ึ้นมองเสิ่นชิงชิ

า รอยยิ้มที่มุมปากแฝงไปด้วยความ

นของคุณนายลู่ไว้แน่น จากนั้นก็ฝืนพูดต่อไปอย่างตะกุกตะกักว่า “เ

พร