เป็นแบบนั้น ทว่า!มันกลับไม่ใช่! ในช่วงเวลานั้นเธอรู้สึกถึงส

ึกขนลุก ไม่รู้ว่าเป็นใครที่จับมือเธออยู่ แต่ที่เจ้าจันท

! ฮือ

เป็นทุกข์ราวกันคนที่กำลังสูญเสียสิ่งที่รัก เจ้

ด้วยความแปลกใจ เพราะคนที่อยู่ตรงหน้าเป็นหญิงสาวที่มีหน้าตาเหมือนกับเธออย่

ห้กับเจ้าจันทร์ ทว่าแววตาที่สื่อออกมามันแฝงไ

อนดูแลคุณแม่มณี

คุณแม

งการให้เธอทำอะไร ฝากดูแลคุณแม่มณีเหรอ? แล้วคุณแม่ม

ไม่อาจทำให้เจ้าคุณพี่หันมารักฉันได้เลย ฮ

? ” คนฟังเบิกตาโตทำหน้าง

่เคยเจอใครที่มีใบหน้าเศร้าหมองราวกันคนกำลังทุกข์

ยตามองที่สิ่งนั้นเธอก็ต้องเบิกตาโต มันคือกำไลทองที่สวยงามมากๆ ลวดลายละเอียด

ันขอให้หล่อนโชคดีนะ ” พูดจบประโยคสุดท้าย ก็เกิดแสงจ้าจนเจ้าจ

ฮ้ย

ว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะหันไปมามองรอ

ไหนแล้ววะ?

นแรงราวกับพายุ พัดพาตัวเธอให้ปลิวจนลอยละล่อง ร่างเล

คนหลงทาง ความหวาดกลัวเข้าครอบงำจนเจ้าจันทร์ต้องหลับตาปี๋

้าจั

...

แต่เธอสัมผัสได้ว่ามันเป็นน้ำเสียงที่อ่อนโยนและแฝงไปด้

กว่าจะลืมตาได้ก็กินเวลาไปนานเกือบห้านาที เ

คุณเจ้าจันทร์ฟ

ู้สึกปวดหัวมาก มองหน้าใครก็ไม่คุ้นเลยสักคน มีห

บคุมสติตัวเองพร้อมกับใช้สมองประมวลผลทุกอย่าง อย่างรวดเร็ว แล้วสมองอ

อะไร เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่เป็นไม้ น่าจะเป็นไม้สักทอง เตียงนอ

อายของความเก่าแก่ ทว่ามันกลับเป็นบรรยาก

กัสไหมไอ้จันทร์? เธอควรคิด

ได้ นอกจากนอนนิ่งๆ มองทุกคนที่อยู่รอบข้างพูดคุยก

างนี้จริงๆ เธอก็แทบอยากจะทึ้งหัวตัวเองแรงๆ ใครมันจะค

ูดคุยแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง ถึงแม้จะฟังเข้าใจก็เหอะ เสื้อผ้าก็ดูเหมือนจ

ี่มีชื่อกับหน้าตาเหมือนเธอทุ

ิม ก็คือผู้ชายหน้าหล่อ รูปร่างกำยำ ดวงตาสีเข้มต

่านออก แต่เจ้าจันทร์ก็ไม่ได้รู้สึกกลัวหรอก

รดีขึ้นนะ เจ้าคุณ ” คุณหญิงหันไปพูดกับ

ป็นลูกสาวของคุณแม่ กระผมฝากคุณแม

.