ลยสงครามที่ถูกจับมาไว้ในค่ายทหารของ แม่ทัพเฉินหยาง ซึ่งได้ชื่อว่าโหดเหี้ยม ไร้ความปรานี และโหยหาสตรีที่สุด แต่ร่างนี้เป็นเพียงสตรีธรรมดา ซ้ำร้ายหน้า

ู่ดี วัน ๆ แค่คอยสร้างความสุขให้เขาเท่านั้น ประเภทที่สองคือสตรีจากกลุ่มแรกที่แม่ทัพเริ่มเบื่อหน่าย จึงโยนให้ทหารที่หิวโหยเช่

ายจะ ช่วงชิงความรักจากแม่ทัพ เขาน่ากลัวเกินไป ไม่เคย

ำ มองสตรีที่หัวร่อต่อกระซิกกับแม่ทัพ แต่เมื่อเจ้าตั

รู้สึกดีกับชะตากรรมของตนเอง นางแตะอ่างอาบน้ำ ตา

บุรุษผู้นี้ชมชอบสตรีงามไร้ตำหนิ ทั้งยังเจ้าระเบียบ เคร่งครัดต่อตนเ

ัว คอยหยิบจับทำอาหาร ไม่รู้ว่าเป็นโชคชะตาหรื

้จะยังชื่นชอบการทำอาหารเหมือนเดิม แต่ก็ใช่ว่าจะทำได้ดีเหมือนเก่า

่กี่อย่าง ส่วนมากจะเป็นพวกเผือก หน่อไผ่ เห็ด

อได้ตามซูเปอร์มาร์เก็ต ไม่เคยเห็นเนื้อกวางที่มาเป็น

ิบหลายอย่างจึงจะทดลองทำทีละน้อย เนื้อกวางติด

เพียงลูกผักชี พริกไทยดำ ใบกระวาน อบเชย และโป๊ยกั้ก ยังขาดอีกหลายอย่าง นางพยายามหาของที่ใกล้เคียงมาห่อด้วยผ้าขาว จา

นเข้ากับแผ่นหลังของใครบางคน ลี่อิ

ยไม่ได้ตั้งใจ” นางกลัวจนตัวสั่น

ม้อเนื้อ กลิ่นหอมของเครื่องเทศลอยแตะจมูก แม่

ยงเนื้อติดกระด

ไม่สนใจ “ยกมัน

พอคิดว่ามื้อนี้ต้องกินเผือกกินหน่อไม้อีก นางก็เริ่มไม

่งผู้ที่เปรียบเสมือนมือขวา ซึ่งยืน

ากินเนื้อ ทีละชิ้น หมดไปหนึ่งชิ้นก็แล้ว สองชิ้นก็

ือไม่เจ้าคะ” หากชิมมากกว

ี่ไหนได้ ตอนนี้เขาตักเนื้อด้วยตัวเองแล้ว ท่านไม

อย่างก็ล้วนเป็นของข้า เนื้อนี้

ูกจับไปแขวนคอ ลี่อิงโบกมือ “ไม่ม

องกระโจมก็พูดขึ้น “ใครอนุญาตให้เจ้าไป” พอได้ยินเสียงแข็ง ๆ มีห

ามว่า ไปตายอดตายอยากมาจากไหน แต่ก็เกรงจะถูกแขว

ง ตะลึงมองหม้อที่มีเนื้อติดกระดูก ปกติท่านแม่ทัพไม่เคยกินอาหา

รุงอาหารขอ

ำไม่อร่อยก็เสียชื่อแย

พ และเป็นลูกมือ พ่อครัวในโรงครัวเจ้าค่ะ ต

ละมือลงจากจอกชา แล้วลุกขึ้นมาสำรวจน

ค่อยชอบใจในสิ่งที่

หรือทำงานอื่นแล้ว หน้าที่ ของเจ้

วันเข้าก็เริ่มเบื่ออาหารจนทุกวันนี้กินได้ไม่เกินค

น้ำแต่งตัวใหม่ ข้า

อผ้าเก่าและมีกลิ่นครัวเท่านั้น มาหาว่านา