บกลับบ้านนะห

ที่จะพบเพียงความว่างเปล่ากรรฐ์จึงดึงสายตากลับมาคืนพร้อมก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยฝีเท้าที่สั่นเล็กน้อยจนกระทั่งเขาหยุดยืนอยู่หน้าเจดีย์ที่ตั้ง

งกรรฐ์ค่อยๆยื่นไปด้านหน้าก่อนจะแตะลงบนรูปถ่ายของคุณทวดกฤษฎิ์ทันใดนั้นความทรงจำมากมายในวัยเยาว์ก็พลันหลั่งไหลเข้ามาในหัวคำ

งต่อให้เจ็บแค่ไหนก็ห้ามมีน

จะเข้มแข็งเหมือนคุณทวดกฤษฎิ์อ่อนโยนเหมือนคุณ

ิ์มองเหลนชายคนเล็กด้วยความเอ็นดูมือที่เหี่ยวย่นไปตามวัยและก

อ่อนโยนและรักเขาให้มากๆนะครับ ทะนุถนอมเขาและดูแ

แสนใจดีของเขาจะจากไปอย่างไม่มีวันกลับและเขายังจำได้ดีว่าวันนั้นเขากับพี่เกรย์ร้องไห้จนตาบวมช้ำร้องเรียกใ

งรากฐานของพิสิฐกุลวัตรดิลกของเราให้แข็งแกร่งขึ้น คุณปู่อยู่บนนั้นไ

ายของคุณทวดทั้งสองเงียบๆเมื่อร้องจนพอใจแล้วเขาจึงบอกตัวเองว่าจะต้องแข็งแกร่งมากกว

รับ แล้วน้องกรรฐ์จะก

ยู่บริเวณรอบๆพริ้วไหวไปตามสายลมคล้ายกำลังโบกมือส่งยิ้มน้อยๆให้กรรฐ์รอยยิ้มบางๆพลันปรากฏอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาเขาเดินล้วงกระเป๋าจากไปด้วยฝีเท้า

ังจากที่เหนื่อยกับงานอาสามาตลอดทั้งปีกรรฐ์ในตอนนี้เพียงอยากจะหลีกหนีความวุ่นวายและพักผ่อนร่างกายอย่างสบายใจเท่านั้นจนกระทั่งวันเวลาเหล่านั้นของเขากำลังจะหายไปเมื่ออยู่ ๆ วันหนึ่งอุบัติเหตุที

ับเป็นอะไรม

ยของอีกฝ่ายว่าได้รับบาดเจ็บมากแค่ไหนเมื่อเห็นว่าคู่กรณีไม่ได้เจ็บหนักถึงขั้นกระดู

อยครับเบาๆเจ็

กไปประคองมือข้างที่เคล็ดจนแทบขยับไม

รฐ์

ว่าร่างกายไม่ได้รับบาดเจ็บมากแล้วน้ำตาที่คล

็บมา

อกว่าเจ็บและออกแรงบีบเบาๆใบหน้าหล่อเหล

คงไม่ร้องบอกว

น้ำตาแล้วเจ้าเด็กนี่ยังป

รงพยาบาลค่ารักษาผมจะเป็นคนออกให้ทั้งหมดแล้วก็ยังมีอะไรนะ อ๋อ ค่าทำขวัญผมยินดีช

ณทวดมาตั้งแต่ยังเด็กเพราะฉะนั้นอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นเพราะความประมาทของเขาๆจึงยอมรับผิดอย่างไม่ลังเลหากเปลี่ยนเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่กรรฐ์ก็ไม่แน่ว่าเขาคนนั้นจะยอมรับผิดเพราะสังคมส

หมครับ ? ส่วนเรื่องแจ้งความค่อยคุยรายล

ตอนนี้เขาเจ็บข้อมือมากต่างหากในเมื่อคู่กรณีเป็นฝ่ายเสนอว่าจะพาเขาไปส่งโรงพยาบาลเขาจึงตอบรับน้ำใจของอีกฝ่ายอย่างไม่ลังเล แต่ถ้าหากว่าอีกฝ่ายหน้าตาโหดเหี้ยมหรือไว้หนวดเครายาวเฟื้อยจนทำให้เขารู้สึกกลัวต่อให้อีกฝ่ายพูดจน

