ิฐกุลวัตรด

ี่กรรฐ์หิวข้

บเฉยดังเดิมก่อนที่เจ้าของคำพูดจะปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าพร้อมทิ้งตัวลงนั่งข้างๆเธอใบหน้าหล่อเหลาของเขาฉีกยิ้มหวานอย่างประจบประแจงดวงตาดอกท้องดงามกระพริบปริบๆอย่างออดอ้อนทำ

ไช่เด็กน้อยแล้วนะเ

กรธเจ้าเด็กนี่ทีไรเธอไม่เคยโกรธได้นานเลยจริงๆเธอไม่ได้ใจอ่อนนะแต่ใครใช้ให้หลานชายเธอขี้อ้อนกัน

้าเด็กนี่อีกแล้วสินะไอ

แทบจะไม่รู้จักทางกลับบ้านแล้วทำไมถึงไ

ู้ทันว่าคุณย่ากำลังงอนตัวเองก็ใช้ไม้ตายด้วยการยื่นใบหน้าไปพิงที่ไหล่พร้อมถูไถไปมาราวกับลูกแมวน้อยขี้อ้อนทำเอานับดาวที่แสร้งทำเป็นใจแข็งไม่สนใจได้แต

ปมีเรื่องกับคนนิสัยไม่ดีก่อนครับน้อ

อกมานับดาวก็ทิ้งงานถักไหมพรมลงบนตักและหันมาสำ

แล้วเป็นอะไรมากหรือเปล่

่าทำให้ความอบอุ่นพลันแล่นวาบขึ้นกลางอกกรรฐ์ส่าย

กจะเก่งขนาดนี้ใครจะ

ชายของเธอนั้นแข็งแกร่งเพียงใดแต่อย่างน้อยๆนับดาวก็อยากให้เขาพึ่งพาครอบครัวบ้างแต่เด็กคนนี้ก็เหลือเ

รังแกก็วิ่งมาฟ้อ

ยพร้อมยกมือขึ้นลูบศีรษะของกร

จะรีบมาฟ้องคุณปู่ให้ไปจัดการพวกมันให้เข็ดหลาบไ

บหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยรอยยิ้มออดอ้อนเมื่อถูก

ินอะไรครับเดี๋ย

ับการลูบท้องนับดาวก็รีบเอ่ยถาม

ข่ฝีมือคุณย่าครับ” กรรฐ์

นะครับย่าจะไปท

วัยของเธอจะล่วงเลยเกินมาครึ่งชีวิตแล้วแต่ร่างกายของเธอยังคงแข็งแรงไร้อาการเจ็บไข้ได้ป่วย

ั้นถักลายดอกไม้ทิ้งไว้กรรฐ์จึงจัดการถักดอกไม้ของคุณย่าต่อด้วยความคล่องแคล่วอย่าเห็นว่าเขาเป็นผู

ิ์ไว้คนหนึ่งก็แล้วกันรายนั้นไม่เก่งงานบ้านงานเรือนแต่เรื่องอ้อนเมียต้องยกให้คุณทวดเขาล่ะอ้อนทีน

ของน้องกรรฐ

สูดกลิ่นหอมของข้าวผัดไข่เข้าเต็มปอดด้วยความหิวอาหารตรงหน้าเป็นเมนูง่ายๆใช้เวลาทำไม่ถึงสิบนาทีแต่รสชาตินั้นแตกต่างจากที่เขาเ

ๆเลยครั

ถ้ากินไม่หมดย่

นเด็กน้อยขี้อ้อนของเธอเองก็ทานข้าวผัดไข่ฝีมือเธอด้วยความเอร็ดอร่อยเช่นนี้มือเล็กๆที่จับช้อนยังไม่มั่นคงเผลอทำข้าวหกตกลงบนพื้นจากนั้นก็มีมือคู่ใหญ่คู่หนึ่งยื่นมาจับมือ

