ะ

ขอบตาสวยของเธอแดงก่ำและฉ่ำน้ำ ร่างกายของเธอสั่นเทาเล็กน้อย เขายอมรับ

ล่

บ้านหลังโต เขามองเธออยู่ทางกระจกมองหลังอยู่ตลอดเวลา ท่าทางการเดินเหมือนจะไร้เรี่ยวแรงและดูเศร้าหมอง แต่ตอนนั้นเขาไ

กให้ปล

็นอะไร

ันให้เขาปล่อยแขนเธอ น่าอายชะมัดเข

มารับ เธอก็ต

อเลยนะเพราะคิดเอาไว้ว่าจะเปิดประทุนแล้วพาเธอขับรถเล่นถ่วงเวลาให้ได้อยู่กับเธอนานสักหน่อย ถ้าเธอใจดีก็คง

ิ เดี๋ยว

ระตูแล้วรีบวิ่งอ้อมหน้ารถไปขึ้นฝั่งคนขับเข้าไปนั่งประจำตำแหน่งคนขับรถทันที เขาขับรถออกมาอย่างช้าๆ ลอบมองดูเธอที่มองออกไปด้านข้

ล็กของเธอเริ่มแดงก่ำ ดวงตาคู่สวยของเธอเริ่มฉ่ำน้ำ ใบหูและพวงแก้มมีสีแดงระเรื่อปรากฏขึ้น มือเรียวที่วางเอาไว้ที่ตักบางก็กำแน่น และสั่นเทาเล็กน้อย ริมฝีปากบางของเธอสั่นนิดๆ เธอกำลังข่มความเจ็บปวด

ไม่ใช่ทางไป

บบนี้ถ้าได้นั่งรถเล่นเธ

เป็นอะไร พ

ไรคนที่ไม่เต็มใจ" ส่งยิ้มโปรยเสน่

ะไรฉัน ฉัน

ียงกันเมื่อครู่ภายในรถก็ตกอยู่ในความเงียบงันอีกครั้งหญิงสาวยังคงมองไปด้านนอกอยู่อย่างนั้นเ

จะได้ออกมาวาดลวดลายในสถานเริงรมย์ หรือแม้แต่เป็นเวลาที่จะได้อยู่กับครอบครัว แต่กับเธอมันไม่ใช่เลย สำหรับเธอแล้วเธอรู้สึกว่าช่วงเวลากลางคืนมันช่างน่

่เลี้ยงเธอให้โตมาได้ขนาดนี้ เธอต้องคอยหลบหลีกพ่อเลี้ยงที่คอยแต่ใช้สายตาลวนลามเธอ เธอต้องคอยหลบเลี่ยงพี่สาวต่างสายเลือดเพื่อให้เกิดการปะ

าสได้รู้จักกับเธอ

เล่นกันไหมกำล

ากระทบกับผิวหน้าเนียนใส เธอมองไปด้านหน้าก็เจอเข้ากับ ทะเลสีดำ หญิงสาวหันมองหน้าเข

น่อย เธอนั่งเงียบมาเป็นชั

ฉันมาท

เธอมา ฉันอยา

ธอมากุมเอาไว้ ก่อนจะพาเธอเดินลัดเลาะไปตามชายหาด ใบหน้าของเธอยามดูเศร้าก็ยังสวย กลิ่นหอม

ล้วจะหางา

ะเล มือหนายังจับประสานกับมือของเธออยู่ไม่ยอมปล่อย จ้

จะหาง

ยเหรอ ไม่พ

ม่

่างๆ เธอช

ากาศยามค่ำคืนของลมทะเลที่พัดเข้ามา แม้จะมีเสียงรถราขับผ่านไปบ้าง แม้จะมีแสงไฟดวงเล็

งแรมและรีสอร์ตในสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมอีกหลายแห่ง เขาคือผู้ชายที่ไม่เคยต้องทำแบบนี้กับใครเลยแม้แต่คนเดียวแต่ไม่รู้ผีอะไรเข

ะ จะทำอ

ั้นเหรอ ทุกอย่างไม่ได้หยุดหมุนเพียงแค่หัวสมองของเขาต่างหากที่มันหยุดเอง เธอดิ้น

ปล่อยนะ!" ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากอดทำ

้บ้าเอ๊ย ปล

ำเสียงนิ่ง แต่ก็ไม่ยอม

เป็นโรคจิตหรือ

นเลยช่วยกอดไง

นาวตอนไหน

ไหนๆ ก็กอดแล้วอะก็