กวาดทั้งในเรือนและนอกเรือน ส่วนเรื่องห้องน้ำไว้

่พื้นห้องโถงอย่างหมดแรง จะใช้เวลาแค

นางคงต้องขึ้นเขาเพื่อหาอาหารมาเพิ่มเสียก่อน หาก

หาสิ่งที่จะนำมาทำเป็นอาวุธได้บ้

ที่ใช้ล่าสัตว์ได้บ้าง แต

าของนางทิ้งธนูกับมีดพร้าไว้ด้วย ลี่อินจึงไปนำออกมาให้บุตรสาว

อย่างมุ่งมั่นของนาง ลี่อิ

ป่วยช่วยใดบ้าง” จือห

ังไม่ได้ลงมือตรวจ นางคิดว่าลี่อิน

เท่านั้น อาการของลี่อิน นางหายใจลำบาก วิงเวียนศีรษะบ่อ

อดข้าใช่หรือไม่”

อินพยักหน

ในครั้งนั้นและไม่ยอมรักษาให้ดี” จื

ล่าของจือหลินก็เพียงแค่คิดว่าบุตรสาวของหมดสติแล้วเพ้อไป แต

รีบพูดดักไว้ก่อน เมื่อเห็นล

นเขานะเจ้าค่ะ ท่า

าะอาหารในเรือนใกล้หมดลงแล้วจริงๆ อีกอย่างนางก็ไม่อาจออกไปขึ้นเขาได

แยกย้ายกันไปนอน ฟ้ายังไม่สว่างจือหลินก็ลุกเตรี

ะหว่างทางที่จือหลินนางเดินขึ้

รอบนอกเช่นชาวบ้านทั่วไปเท่านั้น เพราะกลัวจะถูกสัตว์ป่าทำร้าย

ดินเข้าไปได้ ทางที่ไม่มีคนเดินผ่านมา

ขุดกลับเรือน ไก่ป่า กระต่ายป่ามีให้เห็นบาง แต่ธนูในมือที่นางเพิ่งได้มา

ดินขนหาตามพุ่มไม้แล้วได้ไข่ไก่มาอีกนับสิบฟอง เพราะตัวนางที่เล

มากนัก ก่อนจะลงเขานางยังได้ผลไม้

จือหลินนับว่าพอใจยิ่งนัก นางยังไม่อยากพบเจอผู้ใดไ

บมาที่เรือนอย่างเป็นห่วง เมื่อเห็นตัวจือหลิน ล

ด้มากเพียงนี้ เจ้าเดินเข้าไปในป่าลึกรึ”

่อน ข้าจะทำอาหารอร่อยๆ ให้ท่านได้ทาน” จือหลินแย่

ดาก่อนจะหันไปจัดการไก่ป่าตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ลี่อินมองตะลึง

เร็ว เพียงไม่นานไก่ป่าในมือของจือหลินก็ถูกโยนลงไปในหม้

ดเร็ว เมื่อยกอาหารขึ้นตั้งโต๊ะ ลี่อินก็มองอยากไม่อยากเชื่อ นั

นจะแยกไข่แดงลงในชามของมารด

่ต้องเป็นห่วงแม่” ลี่อินจ

ดีขึ้น หลังจากนี้ทุกวันท่านต้องกินไข่แดงทุกวันเจ้าค

ลี่อินกิน ลี่อินปาดน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างลวกๆ เพราะไม่อยากให้บุตรสาว