ดขึ้นอย่างเยือกเย็น “คุณหนูเฉิน คุณยังอับอายขายขี้หน้าไม่

กรักขึ้นสมอง ในหัวสมองขอ

กวงนัก ฉันจะทำใ

ย่

ระหนักได้ว่า