หันมองแม่บ้านที่กำลังทำความสะอาด

อาห้องซ้ายมือห้องฉัน” พ

็พานให้นึกสงสัย “ห้องซ้า

นสิ่งที่ไม่ควรถาม แม่บ้านรีบหลบสายตาเขาก่อนจะรีบไปทำตาม แม้เขาจะใจดีใ

องนี้อีกเลย เขาเปิดเข้าไปในห้องช้าๆ ภาพในวันวานยังคงตอกย้ำอ

นเมื่อนึกถึงเจ้าของ ก่อนจะหยิบมาสูดดมกลิ่นหอมของผ้าพลิ้วงาม กลิ่นหอมมันติดจมูกจนแทบไม่อยากจะลืมมัน แต่ก็ต้องสะดุดต

ากข้ามรั้วมา กว่าจะถึงบ้านของพ่อเลี้ยงกรวีร์ก็ราวครึ่งชั่

ื่อถึงหน้าบ้านพ่อเลี้ยงกรวีร์ ใบหน้าเรียวก็เงยหน้ามองบ้านไม้สั

องบ้านดังมาจากข้างหลั

ใช้งานทันใด แม้จะหงุดหงิดที

ใช่ไหม นารีรัตน์บ

ร ฉันได

ยังมีหูทิพย์อีกเหรอเจ้

คืองแต่อย่างใด กลับอารมณ์ดี แต่ก็คาดโทษไ

ูกลากมาทำงานแล้ว นอกจากจะปากเสียแล้ว นิสัยก็

าดไหน” เจ้าของไร่สั่ง พอเห็นสาวร่างบางหิ้วถังนมสำหรับใส่นมวัวมาวางลงอย่

ยวฉันบีบ

หันไปมองคนพูด ก่อน

ฉันหมายถึงนมวัว

ยดูเขาสาธิตการรีดนมวัวอย่างละเอียด ท่าทางที่คล่องแคล่วนั้นทำให้เธอแปลกใจพอดู เม

ลอ

ข้างๆ เขาดึงมือเธอให้จับและบีบเต้านมวัวตามจังหวะ แม้

ูผลงานการสอน คนถูกสอนมองเต้าน

องเมื่อน้ำนมพ

แต่ก็อดไม่ได้ พอแกล้งเขาสำเร็จก็เลยอดสะใจไม่ได้ และไม่รอให

มัน” คนถูกแกล้งหัวเสียที

ิ่งที่คิดได้เมื่ออยู่ต่อหน้าคนงาน ได

งมองกลัวว่าเขาจะตามมา เลยไ

้องพร้อมกัน เพร

ยงตะโกนของพ่อเลี้ยงไล่มา เธอหันไปมองก็ตา

วิ่งเร็วเหลือเกิน “ใครกัน หน้าตาน่ารักเหลือเกิน

เลี้ยงวัว กำลังจะอ้าปากทักก็เห็นสภาพ

คราบน้ำนมวัวเต็มหน้าเขา แต่ต้องหยุดเมื่อเห็นสีหน้าโกรธๆ ท

ิ่งไปคือใครหรือครับ

ียไปอีก เมื่อเห็นท่าทีของปลั

ดหนุ่มหันไปถามไอ้กบ

นี้ขึ้นๆ ลง ๆ เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวหน้าบึ้

เหมือนกัน ยิ่งเกิดเรื่องเมื่อคราวก่อน ก็ดูเหมือนพ่อเ

นจนทำให้เขานึกได้ว่าตัวเองมาธุระเรื่องอะไร แถมตอ

ลองบีบนมวั

น้าปลัดก็รีบวิ่งหน

ายอารมณ์เสร็จ เขาก็เดินไปที่ออฟฟิศเ

สวน ตอนนี้กำลังเคา

เข้าไป” เสียงเคาะประตูดังลั่นบ้าน แต่ก็ไม่มีใครกล้

อบใจที่ทำให้เขาหัวเสียได้ เธอทิ้งตัวนอนลงบนเตียงนอน รู้สึกปวดเมื่อยไปหมด พอเห็นว่า

ยัยนี่แสบมาก พ่อจะทำให้สิ้นฤทธิ์สักที จะว่าไปก็แปลกที่เขาไม่เคยตา

วน้อยตรงหน้า มองขนตางอน มองริมฝีปากหยักได้รูปที่เขาแอบชิมแล้วนั้นก็ทำให้เขาเผลอยิ้มโดยไม่รู้ตัว ยามหล

ยร้อง แต่มือใ

างไร ฉันยังไม่ได้

อนนี้ตัวเองเหนือกว่า ร่างบางถ

นี้มาก่อนเริ่มหวาดกลัวจนน้ำตาเริ

ล้งเล่นๆ ไม่ได้คิดว่าอีกฝ่ายจะหวาดกลัวจนถึงขนา

ล้งเธอเล่

มือ ร่างบางสั่นเทาจนทำให้พ่อเลี้ยงรู้สึกผิด เขายกมือข

งไปล็อกประตูห้อง หันหลังแนบประตูแล้วทรุดลงนั่งบนพื้นพร้อมกับใช้มือเช็ดน้ำตา คิดเพียงว่าต

ี้ยงหื่นคนนั้นไ