ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน
บทที่ 23 คนอย่างเขา ไม่มีทางเขินอายหรอก？
จำนวนคำ:1805
|
อัปเดตเมื่อ：14/11/2024
เฉินบ้าไ
ยู่ที่เก่าโดยไม่กล้าแม้
น้าของท่านพี่และ
ไปด้วยความเดือดโมโห ความตกใจและคว
ยของนางไปแล้ว ยังจะมี
ึงต้องม
—— บทล็อค ——
ดาวน์โหลดแอปเพื่ออ่านต่อ
/0/19383/coverbig.jpg?v=4050e3ef773f9467f651440a22e283cc)
/0/9449/coverbig.jpg?v=64f1d7bcb17681f5837572fea3838736)
/0/20140/coverbig.jpg?v=6c5f5bb9daf184c74b453954791969c3)
/0/23225/coverbig.jpg?v=333ac8e232511f5c46c461df81f6eabd)
/0/22537/coverbig.jpg?v=329531ed1291d43afd748e1aae1b8445)
/0/20403/coverbig.jpg?v=4838c3befa8115610df65fb254e505fd)
สารบัญ
บทที่ 1 ถูกปู้ยี่ปู้ยำ จะให้ฉลองหรืออย่างไร？
บทที่ 2 นาง คือยา！
บทที่ 3 ท่าทีของสามี
บทที่ 4 คดีทุจริต
บทที่ 5 ตัวตนของเขา！
บทที่ 6 ใต้เท้า ช่วยให้เกียรติกันด้วยเจ้าค่ะ
บทที่ 7 แม่สามีอยากพบบุรุษมากตัณหา
บทที่ 8 เพ้อฝัน
บทที่ 9 จะรู้สึกสบายใจได้อย่างไร？
บทที่ 10 ของส่วนตัว
บทที่ 11 ปากบอกว่าอยากได้ แต่กลับไม่ทะนุถนอม
บทที่ 12 ใต้เท้าเห็นลูกสะใภ้ของข้าน้อยบ้างไหม？
บทที่ 13 แม่สามีแปลกไปเล็กน้อย
บทที่ 14 ข้าทำให้ตระกูลหลินต้องอับอายหรือเจ้าคะ
บทที่ 15 เหตุใดถึงเช็ดสิ่งสกปรกตามร่างกายไม่สะอาดเสียที
บทที่ 16 ซื้อคน
บทที่ 17 ของเล่นในเข่งไม้ไผ่
บทที่ 18 ขืนตั้งท้องลูกของเขาขึ้นมาต้องแย่เป็นแน่
บทที่ 19 สตรีของข้า ข้ารังแกได้คนเดียวเท่านั้น!
บทที่ 20 เป็นคนของข้าแล้ว อย่าได้ให้เขาแตะเนื้อต้องตัวเป็นอันขาด
บทที่ 21 มาเยือนจวนราชทูตอีกครั้ง
บทที่ 22 พี่สะใภ้ช่างงดงามยิ่ง
บทที่ 23 คนอย่างเขา ไม่มีทางเขินอายหรอก？
บทที่ 24 ความฝันอันแสนน่ากลัว
บทที่ 25 ต่อให้ข้าจะเรียกเจ้าว่านางโลม เจ้าก็ต้องรับให้ได้
บทที่ 26 ฮูหยินต่างหากที่ยั่วยวนข้า
บทที่ 27 ของขวัญทุกชิ้น ล้วนแต่มีราคาที่ต้องจ่ายทั้งสิ้น
บทที่ 28 สตรีเพศช่างใจแคบยิ่งนัก
บทที่ 29 หวังว่าท่านจะช่วยซื้อเขาไปด้วยนะขอรับ
บทที่ 30 ยาวิเศษ
บทที่ 31 ร่วมรักกันต่อหน้าสามี……
บทที่ 32 ท่านบ้าไปแล้วรึ นี่มันเรือนของข้านะ！
บทที่ 33 พวกเจ้ากำลังทำสิ่งใดกันอยู่！
บทที่ 34 จงอย่าได้ตามใจสตรีเป็นอันขาด
บทที่ 35 นี่ยังใช่หลินอวี้คนเดิมหรือไม่
บทที่ 36 คนด้านในประตูและคนด้านนอกประตู
บทที่ 37 การกระทำที่ผิดบรรทัดฐาน
บทที่ 38 หัวใจเย็นชา แต่ดวงตากลับร้อนระอุ
บทที่ 39 สตรีเพศไม่ควรถูกตามใจ
บทที่ 40 นาง ดูเหมือนไม่ได้น่าสนใจขนาดนั้นแล้ว
บทที่ 41 ผู้ที่ทำให้เจ้าแพ้ไม่ใช่ข้า
บทที่ 42 เชิญดูให้เต็มสองตา เจ็บล่ะสิท่า！
บทที่ 43 นางสนม
บทที่ 44 เหนื่อยมาก ไม่อยากเถียงด้วยแล้ว
บทที่ 45 นางไม่ทำให้หรอก
บทที่ 46 เจ้ากำลังขู่ข้าอยู่งั้นรึ
