สาบาน

รีดไปยังโลงศพที่อยู่เบื้องหน้า น้ำตาไหลรินไม่ขาดสายว

่วร้ายเหล่านั้นต่างเร่งรีบช่วยกันฝังร

ม่ฟื้นขึ้นมาอีก!! ไม่ได้การ!! อ

ุบฝาโลงที่ว่า “ปล่อยข้า ใค

ข้าไปได้โปรด” เสียงสะอื้นน้ำตาไหลริน พยายามใช้ม

ละเทิดทูนผู้เป็นสามี ไม่เคยทำอะไรผิดประเพณี แต่แล้วสิ่งที่นางได้รับ

ที่ไม่เคยมีมา หากแต่นางก็ยังมีหวัง ห

านเคยรักข้า

มเหยียดทางมุมปาก “รักอย่างนั้นหรือโง่งมสิ้นดี หากสกุลหลินไม่เป็นก้

บัดนี้ตระกูลหลินสิ้นแล้ว บิดามารดานางต้องตายอย่างมีเงื่อนงำ

นี้ มือที่ทุบฝาโลงหยุดนิ่ง ไม่ใช่เพราะหมดแรง แต่เพร

ม่อาจตายได้ อย่างไรนางก็ ไม่ตาย

ยู่ ได้โปรดช่วยข้าแล้วข

วิตที่เหลือข้าจะตอบแทนด

ท่าน แล้วลากคนชั่วพวกนั้นไปสังเวยให้พวกท่านในนรก รั

นรกใครกันท

น นั่นหมายความว่านางกำลังจะตาย แต่ดูเหมือนสวรรค์จะยังล

ยังรู้สึกตัว ดวงตานางมองไปยังชิ้นเนื้อตัวเองที่หลุดร่อนไม่

า ตลอดจนกระดูกที่เหลื

กสีเหลืองตรงหน้า จำได้ว่าเป็นของขวัญชิ้นแรก

้องนาง มือบางหยิบปิ่นปักผมจากนั้นก็ยกมือขึ

ี่สิงสถิตอยู่แถวนี้ นางไม่อยากเป็นคนดีแล้ว แต่อยาก

ิญญาณปีศาจที่อยู่รอบตัวนาง ดวงตานางมองไปยังแสงส

คนที่โน้มตัวลงมาบุรุษผู้นั้นไม่ใช่ส

ใบหน้าแต่งเติมด้วยเครื่องชาดสีแด

จะขายวิญญาณ

้องขอ เสียงนางไม่อาจพูดออกมาได

พื่อแลกกับชีวิตขอ

นางดังขึ้น มือปีศาจนั้นยกคล

กวนมนุษย์เช่นเจ้า แต่บังเอิญว่าข

ปลายโลงของนาง มุมปากยกขึ้นแสยะยิ้มมี

็สาดส่องมายังตัวนางอีกครั้งจากน

ม่ยังจบลงแต่กำลัง

่อนเพราะข้ากำลั