ของรีสอร์ต ทุกอย่างดูนิ่งเงียบจนเธอแปลกใจ.

มีใครตามเราไปเคลียร์ ถึงเขาจะจำเราไม่ได้จริงๆ แต่พนักงานรีสอร์ตก็เห็น ต้องรู้ว่าเราเป็นแขก

จิตหัวใจไม่อาจสงบด้วยเร

กรธเราม

ะลูกค้าข้างๆ แล้วทุ่มใส่เขานั้นเป็นเหยือกเบียร์ขนาดใหญ่...แรกทีเดียวเธอก็นึกสย

มของรัชตะที่เธอหลงเชื่อตาม จนวางใจมอบชีวิต

าไม่รักลดาก็คืนมาให้เราสิ น้องกับห

่ผ่านมาเรื่องกวนใจพวกนี้จะรู้

ัดผู้หญิงหน้าด้านมาเปิดห้องกกกอดกัน ถ้ายิ่งปล่อยนา

นใจว่าหล่อนควรจะใช้เวลาพักร้อนช่วงสิบ

ดาอีก ถ้าจะแตกหักก็ช่าง...ต่อไปพี่จะด

ตียงมาดู นั่งรอจนเวลาล่วงมาถึงหกนาฬิกา คะเนดูว่าน้องสาวคงตื่นนอนแล้ว จึ

าสามสาย ล้วนเป็น

เลย แต่คุณใหญ่ว่าคุณแหววคงอยากพักหลังจากเดินทางมาเหนื่อยๆ ลดาเลยไม่กวนต่อ รอให้คุณแหววติ

นั้นทำให้พราวพิชชาเผลอยิ้มออกมาหลังจากผ่านเรื่องให้ขบคิดอยู่ทั้งคื

พอลงที่เชียงราชก็ตรงมายังที่พักเลย เห็นบรรยากา

เชียงราชในหน้าหนาวก็ไม่ทำให้คุณแหววรู้สึกเสียเที่ยว ยังมีที่สวยๆ ที่ลดาอยากให้คุณแหว

ังคิดจะพาพี่ตะลอ

างนอกออกจะบ่อย แล้วนี่ขนาดลดาอยู่มาเป็นปี ยังมีที

ชาคงเบิกบานหัวใจตาม แต่เพราะเรื่องราวเมื่อคืน

.ยังดีกับลด

งวากับลดามาก ไม่ได้ดีขึ้นเลย ชอบขัดใจเ

นได้ แต่ในเวลานี้ สติไม่มีเหลือ แค่ได้ยินว่าคุณใหญ่ไม่ได้เป็นผู้ชายแสนดีที่คอยดูแลแล

เขา อ