ันหลบสายตาคมคู่ดุที่ไม่พอใจและเหลือบมองที่แขนขาวๆ ของเขาที่ตอนนี้เลอะไปด้วยคราบน้ำกาแฟร้อนๆ ของฉัน อยากจะร้องไห้และหา

มือหนากระชากตัวเข

ข้ากับผนัง สายตาคู่ดุสำรว

บและดันฉันตัวจมเข้ากับผนังด้วยความแรง แต่นั้นคนถูกถามถึงกั

ายังอยู่กลุ่มเดียวกับโรม แต่ฉันกับแทคิณเราไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนต

ันร้ายกาจผุดขึ้นมา

ม่ใช่คนแรกที่ตั้งใจชน และหวังเข้าหาฉัน” คำพูดอันร้าย

้มันอ่อนมาก ไม่ได้ผลหรอก” พรีนที่ถูกแทคิณ

้าหานาย” เธอต่อว่าคนกล่าวหาอย่างไม่ยอม เป

น้าเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจ ถึงคนตรงหน้าอย่างยัยนี้จะสว

อปากร้ายสายตาจ้องมองแบบนี้ มันก็เขินอยู่นะ แต่ยัยนี้เสีย

ธอสวมใส่ จัดว่าอยู่ในโทนนั้น แต

้ตั้งใจขอโทษด้วย” จะว่าไปผมรู้สึกคุ้นหน้าเธอมากเหมือนเคยเจอที่ไหนแต่นึกไม่ออก ให้ตายเถอะ

าเธอไม่ได้ตั้

ถึงจะเป็นคนดังอยู่ใกล้ๆ ในห้องสองต่อสองแบบนี้ก็ไม

อกันไหม”

นายอะ” เธอบอกเขา หึ...ยัยนี้เนี้ยนะเป็นเพื่อนนานิลถึงว่า เหมือนผมเ

่ไหม ฉันไม่ได้ตั

อ่า...ฉันไม่น่าถามอะไรแบบนี้เลย ขนาดฉันโดนนิดเดียว

ไหม” พรีนถามเขาน้ำเสียงตะกุกต

คนถูกถามกับแค่น

หาทิชชู่ภายในห้องแต่มันกับไม่มี ให้ตายสิแล้วจะเ

แทคิณยอมยื่นมาให้ฉันอย่างว่าง่าย แต่นั้นเธอกับทำในสิ่งที่เขาไม่

...นี

่า ขอบคุณนายมากที่ไม่เอาเรื่องฉัน” เอ่ยจบร่างบางก็เดินออกจากห้องไป ทำเอาไอดอลหนุ่มอย่

ป อ่า...เขาไม่น่าพลาดเลยที่ลืมถามชื่อเธอ แต่ไม่เป็นไรเซ้นส์ผมดูเหมือนว่าเราจะได้เจอกันอีกแน่นอน แทคิณได้แต่คิดจากนั้นร่างสูงก็เดินออกจากห้อ

” เหอะไอ้รามมันพูดมากพูดไม่หยุด ไอ้โรมไม่เอามันกลับกรุงเทพด

้าไอ้รามไปที่รถ แต่ขณะที่ร่างสูงในชุดเสื้อยืดสีดำ ใบห

ับที่ดังขึ้นมา แต่นั้นผมและไอ้รามก็เลือกที่จะเดินไปอีกทาง ขณะ

วๆ ของมึง เลอะอะไ

ย ใช่ไ

มเลย

เสียงเล็กที่เอ่ยกับเพื่อนเธอ ผมพึ่งสัง

้นมา แต่นั้นทำเอาร่างบางที่ดูกระโปรงตัวเอ

นเหรอ” เธอห

ไหนเหอะ รามมองหน้าเหมือนจะถามกลับ รู้ครับว่าสาวๆ กลุ่มนี้เป็นเพื่อนเรียนคณะเดียวกับพี

างก็เปิดประตู นั่งข้างฝั่งคนขับทันที แทคิณ

็นท่าทีของแทคิณถึ

ถ หรือจ

ิณที่รามว่ามาเช่นนั้

งค์พี่สะใ

นถูกแซวยังคงเ

นเดินออกมาจากห้องแต่งตัวมึง ไม่ได้ขี้เสือกนะโว้ย แต่แม่งตากูน

ดกกัน

ทั้งแดงเนี่ย” แทคิณไม่เพียงแค่พูดแต่กับยกแขน

ากนั้นก็ทำหน้าที่ขับรถพาไอ้ไอดอลคนดังกลับกทม รับบทเป็นผู้จ