ีต เหล่าคนรับใช้ต่างเร่งมือจัดเตรียมสิ่งต่างๆ ให้พร้อมสำหรับการนัดดูตัวในวันนี้ ขณะที่เ

อบเอวเล็ก ๆ ของนาง บนศีรษะของนางถูกประดับด้วยปิ่นทองที่ตกแต่งด้วยอัญมณีล้ำค่า ความงามของเสวี่ยหนี่ในวันนี้เปล่งประกายราวกับนางฟ้า

จัดขึ้น ศาลากลางน้ำนี้ตั้งอยู่ท่ามกลางทะเลสาบใสสะอาด ล้อมรอบด้วยดอกบัวที่บานสะพรั่ง บรรยากาศโดยรอบเต็ม

าดหวังในความงามและความสง่างามของนาง นางก้าวไปอย่างช้า ๆ ตามทางเดินหินที่ทอดตัวไปยังศาลา ในใจของ

พระองค์ พระองค์สวมชุดราชประแตนสีแดงเข้มที่ปักลายมังกรด้วยด้ายทอง ซึ่งเป็นเครื่องแต่งกายที่บ

ยความมั่นใจ เมื่อสายตาของพระองค์และเสวี่ยหนี่ประสานกัน ชั่วขณะหนึ่งนางรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดนิ่ง เสีย

ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลแต่มีพลัง

นที่ลอยตัวอยู่ในอากาศ แต่นางยังคงรักษามารยาทและความสง่า

าหารที่จัดเตรียมไว้อย่างอลังการ มีอาหารมากมายที่ทำจากวัตถุดิบชั้นเลิศ ตั้งแต่เนื้อสัตว์ที่ปรุงด้วยส

ถึงชีวิตของเสวี่ยหนี่ รวมถึงความคิดความรู้สึกของนางเกี่ยวกับสิ่งต

่งครัดในบรรยากาศ นางพยายามรักษาความสงบในใจและแสดงตนใ

่ แต่ในส่วนลึกของใจนางรู้สึกถึงความเหินห่างและความไม่แน่ใจเกี่ยวกับอนาคตที่กำลังจะมาถึง นางเงยหน้าขึ้นมององค์ชายรอ

่างเงียบ ๆ และหันกลับไปทางที่นางมา ใจของนางยังคงเต็ม

ที่ถาโถม บางสิ่งบางอย่างในดวงเนตรขององค์ชายทำให้นางรู้สึกไม่สบายใจ แม้พระองค์จะมีพระพักตร์ที่สง

องอาจไม่ใช่คนธรรมดา ไม่ใช่แค่พระโอรสที่เกิดมาเพื่อสืบทอดบัลลังก์และอำนาจ นางกลับรู้สึก

ับไม่ถ้วน และใช้ชีวิตอย่างหรูหราฟุ้งเฟ้อ การได้พบเจอกับสตรีจากตระกูลใหญ่เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพระองค์ หัวใจของนางกลับเต็มไปด้วยค

เป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสมในสถานการณ์เช่นนี้ แต่นางก็ไม่สามารถสลัดความรู้สึกนั้นออกไปได้ พระองค์คือผู้ชายที่นางต้

ระองค์จะพูดจาอย่างสุภาพและมีมารยาท แต่นางก็ยังคงสัมผัสได้ถึงความลึกลับที่แฝงอ

่ก็ไม่อาจหาคำตอบได้จากดวงเนตรลึกซึ้งขององค์ชายรอง นางรู้ดีว่าวันนี้ยังไม่ใช่เวลาที่นางจะได้รู้ถึงความจริงทั้งหมด แต่สิ่

าขึ้นอีกครั้ง สบสายตากับองค์ชายรองเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะน้อมศีรษะลา ความรู้สึกที่ปะ

หลังกลับไปอย่างเงียบงัน ปล่อยให้ความรู้สึก

ที่ประทับ สายพระเนตรของพระองค์ยังคงติดตามร่างสูงระหงของนางไปจนสุดสายตา พระองค์มองดูลีลาการก้าวเดินอันสง

บเปล่งประกายอ่อน ๆ แฝงด้วยความสนใจที่ไม่เคยมีมาก่อน นางเป็นมากกว่าหญิงงามที่พระองค์เคยพบเจอ นางไม่เพียงแต่มี

ี่ยืนคอยรับใช้ด้านข้าง พระองค์ทรงประทับนิ่งอยู่ชั่วขณะ ราวกับกำลังตรึ

ที่แฝงความเด็ดขาด “ข้าอยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับนาง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องในอดีต

่งขรึม “รับด้วยเกล้า เพคะ/พะย่ะค่ะ” พวกเขารับคำส

ับไป๋เสวี่ยหนี่ในวันนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ในหัวใจของพระองค์กลับเต็มไปด้วยความคาดหวังที่เริ่มก่อตัวขึ

งเบา ๆ ก่อนจะหลับพระเนตรลงปล่อยให้ความคิดนี้ไหลลึกลงสู่จิตใจที่เต็มไป