อนในอนาคตที่เขามา ตอนนี้บอมบอมยังไม่คิดเรื่องหาทางกลับบ้า

เพื่อนร่วมห้องที่มาอยู่หอพักเดียวกัน เพราะตอนแรกกะว่า

วในอนาคตอยู่นั้น เอกพี่รหัสของบอมบอมก

หน้ามาทันที แต่ยิ่งตกใจหนักกว่าเ

เล่นมาเงียบๆ"บอมบอ

ตั้งใจ พี่ไม่รู้มาก่อ

ป็นไร

รียน เจอเพื่อน เจออาจารย์ บางทีอาจจะได้เจอพี่รหัสที่คณะอีก อือ ถ้าเจอพี่ร

อมบอมจำมาตั้ง

เอกมี

ถึงว่าจะจำพี่เอก

คุยไปดีกว่า ยืนคุยอยู่อย่าง

้วย"บอ

่รหัสเดินคู่กั

มเลย น้องบอมบอมน่าจะมาเรียนบริหารธุรกิจ จะได้อยู่ใกล้ๆ พี่หน่อย มีปัญหา

ล้วบอมบอมยังสงสัยอยู่ว่าจ้อยหายไปไหน ทำไมพ่อแม่ของจ้อยคิดว่าบอมบอมเป็นลูก หรือว่าหลงมาในโลก

กเรื่องนะ"เอกรู้สึกเป็นห่วงบอมบอมที่เป็นน้องรหัส เขา

ทันที เพราะเรื่องที่บอมบอมเจอมันเ

นี้พี่เลี้ยงเอง เป็นการต้อนรับน้องรหัส ไป๊" เอกเดินนำหน้าไปยังโรงอาหารซึ่งบอมบอมก็ไม่

้าวราดแกงจานละ 12 บาท บอมบอมได้เห็นราคาข้าวราดแกงแล้วถึ

่วฝักยาวอาหารเช้าที่บอมบอมกินเป็นประจำจะเป็น ไข่ดาวหมูแฮม เบคอน หรือไม่ก็ไส้กรอก พอมาเจออาหารแบบนี้ บอมบอมเลยเลือกกินอาหา

สามคำรู้สึกเผ็ดมากถึงก

มากเลยหรอครับ”

๋ยวผมกินไข่ดาวอ

มาก ทำไมจึงมาเรียนซะไกลแถมคณะที่เรียนก็จะมีแต

ไข่ดาวจริงๆ"บอมบอ

วยในสายตาบอมบอม ถือจานข้าวกับน้ำหนึ่งแก้วมานั่งข้างๆ เอก ช่วงนั้น

” หญิงสาวนั่งเสร็

ี่หอ ชื่อน

แปลกดีบอมบอม "หญิงสาวหั

ี่” บอมบอมยิ

ู้จักนะ พี

บพี่

อนกัน ทั้งคู่คุยกันอย่างออกรสชาติ ช่วงปิดเทอมคงไม่ได้เจอกันนาน

่ภาจะไปที่คณะ ไปต้อนรับน้องใ

่ได้เรียนบริหารหรอ

เรียนเทค

จะใจรักด้านนี้ แต่พ

พี่นภา” บ

่คณะอย่าติ๋มติ๋มอย่างนี

รั

มบอม สู้สู้" เอกช

ด้ที่พี่เอกชูสองนิ้ว เพราะใ

่ไปก่อ

องบอมบอมยกมือข

่าทางของบอมบอมเหมือนกัน

รุ่นคิดแต่เรื่องของเอกกับนภาตลอดทางที่เดิน และพยายามคิดเข้าข้าง

บอมหันหลังไปมองดูเสี

ุ่มรุ่นเดียวกันกับบอมบอมที่หน้าตาดียื

ขาก็ไม่ประหลาดใจเท่าไร และถือเป็นการดีที่จะได้ทำความร

้จ้อย” หนุ่มผู้น

่า ช

ของมึงจำชื่อ

ไม่

แหม ก็กู

ราะเขาไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของจ้อย แต่ที่เขาร

นเป็นไงบ

็ด

นร่วมห้องมัธยมปลายที่โรงเรียนบ้านดงลายเสือ แปลกใจในท่าทีของจ้

” บอมบอมถามด้

ว่างๆ เดี๋ยวกูไปหาที่หอ กูไ

คณะอะไ

ามองหน

าท” ธงไม่ยอมบอกนึกว่าจ้อยแกล้ง

รียนคณะอะไรเลย”