ด้รับการสั่งสอนมาจากที่บ้านเป็นอย่างดีแน่นอนอย่ามองว่าเขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มอายุยี่สิบกว่าปีที่ยังไม่รู้จักโลกกว้างหรือรู้จักมองคนให้ออกมากพอตั้งแต่เขาเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายเขาก็เริ่มช่วยครอบครัวทำงานโดยรับจ้างเป็นเด็กเสิร์ฟที่ผับบาร์แล้วจนกระทั่งต

้าไม่ไหวเดี๋ยวผมช

ไหนเสนอตัวอุ้มผู้ชายด้วยกันพี่รูปหล่อคน

รครับแค่ช่วยพยุงก็

ด้เพียงไม่กี่ก้าวไวน์ก็เหมือนจะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ารถของเขายังคงล้มอยู่บนถนนฝีเท้าท

ครับถ้ามันพังจนซ่อมไม่ได้เด

่สีของรถที่ดูซีดกับสภาพความเก่าที่เหมาะจะเอาไปทำเป็นเศษเหล็กทำให้กรรฐ์คิดว่าควรจะซื้อรถคันใหม่ให้อีกฝ่ายดีกว่าเขาจึงได้เอ่ยออกไปแบบนั้นส่วนไวน์เมื

งแล้วสตาร์ทไม่ติดไปเลยยิ่งดีฉันจะสัญญาว่าจะทำสุสานรถให้แกพร้อมจุดธูปไหว้วันละสามดอกเพราะฉะนั้นพังไปเถอะนะลูกรักถือซะว่าวาสนาระหว่างเราจบลงแค่นี้ ถุย ถุย ถุย เขาคิดอะไรบ้าบ

พยาบ

ตของครอบครัวที่พาสามีและลูกๆเดินทางกลับมาถึงเมืองไทยในวันพรุ่งนี้ความจริงในใจของกรรฐ์นั้นอยากจะบอกปฏิเสธแต่พี่ชายของเขากลับเอ่ยดักคออย่างรู้ทันทำ

ีหน้าที่ดูดีขึ้นกว่าตอนที่เดินทางมาถึงเล็กน้อยมือของเด็กหนุ่มถูกพันด้วยผ้ายืดพันเคล็ดมองดูคล้ายข

ป็นยังไงบ

ตามร่างกายและข้อมือเคล็ดเท่านั้นไม่มีอาการร้ายแรงให้น่าเป็นห่วงแต่นั่นคือการประเมินภายนอกโดยใช้เพียงสายตาของเขาเท่

าดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะถ้าขับมาเร็วกว่านี้คุณคงต้อ

เด็ก

ันจนเขาต้องตกอยู่ในสภาพนี้กันล่ะเขายังต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัวแต่มือกลับใช้งานไม่ได้เพราะถูกคุณหมอสั่งห้ามไม่ให้ใช้งานหนักเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ทำให้เขาต้องขอลาหยุดงานรายได้หลักอย่างทิปที่เคยได้คืนละห้า

สแสร้งร้องไห้อยู่หน้าโลงศพของนาย เพ

้นมองอีกฝ่ายด้วยใบหน้าบูดบึ้งนี่เขาอุตส่าห์เหน็บพี่รูปหล่อด้วยคำพูดเจ็บๆแล้วคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเ

ถอะผมไม่ตายง่

งเด็กหนุ่มด้วยสายตาที่ทำให้อีกฝ่

็นออกจากห้องฉุกเฉินมาก็พูดแช่งตัวเองแล้ว

หรอกเหรอที่ทำให้ผมตกอยู่ในสภาพแบบนี้

ประมาทหรือต้องก้มล

ลันเริ่มขึ้นพยาบาลสาวที่ทำหน้าที่เข็นรถเข็นได้แต่เหลือบมองคนเจ็บทีญาติคนเจ็บทีเมื่ออีกฝ่ายสนทนากันราวกับว่ากำลังโต้