ไม่มากแล้ว" ซูมี่ที่ฝันไป นางได

ายังไงคะ" เธอเอ่ย

ามวัน และจะพาเจ้าย้อน

ซูมี่ส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย เธอไม่อยากกลับไปเจ

้สิ่งใดไปด้วยก็สามารถใส่ลงไปได้ ข้าช่วยเจ้าได้เท่านี

งวิเศษเช่นนั้นก็ลองเสียหน่อย ซูมี่หยิบหนังสือที่ห

ี่ยวอีที่ชอบเล่าเรื่องในนิยายให้เธอฟัง เมื่อเธอพูดชื่อหนังสือแล้วบอกให้ออ

นที่เธอเก็บมาทั้งชีวิต พร้อมทั้งเงิน

เธอแทบจะไม่ปล่อยให้ขาดไปสักอย่าง เครื่องเรือน เครื่องใช้

อมีทั้งหมดหายไปราวกับสายน้ำไหล เพราะเธออยู่ที่หอพักแล้วกลัวว่าคนจะส

่าเธอสามารถเข้าไปในมิติได้ด้วย ของที่นำเขามาสามารถใช้ได

ิดจะเพาะปลูกภายในมิติเช่นนิยายที่นางหาอ่านมาตล

ทำการเพาะปลูก แต่น้ำในบึงน้ำก็ทำให้เธอต้องประหลาดใจ เพราะเพียงน

้ำวิเศษ แต่พอนำมือที่มีแผลที่เธอถ

พาะปลูกเจ้าค่ะ นายหญิง" เสีย

หาเสียงที่ได้ย

อยู่นี่

มื่อมีมนุษย์ร่างเล็กเท่าฝ่

" ซูมี่พึมพำเสียงเบา

และยังคอยช่วยเหลือนายหญิงด้วยเจ้

้าง" ซูมี่กอดอกถาม ตัวเ

้าค่ะ" เป่าเปาที่เห็นเ

็ถูกปรับปรุงพื้นดินและเมล็ดที่แช่น้ำไว้ก็ถูกหว

" เป่าเปาที่ได้รับคำชม บ

ได้อีกบ้าง" ซูมี่มองไปรอ

ี่นายหญิงนำเข้ามาจะไม่เพิ่มขึ้นเจ้าค่ะ ป่าด้านหลังในตอนนี้นายหญิงยังเข้าไปไม่ได้ แต่ต่อไปที่

งไง" ซูมี่หันไปถามเป่

ต่างๆ ได้ หนึ่งร้อยครั้งป่าชั้นนอกจะเข้าไปได้ สามร้อยครั้งป่

ยเหลือคนมากเพียงนี้เลยหรอก

าเปา ก่อนที่นางจะฝากให้ช่วยดูแลแปล

นที่เตียงอย่างหมดแรง เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นในสาม

ในมิติอีก หากเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับเธอ

หลับไป เธอฝันเห็นทางเดินโล่งๆ ที่มีแต่แสงจ้