ิดที่บรรพบุรุษยอมเสียสละเสียเลือดเสียเ

กวันนี้ คนพวกนี้ผ

ร

เอ่ยขึ้นอย่างสงสัย ทำให้ผมหั

่คืนเดียวพอ..พรุ่งนี้เ

อกไปทางด้านหน้า ผมก็กระตุกรอยยิ้มขึ้นมาก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและค่อ

ะฟังดูจากน้ำเสียงของมันแล้วและสรรพนามที่ค

ร

บๆ

าาาห

้ด

ร

ก

ำลังถือปืนพกสั้นจ่อไปที่ศีรษะของชายที่กำล

หน้าผมพร้อมกับทำหน้าตกใจสุ

ร

างเหี้ยมพร้อมกับทำหน้าดุดันอย่างเอาจริงให้มันดู มันก็ก

ต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อก่อนจะทำตามที่ผมสั่งโ

าบถ ปืนก็จ่อเล็งไปที่ศ

ร

ก

ุญแจมือของมันอย่างชำนาญโดยที่ใส่กุญ

ียงเข้ม มันก็พยักหน้าเป็นคำตอบให้ผมก่อนจะยอมทำตามที่ผมบอก

ร

าย

บ พ

มต่ำพลางกดปลายกระบอกปืนจ่อไปที่ท้ายทอยขอ

เครือเอ่ยสั่งลูกน้องของตัวเองอย่างโมโห

ร

ร

บอกถูกวางลงบนพื้นดิน

ียงเข้ม มันก็ยอมทำตามผมแต่โดยดีเพร

ร

กๆ

และไม่ต้องรอให้ผมเอ่ยสั่งการอะไร พวกเขารู้หน้าที่รีบเดิ

ร็จและผมก็ยังจับหัวหน้าแก๊งของพวกมั

งเเอบทำให้ผม นึกแปลกใจและฉงนใจแบ

มวดคิ้วมองไปที่ชายรูปร่างอ้วนที่อยู่ตร

าการจะจับ

นาดนั้นเล

วัตรดาว

ปทันทีอย่างสงสัยมือก็กดปลายกระบอกปื

งหัวหน้ามันพูดจบ ผมก็รับรู้ได้ถึงสัม

ันไปมองวัตถุอ

ทบจะหยุดหา

งลูกแต่พอยิงออกมามันกลับกระจายตัวแตกออกจากกันเป็นจำ

ว่าปืนที่จ่ออยู่ที่ศีรษ

ตำรวจออกไปอย่างตกใจปนอึ้ง

ฝงตัวอยู่กับแก๊งค์รับลอบขนยาเข้าประเท

ตบตาคนพวกนี้อยู่ก็ได้….หรืออาจจะไม

มันคือแผน แผนข