่หน้าเคาน์เตอร์ให้จัดการเรื่องพยาบาลพิเศษอีกครั้ง ก่อนจะรีบกลับไปอาบน

วยนอกเคาะประตูที่เปิดทิ้งไว้ก่อนจะเดินเข

ไรครับ

โทรมาแจ้งว่าตอน

ทำไมหน้าของพี่ณีดู

้เลยน่ะสิคะหมอซัน พี่ก็เลยจ

นุ่มตกใจมากเพราะไม่คิดว่าอ

เท้าด้านซ้ายของเธอมีรอยร้าวและจำเป็นที่จะต้องใส่เฝือกซึ่งเ

ดไหน ทำให้ชายหนุ่มค่อนข้างเบาใจมาก แต่เมื่อได้ยินว่าเธอจำอะไรไม่ได้ก็เลย

ค่ะหมอซัน จำคนรอบข้างไม่ได

บไปกันดีกว่า

ว่าตัวเองเป็นสาเหตุเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดและยินดีจ

รู้มาว่าอัญไม

ติที่ไหนมีเพื่อนสนิทคนหนึ

้ใครจะดูแลเ

วเราก็น่าจะผลัดกันดูแลได้แต่ถ้าเธอจำอะไรไม่ได้เลย

ง พี่ณีคิดว่าผมจะพาเธอไปอยู่ที่บ้านดีไหม” เขาปรึกษาพี่หัวห

ะยอมไปหรือเปล่ามันก็อีกเรื่องหนึ่งนะ

ผมกับเธอก็ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ยิ่งเธอจำอะ

างพยาบาลพิเศษเฝ้าตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่ถ้าหากอาการทา

บหมอเจ้าของไข้ดูว่าอัญจะออ

อกับที่ธีรกานต์คุณหมอหนุ่มจากแผนกอาย

่าขับรถชนค

่าวเร็ว

นก็ต้องมารู้สิ นี่นายก็มาเยี่ยมเหมื

็เลยไม่ทันมองว่ามอเตอร์ไซค์

เป็นอะไรห

รหรอก เราเข้าไป

ุณหมอจากแผนกศัลยกรรมประสาทก

อคะอาจารย์” ศิราณีถามอาจา

คร

งทำยังไงบ้าง

ย่าพยายามให้เธอรู้ทุกอย่างในครั้งเดียว

คงต้องรับผิดชอบเ

ห้องได้ตลอด ผมขอตัวก่อน อย่าคุยกับ

ณครับอา

้วศิราณีหัวหน้าพยาบาลแผนกผู้ป่

ณีนะ เป็นหัวหน้าพยาบา

ื่ออัญ

ชาชนในกระเป๋าสตางค์ที่อยู่ในลิ้นชักหัวเตียงให้กับหญิงสาวดูซึ่งนอกจากบัตรปร

็นพยาบา

้ป่วยนอก มาทำงานที่นี

ู่ที่ไหนคะ อัญ

ลน่ะ ส่วนจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่

้วผู้ชายสองคน

งโรงพยาบาล ส่วนคนนี้หมอเอกอาทิตย์หรือ

ิตย์ขับรถชน

มไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เมื่อคืนผมรีบไปหน่อย” ค

ำลังสับสนเป็นอย่างมากไม่รู้ว่าเรื่องท

อพยาบามคิดถึงเรื่องในอดีตห

้เลิกงานแล้วพี่จะขึ้นมาเยี่ยมใหม

เดินออกจากห้องไปพร้อมกับห