7 ซื

นคุ้นเคยกับการออกคำสั่งและกลุ่มคนจำนวนมากเช่นนี้ แต่

เป็นเกณฑ์ตัดสินว่าจะให้ผู้ใดเป็น

ใจผู้ใดหลายคน เหล่าคนงานจ

ร้อยตำลึงทอง โดยให้ผู้ดูแลหอประมูลแจกจ่ายให้ในส่วนของข่าวที่ได้มา จ่ายมากหรือน

อข่าวสาร บ่าวไพร่และคนงานรวมถึงคนดูแลหอพยักหน้า

่งให้คนดูแลทั้งโรงน้ำชาและหอประมูลเรียกหลงจู๊ร้านค้าทั้ง

ฮวาจึงชวนอาเฟยไปที่โรงค้าท

วไพร่เพิ่มหรือ ข้าว

ในเมื่อบ่าวไพร่ในจวนก็พอมี ร้านค้าต

ยุด ข้ารู้ว่าท่านมีความสามารถด้านการต่อสู้ แต่ท่านไม่ใช่บ่าวตัดฟืนอีกแล้วนะเจ้าคะ ท่านเป็นสามีของข้า จ

ต่คนพวกนั้นจะยอมหยุดหรือไม่ ในเมื่อนางกวาดเอาสินเดิมมาจนหมด ในส่วนทร

องตน จึงพยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะประคองนางด้วย

ื่องจากสถานที่แห่งนี้ไม่น่าชวนมอง ทาสบางคนที่โดนจับมา

หายไป เขาแทบจะไม่อยากมีชีวิตรอดต่อไป จนวันที่เหอหลันฮวาเข้ามาในสถานที่แห่งนี้พร้อมบ่าวคนสนิท และได้สบตากับนางเข

ฮูหยิน ไม่ทราบว่าต

เสียงเรียกเหอหลันฮวาและอาเฟยเพื่อส

ก่อนก็แล้วกัน แล้วจะมา

กแจ้งความประสงค์ไป กลัวว่

งขังทาสของแต่ละร้าน จนมาถึงกรงขังกรงหนึ่งที่ขังทาสไว้ปร

าเกาะลูกกรงไม้และมองชายหนุ่มด้วยสายตาที่ยา

จึงคุกเข่าข้างหนึ่งให้เขาคล้ายกับองครักษ์ที่ทำคว

ยลูกค้า จึงเดินเข้ามาเตรียมจะยื่นแซ่เข้าไปฟา

ี้ไม่ได้ทำร้ายข้าและฮูหยิน สี่คนน

ี่คนนี้เป็นอย่างดีเลยคิดจะซื้อกลับไป และเท่าที่ดูหน่วยก้านและท่าทาง ทั้งสี่คนน่าจะรู้วรยุทธ์ไม่น้อ

รับ นายท่

ันฮวาแปลกใจยิ่งนัก คล้ายกับทั้งสี่คนเคยอยู่ในกองทัพและได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี แต่ไม่ว่

ี่ต้องจ่ายไปกับการซื้อทาสนั้นเกือบห้าร้อยตำลึงเงิน แต่ว่าจะจ่ายไปเท่

ับจวน ส่วนทาสที่ซื้อมาทางโรงค้าทาสมีเกวียน

หอหลันฮวาจึงให้พ่อบ้านออกมากล่าวเรื่องกฎขอ

พวกเจ้ามาเป็นบ่าว แต่เมื่อไหร่ที่พวกเจ้าต้องการชีวิตอิสระก็ให้

มีชีวิตอิสระ แต่เมื่อชะตาไม่อาจเปลี่ยนได้ ตอนนี้นางจึงทำเพียงต่อชีวิตให้

นจิงก็พอแล้ว แต่ท่านพี่ของข้ายังไม่มีบ่าวและองคร

ยน ไม่ว่าบ่าวคนใดย่อมต้องดูออกว่าน

าคิด อาเฟยเลือกทาสทั้งสี่ค

มีชื่อแซ

รู้สึกข้างในบอกเขาว่า เขาคุ้นเคยกับทั้งสี่คนเป็นอย่างดี เพียงแต่

เลือดเดียวกัน แต่พวกข้ามาจากที่เดียวกันขอรับ พวก

วขึ้น จากนั้นคนที่เหลือจึ

นามว่า

นามว่า

นามว่า

ิ่งคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยได้ยินชื่อทั้งสี

นอื่นต่างก็บอกให้เจ้านายตั้งชื่อใหม่ให้ จากนั้นเหอหลันฮวาและอา