่ สักวันฉันคงต้อ

้องอดมื้อกินมื้อหรือบางครั้งสองวันค่อยได้กินข้าวที่เป็นแป้งแข็ง ๆ เพื่อรัดเข็มขัดอาหารให้ได้มากที่สุด ผู้คนล้มตายจำนวนมาก แต่

บบฟาร์ม “ตอนนี้ยังไม่มีภารกิจอีกเ

ะ ฉันไม่

รื่องแปลกใหม่ให้ตื่นเต้นหรือตกใจ อีกทั้งเทคโนโลยีพวกนี้มันพัฒนาไปไกลกว

จมตีเธอก็คิดบ้าง แต่ไม่รู้ว่าเรื่องราวหลังจากนั้นจะเป็นยังไงบ้าง คิดว

ฮ้

ุ่นคิดกับตัวเองหันไปมอง ก่อนจะมีเสียง

้องไปทำงานบ้านแทนพี่สาวที่ป่วยในห้อง ห

่ให

ต้องออกไปทำงานบ้านเหมือนเคย แต่ย่าคงเห็นว

้งให้” หลิวอิ๋งอีดันพี่ชายเข้ามาในห้

บพื้นข้าง ๆ “อาสวี่ เข้า

งึกงักแล้วเดินเข้ามานั

ชิด หลิวเหอสวี่สติไม่สมประกอบก็จริงแต่ไม่ใช่ว่าไม่รู้เรื่องเลย ยิ่

อกถาม เธออยากออกไปดูข้างนอกว่าพอมีอะไรให้ทำกินบ้างหรือไม่ แต

่มี กับพวกนั

อ่อนโยน เด็กอย่างเหอสวี่ต้องใช้ความใจเย็นและอ่อนโยนคุยด้วย มิฉะนั้นเขาจะอยู่ในโลกส่วนตัวทันที ดูได้จากความท

เด็

มาอีกครั้ง เป็นหลิวอิ๋งอีที่มาพร้อมแผ่นแป้งกับน้ำต้มสุกที่รีบไปต้ม

เอ่ยบอกเสียงเบา “เสี่ยวอีซ่อนแผ่นแป้งไว้ให้ได้เพียงแ

ขอบคุณ

์เป็นเวลานาน แต่มันก็ไม่ได้ไม่มีกินแบบนี้ จะให้บอกน้องสาวไปหาอะ

มีใครเอาอาหารไปให้แม่เลย เสี่ยวอีไม่กล้าเอา

ก็จะมีแผ่นแป้ง ลวกผัก บางวันจะมีพวกธัญพืชที่จะได้กินสัปดาห์ละสองวัน ปกติเป็นหน้าที่ของพี่สาวที่ต้องเอาไ

ถอะ ย่าไม่อยู่แบบนี้ก็นอนเอาแรง ตอนเย็นเดี๋ยวจะได้ออกไปจั

ค

ใส่จะดีหน่อยเมื่อถึงมื้ออาหารพวกผู้ใหญ่จะตามหา แต่ถ้าเป็นเด็กอย่างเช่นบ้านหลิว หากสองพี่น้องออก

อมองดูเสื้อผ้าที่สวมใส่ที่ซีดจนไม่รู้สีเดิมและยังมีรอยปะมากมายแล้วได้แต่ถอนหายใจ