5 บา

ป รับตังค์ทอนและเข็นรถเข็นไปที่รถ กลอยใจรู้สึกเป็นห่วงกันต์ เธอไม่รู้ว่าฐานะการเงินของเขาเป็นอย่า

ลอยแวะร้านขา

องที่ซื้อมาใส่ท้ายรถ

ไม่สบ

งใช้ของผู้หญิงน่ะค่ะ

กใหญ่ก็หิ้วถุงพลาสติกใส่ของออกมาเดินไ

อะไรก่อ

ดีค

องชนบทคงจะเป็นแบบนี้ ทุกคนรู้จักมักคุ้นกันหมด หรืออีกอย่างสามีของเธอจะไม่ใช่ชาวสวนธรรมดาเป็นเศรษฐีปลอมตัวมาหรือเปล่านะ เธอคิดกับตัวเองอย่างนึกสนุก แต่ถึงเขา

อเป็นคนจ่ายเองแต่กันต์ไม่ยอม เขาเป็นสามีของ

นมาจากข้างนอกแล้วมื้อนี้กลอยใจจึงไม่ต้องทำกับข้าว จัดการกับของที่ซื้อมาเสร็จก็เตรียม

ะ กลอยต

ยวแต่ซุกไซ้ซอกคอเธอทางด้านหล

้นอาบพ

้นเค้าไม่ได้อาบแค่น้ำอย่างเดียว กันต์จูงมือเธอเดินเข้าไปในห้องน้ำ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอและของตัวเองออก ร่างกาย

ลอยทำเอง

อยถูให้ผมแทนก

เร่าร้อน แม้จะยังไม่ชินเท่าไหร่แต่กลอยใจก็ตอบสนองเขาได้แบบน่ารัก กว่าจะแล้วเสร็จก็ผ่านไปเกือบชั่วโมงกันต์ถึงได้ยอมปล่อยให้กลอยใจออกมาจากห้องน้ำ เธอแทบ

ๆๆ เบื่

ห็นมึงนั่งตรงนั้นแล้วก็พูด

นไม่ไหวกับกิริยาอาการของน้ำผึ้ง หลังจากที่มันกลับ

่งขวางบันไดได้ไหม เ

รลงล่ะแม่ เราอ

ตกลงมึงเ

ญิงที่ไหนมาอยู่ด้วยก็ไ

เดือดร้อนอะไร แม่เคยบอกหลายคร

วกันต์มานานแล้วและคอยหาโอกาสเข้าหาเขาอยู่ตลอดแต่กันต์ก็ไม่ได้สนใจเธอมองน้ำผึ้งเป็นเพียงน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้นเพราะป้าสาย

็เรียนจบแค่ปวช.เท่านั้นเพราะติดเพื่อนและเกเรเสียก่อน แต่เขาก็ยังให้เธอทำงานที่นี

ัวหรือเปล่าก็ไม่รู้ ผู้หญิงดี ๆ

้องนอนไป พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่ไก่โห่เพราะต้องไปซื้อของมาทำกับข้าว

นายหัวเมื่อไหร่ อย่ามา

้อมแขน วันนี้เขาไม่มีงานจึงไม่ต้องตื่นแต่เช้า เธอยังคงหลับสนิทแต่กันต์นั้นมีบางอย่างของร่างกายที่มันตื่นตัว ทนนอนกอดเธอไปได้อีกสักพักก็ไม่ไหวจึงขยั

แล้วหร

ายังไม่ลืม คงเป็นเพราะเขา

กลอยนอน

สิ่งมี่มันกำลังตื่นตัวพอดี เธอลืมตาขึ้นมามองสิ่งที่อย

เลยค่ะ นอนต่อ

ากลอยใจเองก็เต็มใจและต้องการสิ่งเดียวกับเข