ันน่าเศร้าของท

ในขณะเดียวกัน ที่โ

ที่นอนอยู่บนเตียง ค่อยๆเปิดเปลือ

ี่ยวอวี่ ฟื้นแล้วเหรอจ๊ะ? หิวน

าอยู่ข้างเตียงไม่ยอมห่าง เป็นคนสังเกต

อวี่จิบน้ำไปพลาง กวาดสายตาสำ

วยใสมีชีวิตชีวาคู่นั้น แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า แม้จะสวมเสื้อและกางเก

อายุเพียง 12 ปี แต่รูปร่างผอมบางของเธอก็เริ่มฉา

หลินเสี่ยวอวี่

ี่ยวอวี่จึงยังไม่ค่อยเสถียรนัก ในชว่งแรกๆ เสียงภายในใจของเธอจึงมีเพียงจางอวิ๋นม่านเท่านั้น

ลกใจเลยจริงๆ พี่สาวฉันในวัยแค่นี้ก็เริ่มฉาย

่ดื่มนั้น เธอกลับรู้สึกประหลาดใจขึ้นมา เมื่อจู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงของน้

ไม่อย่างนั้น พี่เสี่ยวจือในวัยสาวคงไม่ถูกลุงใหญ่บังคับให้ไปแต่งงานกับเจ้านายของมัน ที่แก่หงำเหงือกอายุปาเข้าไปตั้ง

ุนแรงในครอบครัวด้วย พอมีเรื่องหรือปัญหาอะไรสักอย่าง มันก็ม

่อสารเลวไร้ความรับผิดชอบนั่น ก็มักถูกญาติพี่น้องของมันหัวเราะเยาะซ้ำเ

มือ ก็ถึงกับต้องกำแน่นจนมือไม้สั่นไม่หยุด สัมผัสได้ถึงความโกรธและความเจ

กครั้งก็ถูกบังคับให้ทำแท้งเอาเด็กออก ท้ายที่สุด พี่ใหญ่ทนอยู

หลินเสี่ยวจือหลุดร่วงลงกระแทกกับพื้น เธอยืนตัวแข็งทื่อ ใบหน

อยากจะเชื่อ จ้องจับไปทางน้องสาวคนเล็กของเธอแน่

มถึงเป็นแบบนี้ล่ะ? ทำ

่คุณลุงใหญ่...ออกจะเป็นค

จะคุณพ่อที่ทั้งรักทั้งเอา

เหรอจ๊ะ? ว่าแต่...ทำไมน้ำถึงได้หกเลอ

น้าซีดขาวของพี่สาวคนโต ที่ดูเหมือนกำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์ความสิ้นหวังก็ไม่ปาน ก่อนจะตั

รองอีกคน พี่รองนับเป็นคนที่มีสติปัญ

เลยทีเดียว หลังจากสอบเข้าเรียนในระดับมัธยมต้นได้ พี่ก็กลายเป็นที่ต้องการขอ

เสี่ยวอวี่ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกตะลึง ทำไมเธอถึงได้ย

สวรรค์! หรือฉันม

วยความตื่นเต้น ภายในใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขเหล

เสียงนึกคิดของหลินเสี่ยวอวี่ถัด

เทศได้ แต่กลับถูกคนในครอบครัวร่วมมือกัน บีบบังคับให้พี่ต้อง

ความจริงที่ไหน พวกเขาถึงกับทุบตีขาของพี่รองจนพิการข้างหนึ่ง มิหน

มือทั้งสองของหลินเสี่ยวเย่ก็เริ่มสั่

“สวมชื่อไป

“ทุบ

“แต่งงานกับค

ออกมาเสียงดัง “ฮือออ!” น้ำตาไหลพรากอาบสองข้างแก้ม

ตของฉันในอนาคตมันโหดร้า

อๆๆ ต่อจากนี้ไปฉันจะไ

้องสาวคนรองที่จู่ๆก็วิ่งร้องห่มร้องไห้ออกไปจา

่รองน่าจะโดนกล่องอาหารร้อนๆนั่นลว

งสะอึกสะอื้นของน้องสาวคนรองเช่นกัน ด้วยความเ

่งกอดเข่าร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความเจ็บปวดเสียใจ เมื่อนึกถึงอนาคตที่แสนโหดร้ายของตัวเอง หลินเส

่ยวเย่จ๊ะ เธอเองก็...ไ

หน้าขึ้นมองด้วยความตกตะลึง ใบหน้าเ

า? พี่ใหญ่ พี่เองก็ได้ยินเสียงใน

เลวพวกนั้นมันชั่วช้ายิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉานซะอีก เสือมันยังไม่กินลูกตัวเองเลย แต่ในสายตาของพวกมัน กลับเห็นพวกเราเ

ื่องราวในอนาคตแบบนั้นได้ แต่สิ่งที่ฉันมั่นใจก็คือ นี่อาจเป็นโอกาสที่สวรรค์ประทานให้เรามา ในเมื่อสวรรค์ยังเมตตาม

ม่เอ่ยปากบอก เราทำเป็นไม่รู้ก็แล้วกัน การที่ไม่ยอมบอก

นะน้องรอง” หลินเสี่ยวจือจ้องหน้าน้อง

่ที่ได้รับความเข้มแข็งที่ผู้เป็นพี

ไม่ได้โง่ หลังจากได้รับรู้อนาคตของตัวเอง เธอก็ตกใจจนตั้งตัว

องในอนาคตยังไม่เกิดขึ้นเลย สุด