บทที่ 47 บทลงโทษ
บทที่ 48 สัตว์เลี้ยงของตัวเอง ปล่อยให้ผู้อื่นรังแกไม่ได้
บทที่ 49 ข้าเป็นเมียหลวง นางเป็นสนม
บทที่ 50 ทั้งหมดเป็นความผิดของไป๋เสวี่ย
บทที่ 51 เขาไปรุกรานใครมา สภาพถึงได้ดูน่าสังเวชเช่นนี้？
บทที่ 52 ยั่วยวนกันในที่สาธารณะงั้นรึ
บทที่ 53 ควรจะอธิบายอย่างไรดี
บทที่ 54 เรื่องการแต่งตั้งตำแหน่ง
บทที่ 55 ยอมให้ภรรยาของตัวเองปรนนิบัติผู้อื่นด้วยหรือนี่
บทที่ 56 แท้จริงแล้ว สายสัมพันธ์ก็ลึกซึ้งเช่นนี้นี่เอง
บทที่ 57 ที่นี่คือห้องครัว ท่านอย่าได้ทำเรื่องมิควรเป็นอันขาด！
บทที่ 58 เฉียวชูเยว่ เจ้าช่างไร้ประโยชน์เสียจริง
บทที่ 59 หากเป็นสามีภรรยากันจริง ๆ ก็คงจะดี
บทที่ 60 เฉียวชูเยว่ เจ้าไม่อยากเห็นข้าได้ดีงั้นรึ？
บทที่ 61 เรา...ยังกลับไปได้อีกไหม？
บทที่ 62 ไป๋เสวี่ยเข้าจวนมาแล้ว ข้าควรจะดีใจสิถึงจะถูก
บทที่ 63 เป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรก หรือเพิ่งมาเสียคนกันแน่？
บทที่ 64 ชิมครั้งแรกย่อมตื่นตาตื่นใจเป็นธรรมดา
บทที่ 65 ยิ่งย้อนคิด ก็ยิ่งรู้ตัว
บทที่ 66 ทำลายทิ้ง
บทที่ 67 กักบริเวณเจ็ดวัน
บทที่ 68 เหตุใดเจ้าถึงยังดื้อด้านเช่นนี้อยู่อีก
บทที่ 69 ข้าต้องการให้สามีของเจ้าส่งมอบเจ้าให้กับข้าด้วยตัวเอง
บทที่ 70 คิดว่าข้าเป็นเด็กสามขวบหรืออย่างไร
บทที่ 71 ข้าแค่อยากให้เจ้าจดจำไว้ให้ขึ้นใจก็เท่านั้น
บทที่ 72 ไปประจำการในสำนักฮั่นหลิน
บทที่ 73 แผนร้ายของไป๋เสวี่ย
บทที่ 74 ไม่เจอกันนาน คิดถึงเหลือเกิน
บทที่ 75 ข้าผิดไปแล้ว......
บทที่ 76 อมเอาไว้
บทที่ 77 เขาคือยมทูตหน้าหยก
บทที่ 78 สตรีเพียงคนเดียวของฝ่าบาท
บทที่ 79 ตอนนี้รู้สึกขบขันสิ้นดี
บทที่ 80 ฮูหยินช่างน่าสงสารเสียนี่กระไร
บทที่ 81 ขอบคุณด้วยตัวเองจะดีกว่า
บทที่ 82 เป็นเพราะเจ้าแท้ ๆ เลย
บทที่ 83 ท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
บทที่ 84 เป็นทาสย่อมต่ำต้อย
บทที่ 85 เป็นแค่การแสดง
บทที่ 86 นักฆ่า
บทที่ 87 ชำระแค้นแทนเจ้า
บทที่ 88 ฮูหยินกำลังใช้กลยุทธ์แสร้งปล่อยเพื่อจับอยู่หรือ？
บทที่ 89 แม่ย่ากับท่านแม่
บทที่ 90 หากเต้นรำกับสัตว์ป่า สุดท้ายก็ต้องถูกมันกินในที่สุด
บทที่ 91 ดูเหมือนจะแตกต่างไปจากเดิม
บทที่ 92 โรงน้ำชาโรงนี้ห้ามปิดเด็ดขาด
บทที่ 93 ชายหญิงอยู่ตามลำพัง เห็นทีคงจะทำเรื่องอะไรไม่ดีลับหลัง
บทที่ 94 พี่สะใภ้ต้องขยันนะ
บทที่ 95 ： คราวนี้ต้องขอความช่วยเหลือจากฮูหยินเป็นพิเศษเลย
บทที่ 96 หลินอวี้ เหตุใดเจ้าถึงได้หน้าซื่อใจคดเช่นนี้？
บทที่ 97 ข้ามาเพื่อชดเชยให้เจ้า
บทที่ 98 ไปเยือนหอบุปผา
บทที่ 99 ใช้ความสามารถของสตรีในการไต่เต้าให้ตัวเองสูงขึ้น
บทที่ 100 ไม่ได้มีความสามารถอะไร แต่กลับคิดว่าตัวเองเก่งกาจ
/ 2
ดาวน์โหลดแอป
APP STORE
GOOGLE PLAY