหวังใช้เพ