งเอ

่อฟังว่าเขาอยู่ในห้องหรือเปล่า แต่ก็เงียบเงียบแบบเงียบสนิทไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมาเลย หรือว่าอาบอมยังอยู่ข้างล่างฉันก็เลยค่อยๆเดินย่องลงบันไดมาดูเพื่อความแน่ใจแต่ก็ไม่เห็นใครไฟก็ปิดมืดสนิทหมดแล้ว คาดว่าอาบอมน่าจะอยู่ในห้องนอนของเขานั่นแล่ะสงสัยบ้านนี้ห้องนอนจะเป็นห้องที่เก็บเสียงก็เลยทำให้ไม่ได้ยินอะไรเลย ฉันเดินกลับมาอยู่ตรงหน้าห้องอาบอมอีกครั้งจากนั้นก็เลยลองบิดลูกบิดประตูห้องนอนดูปรากฏว่าประตูห้อ

ปวางเรียงรายอยู่เต็มแทบทั้งชั้นเป็นรูปของอาบอมตั้งแต่เด็กจนโต ฉันมองไปที่รูปที่อาบอมสวมชุดนักศึกษาคนอะไรหล่อเท่ห์เป็นบ้าเลยเมื่อก่อนหล่อยังไงตอนนี้ก็ยังหล่อเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนจนกระทั่งมาสะดุดตากับรูปๆหนึ่งเป็นรูปที่อาบอมอุ้มฉันกับพี่อั

...เอ่อออ....เพิ่งออกมาจากห้องน้ำและคงจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จเพราะมีเพียงผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวตัวมีแต่หยดน้ำเกาะเต็มไปหมดเห็นแบบนี้แล้วใจฉันเต้นแรงม

ไงอา

าน้องเอิง

อก

่ไป

....

ะคะ" ฉันตัดสินใจสารภาพรัก

ือเปล่า" อาบอมย้อนถาม

่รู้จะพูดไ

มิได้ละอาง่วงจะนอน" อาบอมรู้

้ไงว่าน้

ยังไง เอาล่ะเราออกไปได้ละอาจะได้นอ

ไม่ได้เหรอ" ฉันทำห

่ดะ

ห้องไม่ไหวแน่" ตุ่บ!!!

ันเดินไปที่เตียงนอนขนาดใหญ่ที่อยู่กลางห้อ

าข้างเตียงแล้วดึงแขนฉันให้ลุก

ฉันสะบัดแขนออกแล้วเกลือกกลิ

วพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจก่อนจะหันหลัง แต่ก่อนที่อาบอมจะก้าวขาอ

!!! เส

้องเอิงไม่ให้อาบอมไป" ฉันเอ

อาบอมพยายามดันตัวฉันออกแ

นตัดสินใจเดินมายืนอยู่ตรงหน้าอาบอมแล้วทำให

ิงขอโทษที่ทำตัวไม่เป็นกุลสตรีแต่น้องเอิงรักอาบอมจริงๆ แม่อย่าว่าน้องเอิงนะคะแม่ ฉันพูดคน

เปะสะปะเพราะไม่เคยจูบกั

บ" อาบอมพูดก่อนที่ฉันจะต้องตาค้

งไม่ปรานีมันทั้งเร่าร้อนแล้วก็รุนแร

ก็ไล่ฉันอีก ฉันที่กำลังมึนงงกับตัวเองไม่รู้จะทำยัง