งไปที่ฉู่ว่านยูด้วยสายตาอำมหิต พอนึกถึงสายตารังเกียจทั้งห
พิถีพิถัน จากนั้นก็พูดว่า “ใบชานี้ช่างรสชาติดียิ่งน
ากพูด