นเวลาที่ผ่านไปไม่เคยทำให้ความคิดถึงย่าจางลง หล่อนยังคิดถึงย่าเหมือนเดิม ย่ายัง

ึงเธอใจดียกหนี้ให้ แต่แพงก็เอาเงินของเธอไม่ได้หรอก แค่ค่าใช้จ่ายรายเดือนที่คุณทับท

์มือถือ รอยยิ้มเกลื่อนทั่วดวงหน้าหวานเมื่อรู้สึ

ก แถมยังทำเหมือนแพงไม่ใช่ลูกจ้างในบ้าน ไม่เคยกะเกณฑ์ให้แพงทำอะไรเลย แต่แพงก็พยายามรับใช้ค

ากย่า หล่อนก็เจอผู้อุปถัมภ์ใจดีอย่างที่ไม่เคยคิดว่าช

เวลาเย็นของวันหนึ่งหลังจากที่พริมากลับมาจากม

ีซึ่งเป็นสามีของคุณทับทิม แต่สิ่งที่ทำให้พริมานิ่งงันก็คือสิ่งที่ไ

คุณทับทิมจ

าม

ิมารู้สึกใจหาย

ิ้งคุณยายไว้ค

หรอก เพราะคุณยายยังม

ณนิ

ยของคุณ

นไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนดูแลคุณยาย เพราะหล่อนมาอยู่ที

ยู่เมือง

อง คุณนิคไปๆ มาๆ เมืองไทยกับออสเตรเ

ออสเตรเลียหลายครั้ง งั้นก็หมายค

งนั้นหลายคน คุณพ่อของคุณยายเป็นคนออสซี่

่าทั้งสองแม่ลูกมีเลือดของชาติตะวันตกผสมอยู่ด้วย แต่เป็นเพราะคำพูดและท่า

ติดใจอะไรห

จจึงถามขึ้นมา...คนถูกถามมองสบตาน้า

ค่าเทอมกับค่าจ้างทำงานของแพงยังอ

ของแพงยังอยู่ คุณทับทิมไม่ลอยแพเราหรอก แต่รายละเอียดอื่นๆ รอให้เจ้านายบ

ในบ้าน แพงแทบไม่ได้ใช้เงินเดือนเลยค่ะ เงินเก็บของแพงจึงพอมี แพงใช้เงินก้อ

ทับทิมบอกดีกว่า แต่แพงสบายใจเถอะ ถ้าคุณทับทิมไม่อยู่เมืองไทย

ลำพัง มือบางยังถือมีดคว้านเงาะนิ่งค้าง...ถ้อยคำท้ายข

ม้ตรงมุมล่างขวาถูกเปิดออก พลันภาพถ่ายขนา

ราเก็บรูปของเขาไว้จนลืมไปเลย เอา

่บ้านหลังนั้นตราบจนถึงวันนี้ นับไปก็เกือบสามปี

รู้ว่าเขาเคยกลับมาบ้านหรือเปล่า...แล้ว

รูปตกลงมาแตก แล้วไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร หล่อนไม่กล้าบอก

นของเดิม แต่หาอยู่นานหลายเดือน หล่อนก็ไม่เจอกรอบรูปที่เหมือนกัน มีบางชิ้นที่คล้า

ียสนิท หล่อนเพิ่งนึกขึ้นมาได้ในวันนี้เ

งงานหรื

ทับทิม และตัวเขา หล่อนคะเนว่าวัยของเขาคงไล่ๆ กับคุณทับทิม อายุของเขาก็คงประมาณสามสิบ

้ความสำคัญกับครอบครัว