วเข้า พวกมันจะตามทันแล้ว จื้อซี พวกมันมาแล้ว” ตู้ห

วกเขาจากทุกด้าน นางมองไปทางซ้ายทีทางขวาที และในวินาทีต่อมานางก็คว้าตู้หยวนและลากเขาวิ่งมุ่งหน้าไปยังกรงขังที่ทหารแคว้นต้าเซี่ยถูกขัง

้งหลายข้า

แล้วตกลงในกรงขังด้วยความตกใจ เขาได้รับการช่วยเหลืออ

ดเร็ว และไม่ลืมที่จะวิ่งไปหาตู้หยวนเพื่อบอกเขาว่า “เจ้ารอ

ที่ตกลงมากระทบดาบทำให้หัวใจของตู้หยวนเย็นเยียบ เขารีบวิ่งไปรอบ ๆ กรง

ไป วิ่งให้เร็วที่สุด ปล่อยข้าเ

นี้ทั่วทั้งหุบเขาแห่งนี้ก็วุ่นวายชุลมุนไปหมด ทหารที่ขังอยู่ในกรงไม้ได้แต่เงี่ยหูเพื่อฟังเสียงการต่อสู้ตรงนั้น เพราะด้านข้างมีกระโจมหลั

พวกเราจะทำ

่สาม สร้างกำแพงมนุษย์ และใช้ประโยชน์จากที่พวกฉีฉู่กำลังให้ความสนใจเด็กผ

่าไร นั่นย่อมหมายความว่า หยางจื้อซียังมีชีวิตอยู่ และนั่นหมายความว่าทหารของพวกเขาสามารถใช้โอกาสนี้ในการหลบหนีได้ ความหวังในการเอาชีวิตรอดทำให้ทหารทุกคนรู้สึกมีความหวังและรู้สึกถึง

มาก” ม่อหลิงเจ๋อพูดขึ้นแล้วเขาก็ห

จื้อซี สหายของเจ้ารึ ? พวกเจ้

่นในภูเขาไปทุกหนทุกแห่ง เขาเติบโตมากับภูเขาแห่งนี้ ที่สำคัญเขาชื่นชมกองทัพของต้าเซี่ยมาก ดังนั้

ับการฆ่าผู้คนและไม่มีเวลาสนใจตู้หยวน นางคงจะเข้าไปทุบตีเขาแล้ว นางไม่เคยเห็นใครที่ไม่สามารถซ่อ

นางจนตาย ข้าจะดูซิว่านางจะมีความสามารถแค่ไหนกัน” ชายวั

นที่สุดเมื่อเห็นกลุ่มทหารบางส่วนถอยออกไปในระยะไกลและยกค

ซีรู้สึกว่านางต้องติดเชื้อโง่หลังจากอยู่กับตู้หยวนมาเป็นเวลานาน ไม่เช่นนั้นนางจะโง่พอที่จะใช้มีดตัดฟืนแล้วสู้ตัวต่อตั

ก็หลบไปข้างหลังทหารของแคว้นฉีฉู่ และคว้าดาบสั้นออกจากมือของเขาและใช้เขาเป็นโล่

ื้อซีขว้างลูกธนูในมือสวนออกไป ลูกธนูที่ขว้างไปแต่ละดอกไม่พลาดเป้าเลยสักครั้ง จากนั้นพวกพลธนูของฉีฉู่ก็ล้มลงทีละคนสองคน เมื่อเป็

่างมากและตะโกนออกไปว่า “พ

กพอแล้วในชาติที่แล้ว ตอนนี้พื้นดินจึงเต็มไปด้วยมีด คันธนู และลูกธนู หยางจื้อซีจึงใช้โอกาสนี้ซ่อน

ข หลบลูกธนูหนึ่งลูก แล้วโยนพวกมันไปทางฝั่งตรงข้ามอีกสามลูก และผลที่ตามมาคือทหารฝ่ายตรงข้ามล้มลงอีกสามคน หยา

เดียวแล้วขว้างมันด้วยกำลังทั้งหมดของนางด้วยความเร็วดุจสายฟ้า ลูกศรคำรามผ่านร่างที่ขวางเส้นทางของมันใน

วยความรวดเร็ว หลังจากที่ศัตรูมีจำนวนลดลงอย่างรวดเร็ว เท่ากับว่านางเผชิญหน้ากับศัตรูน้อยลง ดังนั้นหยางจ

นของพวกเขากลับล้มลงทีละคนทันทีที่มีความกลัวเกิดขึ้นในใจ ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นคน

ูด้วยความเร็วส่งผลให้ทหารที่กำลังวิ่งหนีล้มตายลงทีละคน เมื

นอนอยู่บนพื้นโดยการทำเป็นแกล้งตาย หยางจื้อซียกยิ้มจากนั้นก้มลงหยิบดา

ามารถมองเห็นสถานการณ์อีกด้านหนึ่งของหุบเขาได้

หน เจ้าปลอดภัยดีหรือไม่ ? เจ้

นเป็นความผิดของข้าทั้งหมด มันเป็นความผิดของข้าทั้งหมด ถ้าไม่ใช่เพราะข้า คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับจื้อซี จื้อซีเจ้าอย

างจื้อซีเดินตรงมาทางพวกเขา นางใช้เวลาไม่นานก็เดินมาถึงตรงที่พวกเขาอยู่ หยางจื้อซีรู้สึกอยากจะทุ

ครในบ้านเจ้ากำลังจะตาย รีบ ๆ ลงมาได้แล้ว ร้องไห้คร่ำครวญอันใดนักหนา โตจนหมาเลียก้นไม่ถึงแ

ด่าข้าได้เช่นไร ไม่เป็นอันใดก็ดีแล้ว ข้าตกใจแทบแย่ หากเกิดอันใดขึ้นกับเจ้า ข้าจะบอกพ่

้าบ้านี่ พร่ำเพ้อยิ่งกว่าสตร