ือนเดิมไห

ี่ยกนิ้วโป้งให้เธอด้วยท่าทางเอร็ดอร่อยสงสัยคงจะหิว

ะครับถ้าไม่อิ่มเด

บพบว่าดอกไม้ที่เพิ่งขึ้นรูปได้เพียงเล็กน้อยนั้นกลายเป็นดอกไม้บานสะพรั่งที่ฝีมือการถักนั้นประณีตละเอียดละออไม่ด

รักของหลานชายอยู่ในใจพร้อมวาดหวังถึงหลานสะใภ้ในอนาคตอย่างสวยสดงดงามโดยที่หารู้ไม่ว่าหญิงสาวที่จะเข้ามาเป็นหลานสะใภ้ข

ปู่จนกระทั่งตะวันลาลับฟ้าเขาถึงได้เอ่ยขอตัวกลับซึ่งนับดาวก็ไม่ได้เอ่ยรั้งให้หลานชายอยู่ทานมื้อเย็นด้วยแต่อย่าง

ล

านล่มเมืองกลับเย็นชาจนถึงสุดขีดทำให้สาวสวยที่กำลังใช้สายตาหยาดเยิ้มหวานฉ่ำจ้องมองเขาจำต้องหดคอกลับไปอย่างเงียบๆเมื่อรับรู้ได้ถึงรังสีกดดันที่ชวนไม่อยากให้คนเข้า

ที่กำลังจ้องมองเขาที่กำลังจะเดินผ่านหน้าเธอไปเลยแม้แต่น้อยความมั่นใจในรูปร่างหน้าตาที่สวยงามของตนเองบวกกับชื่อเสียงในวงการที่กำลังโด่งดังทำให้วิเวียนมีความกล้ามากพอที่จ

ใจมานั่งดื่มด

เมื่อเห็นว่าระยะห่างระหว่างเขาและเธอนั้นแคบเกินไปกรรฐ์จึงเดินถอยหลังมาหนึ่งก้าวทำเอารอยยิ้มบนห

่สน

นที่สาธารณะและกำลังมีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เธอรอยยิ้มที่แข็งทื่อจึงถูกปรับลงให้หวานเยิ้มเพื่อสร้างภาพลั

่รู้จักฉั

ธอทำให้วิเวียนเอ่ยปากถามอีกฝ่ายออกไปอย่างต้องการหยั่งเชิง

ไหนแล้วเกี่ยวอะไรก

ยนแทบจะรักษาเอาไว้ไม่อยู่แล้วผู้ชายคนนี้เพิ่งออกมาจากป่าเขาหรืออย่างไรถึงได้ไม่รู้จักเธอท

วียน

บี่ยงตัวไปด้านข้างและเดินผ่านหน้าวิเวียนไปอย่างไม่แยแสทำให้ใบหน้าของวิเวียนค่อยๆขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความอับอายนี่ค

ม

ดี๋ยวน

ี่เดินผ่านเธอไปเอาไว้ทันทีด้วยความใจร้อนแต่คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะสะบัดมือของเธอทิ้งทันทีที่ถูกจับเอาไว

ัวไป

ัวเองไม่ให้ล้มลงดวงตาคู่งามเงยหน้าขึ้นมองแผ่นหลังเหยียดตรงที่เดินห่างออกไปไกลด้วยความโมโหจนแทบคลั่งไม่เคยมีเหตุการณ์ครั้งไหนในชีวิตที่ทำให้เธอรู้สึกเสียหน้าเท

ะสักวันฉันจะทำให้คุณหลงจ

างเห็นว่าเธอถูกหนุ่มหล่อปฏิเสธอย่างไม่ใยดีแต่วิเวียนกลับไม่สนใจเธอยังคงนั่งพูดคุยตามปกติและไม่เอ่ยถึงผู้ชายที่เพิ่งจากไปซึ่งเพื่อนในกลุ่มต่างก็มีมารยาทมากพอที่จะ