…

กโวยวายด้านนอกดังไล่เข้ามาเรื่อย ๆ เท่านั้น อึดใจต่อมามีดที่พาดอ

กายอยู่ในเงามืด มองไม่เห็นแม้กระทั่งดวงตา รู้เพียงว่าเป็นบุรุษรูปร่างสูงใหญ่ผู้หนึ่ง เขากำมีดขึ้นม

มฟังดูลึกลับแปลกประหลา

ไว้ก็พอ ที่เหลือข้าจัดการเอ

้าหลบหนีออกไปได้หรือ” น้ำเ

กจวนได้อย่างปลอดภัยไร้กังวล เชื่อข้า...ข้ามีวิธีพาท่านหลบหนีออกนอกเมืองได้” นางกล่าววาจาคล่องแคล่ว

นอกเ

อกมาอย่างมั่นอกมั่

หลาดใจ แม้สภาพของนางย่ำแย่มากกว่าสาวใช้ทั่วไปสักหน่

าถูกจับตัวได้ในภายหลัง ก็จะไ

อด นางลอบกลืนน้ำลายลงคออย่าง

ปเลย มารดาของข้านอนป่วยอยู่ที่บ้าน นางยังรอให้ข้ากลับไป” ลู่ซิงเหยียนเ

หอกำลังเดินตรงมาพร้อมกับเหล่าทหา

งนำของเสียในถังนี้ไปเทรวมกันในถังใบใหญ่เพื่อเอาไปทิ้งนอกเมือง ทว่าตอนนี้มันกลายเป็นหนทางรอ

ยากอาเจียนเอาไว้ไม่อยู่ เช่นเดียวกับลู่ซิงเหยียนความ

ิง

กห้องส้วมท้ายจวน ในมือถือถังไม้ที่กำลังส่งกลิ่นน่าสะอิดสะเอียน อ

ครู่ข้าเผลอหลับไปตอนกำลังทำความสะอาด พอตื่น

ะใช้มือข้างที่จุ่มลงไปในถังไม้เมื่อครู่เช็ดถูไปตามใบหน้าราวกับคน

ีโจรบุกเข้ามาขโมยของในจวน ไฉนเจ้ายังไม่รู้เรื่องรู

โมยสิ่งใด” ลู่ซิง

นห้องขับถ่ายด้านหลังระบายรอยยิ้มเห

พราะในยามปกติเจ้าขยันขันแข็งช่วยงานในจวนเป็นอย

าการทรุดลงอีกแล้ว ข้าแทบไม่มีเวลาพักผ

รัดของพ่อบ้านร่างอ้วนจึงคิดพุ่งตัวเข้าไปกอดขาอ

ตัวกับบ่าวคนอื่น ๆ เร็วเข้า คืนนี้ประตูจวนถูกปิด อย่างไรเจ้าก็พักผ่อนอยู่ที่นี่สักค

อย่างละเอียด แต่ไม่มีใครอยากเข้าใกล้สาวใช้ที่เนื้อตัวเหม็นโฉ่ จ

นี้ข้าออกไปนอกจวนไม่ได้งั้น

ุกรุกยังคงหลบซ่อนอยู่ภายในจวน ดังนั

ต้องกลับไปดูแลมารดาของข้า ท่านก็ทราบดีหากข้าไม่กลับไ

ครึ่งปีได้แล้ว นางเพียงผู้เดียวทำงานแทนบ่าวรับใช้

าร ดังนั้นทุกวันเขาจึงอนุญาตให้นางกลับไปปรนนิบัติมารดาในยามเที่ยงวัน หลังจากเสร็จงานก็สามารถกลับไ

ึ้น ทำให้นางแทบไม่มีเวลาพักผ่อน ดังนั

เห็นบ้าง ด้วยเข้าใจในความยากลำบากของสตรีตัวคนเดียว เห็น

่เกิดขึ้นในคืนนี้หาใช่เรื่องเล็กน้อย ข้าไม่อาจ

ารดาของข้าคงจะต้องทำไฟคลอกตนเองตกตายอยู่ในก

ร้อย ข้าจะไปขอให้ท่านหญิงช่วยออก

มกับเหล่าทหารด้วยความเคร่งเครียดกดดัน ไม่ว่าแผนการนี้จะ