กรเพื่อนร่วมหอในและ

ู่หอในเรียนคณ

ำได้แล้วแต่ลืมลงไปหาที่ห้อ

ห้องพี่กิตบอกว

พอดีดันลืมซะนี่” บ

ลังจากไปหาบอมบอมไม่เจอ กรก็ลงมาข้างล่างเห็นบอมบอมกับพ

ก่อนเถอะ” บอมบอ

มรู้สึกตื่นเต้นกว่าตอนอยู่หอในอีก เพราะมีแต่ผู้ชาย

กันเถอะ”

ุ่นพี่ที่แต่ละคนพร้อมฟาดมาก แต่ยังเป็

ี่ม้านั่งหินอ่อนหน

ดูกรเฉยๆ มาก” บอมบอ

อะไรน่าต

่อนที่หอใน ไม่งั้นเร

็แค่มาเรียน ไมไ

ธจ้อย ทำไมไม่เรียนบริหารจะได้ง่ายกว่านี้ แล้วจะเจอได้เจอพี่เอกทุกๆ วันทั้งในหอ และ คณะ แถมพาลมิติกา

งด้วยด

ิ"กรพย

่ออะไรกันบ้าง” ห

นั่นบอมบอม” กรโบ

ไร เพราะไม่ใช่แนวเล

วังตอนรับน้องจะโดนแกล้งนักกว่าคนอื่น"นพมองขวางๆ แต่ก็ไ

ขนาดนี้ เมื่อคืนยังโดนรุ่นพี่ที่หอในแ

ีนะโว้ยประหยัดดี แต่กูอยู

้ว จะได้เปลื่ยนรสชาติบ

ได้ช่วยกันหารค่าห้อง อยู่กั

แชร์ค่าห้องอยู่ด้วยไม่เอาหร

ยอะไรบ้างซะวะ"น

สบายใจที่ได้อยู่ด้วย แต่กับนพนี่ไม่ไวจะเคลียร์ กรยังพูด

ลอดเลยว่ะ มันไม่มีปัญหาอะไรหรือเปล่าต้องไ

นี่แหล่ะมั้ง นั่งลงก่อนเ

ได้มองนายนี่ มอง

งๆ จ้องมองตลอดเวลาเลย จ

อมมึงอยู่กับก

บอมบอม

าไปถามมองอะไรก็ไม่กล้ากลัว ถ้ามองมากๆ จะให้นพไปเคลียร์ บอมบอมพึ่งรู้ว่านพก็น่าคบไว้เป็นเพื่อน

มบอม กร และนพ มานั่ง

พื่อนในห้องที่ชอบมองบอมบอม ก็เดินเข้า

ชเพื่อนร่วมห้องคนที่จ้องมองบอมบอ

นที่มองมาตลอดคงอยากหากลุ่มเข้า ส่วนสุรเดชนั้นไม่ใด้คิดแบบกรและนพ เขารู้สึกถูกช

ยับออกมาหน่อย” นพผู้ที่เล็

ดกันส่วนบอมบอมนั่งแบบหมื่นมาก แต่บอมบอมก็ไม่ได้ว่าอะไรยังนั

เนี่ย"สุรเดชยื่นหน้าเ

บ้าง ส่วนสุรเดชมองใบหน้าของบอมบอมชัดๆ ยามอยู่ใกล้ๆ จึงได้เห็นผิวพรรณบนใบ

งคุยด้วย” เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งใช้โทรโข่งเรียกน้องๆ ซ

บอม เขายืนครุ่นคิดถึงความรู้สึกแปลกๆ ที่มีต่อบอมบอม มันมีความคล้ายที่เขาเจอผู้หญิ

ปนั่งที่สนามหญ้าหลังสุดกับเพื่อนสมัยมัธยมสา

แอคติ้งโอเวอร์มากไปมั้ย บอมบอมนั่งฟังแล้วอดขำไม่ได้ เลยยิ้มออกมาที่มุมปาก แต่ก็ชอบดูเป็นเด็กแนวดี ซึ่งแตก

จุดเด่น ถูกเชิญออกมาแกล้งหรือถ้าดูแรงๆ รุ่นพี่จะเรียกมาอบรมแบบขำๆ แต่สำหรับบอมบอมนั้นรุ่นพี่ไม่ได้ใส่ใจในส

งไมทันแล้วทั้งรุ่นพี่รุ่นน

หนึ่งกวักมือเรียกบอ

ก กรหน้ามาพยักหน้าใ

นพก็พยักหน้าเหมือนกันแล