ต่อตามพลังอัญเชิญที่ก

็เดินทางมาถึงถ

ันสดชื่นราวกับมาจากธรรมชาติระลอ

านด้วยกลิ่นหอมอ่อน

้สึกได้อย่างชัดเจนเลยว่ารากแห่งจิตวิ

ุ ได้แก่ น้ำ ไฟ ไม้ สาย

ิด กลิ่นอายนี

ร่างเดิม รากจิตวิญญาณธาตุแรกที่ถ

่าที่นางจินตนาการเอาไว้ มิหนำซ้ำยังลึกอย่างมาก ถนนส

ข้ามามากขึ้นทุกที ส่งผลให้อวิ๋นหลานอด

าว อวิ๋นหลานก็ได้ยินเสีย

ิ่งขึ้น ถึงจะตระหนักได้ว่าข้างหน้าของพวกเขาม

ก ทั้งดูเก่าและขาดวิ่น ผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด ใบหน้าก

ก็ชี้ไปที่อวิ๋นหลาน และพูดอย่างหยิ่งผยองว่า

ดูค่อนข้างคุ้นตาอย่างไร้สาเหตุ แต

ลอมตัวเอาไว้บ้างแล้ว เนื่องจากระยะนี้จะยังให้เสิ่น

ขึ้นมาทันที “ข้าเป็นถึงบุตรชายของท่านแม่ทัพใหญ่ที่คอยพิทักษ์รักษาแ

นทนไม่ไห

นี้ แล้วก็พูดอย่างประชดประชันว่า “ข้าได้ยินมาว่าบุตรชายของท่านแม่ทัพผู้พิทักษ์รักษาแขวงหลีอันนั้นทั

วเองสวมรอยเป็นผู้อื่นแล้วจะ

่เจ

อันหรูเยี่ยนไม่รู้ว่าค

ดท้ายกลับเป็นการยอมรับว่าลูกชายของแม

นี้ช่างปากคอเ

จิตของตัวเองในทันที ก่อนแสงสีม่วงเส้นหนึ่งที

ยงพลังจิตแห่งสายฟ้าเส้นนั้น

งอันหรูเยี่ยนด

างมาก เจ้าขอทานน้อยนี่มี

แค่ทำให้นางอารมณ์เสียอย่างเดียว แต่ยังสิ้นเปลืองพลังงานในการตา

เดินบัดเดี๋

นหรูเยี่ยนเอาไว้ และพูดขึ้นทันทีว่า “พี่เยี่ยน ช่าง

ิกการสั่งสอนอวิ๋นหลานไป ก่อนจะพยักหน้ารับ และพูดว่า “ใช

ี่ยน และคนอื่น ๆ เดินอยู่ข้างหลัง ทั้ง

นที่สุดอวิ๋นหลานก็เห็นบาง

ญาณสัตว์สีขาวซีดวางอยู่นิ่ง ๆ พื้นผิวของเปลือ

ูรณ์แพร่กระจายและหยั่งรากลึกลงในดินโดยมีไข่วิญญาณสัตว์อ

ช่นกัน พอพวกเขาได้เห็นไข่สัตว์ในตํา

เป็นไปไม่ได้หรอกกระมัง เหตุใดถึงแตกต

ิง อีกทั้งแถวนี้ก็ไม่มีสัตว์ผู้พิทักษ์

ิญญาณสัตว์อื่น ๆ ยิ่งนัก！ นี่ต้องไม่ใช่ไข่สัตว์ในตำนานเป็น

หรือว่า...... สัตว์ในตำนานตั

แรกก็คิดว่าหากได้พบกับสัตว์ในตำนานที่มีพ

หลานกลับเดินสาวเท้าเข้าไปหาไข่ส

พูดว่า “นี่ เจ้าขอทาน！ เจ้าก็มาเพราะสัตว์ในตำนานเช่นกันรึ？ แค่ดูก็รู้แล้วว

ตว์ที่อยู่ตรงหน้าอย่างเงียบ ๆ ก่อนจะหลั

ตว์ใบนี้แหละนี่ส่งพ

ละเอื้อมมือไปย

เห็นการเคลื่อนไหวของอวิ๋นหล

สโครกอย่างเดียว แต่ยังเป

ว้ตั้งแต่แรก สีหน้าของเขาเผยความเย่อหยิ่งออกมา ราวกับว่ากำลังรอชมเรื่องสนุกไม่มี

ญาณสัตว์ ‘ธรรมดา ๆ’ ก็ส่งเ