อเลิกคิ้ว

ุณเอง ขอตั

ะคิดหาทางหนีออกจากที่นี่อีกครั้ง เธ

หลายแบบให้เลือกซึ่งล้วนเป็นสไตล์ที่เธอชอบใส่อยู่เป็นประจำก็คือชุดเ

ีไนล์เดินนำหน้าอยู่ ระหว่างทางก็แอบมองเฟอร์นิเจอร์ที่

ยก็หนาแน่น หากจะหนีออกไปคงไม่ง่ายอย่างแน่นอน แต่มั

งนั่งคุยกับมาเฟียหนุ่มอยู่บนโซฟาตัวหรูและมีบอด

คัดหน้าตาเข้

้นที่มีใบหน้าหล่อคมคายแต่ยืนเร

ี่กำลังใช้สายตาใสซื่อมองเหล่

ณสนใจได้” เขากระตุกยิ้มชั่วร้ายพลางชักปื

! กร

ดไหล่หนาของลูกน้องที่ยืนนิ

รัวอย่างไม่อาจห้ามได้ เมื่อเขาเห็นปฏิกิริยาของเธอก็กระตุกยิ้มอ

มองแค่ผม” มาเฟีย

่ทว่าเขากลับใช้สายตามองเธอส

ป่าเถื่อนและเ

นนี้เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงยีนดูสบายๆ ใบหน้าคมเข้ม จมูกโด่ง ริมฝีปากหนาคล้ำเล็กน้อยคาดว่าเกิดจากการสู

มาฉีดยาคุ

มต้อ

อยให้ท

ยาคุมฉุกเฉินเอาก็ได้

วัน ถ้าได้ทุกชั่วโมงก็คงดีแต่ผมต้องทำงาน ยัง

่กล้าพูดเรื่องน่าอายต่อหน้

ล้วทำตาม

ครมาสั่งฉ

ีกอย่างผมไม่อยากให้เด็กต้องเกิดมาโดยปราศจากความรัก” มาเฟียวัยสามสิบห้าปีพูดออ

มีพ่อแบบคุณเหมือนกั

าแต่โดยดี เคลย์ตันนั่งมองใบหน้าหวานที

เอียดต่างๆ แล้วขอตัวกลับหลังจากทั้งห้องก็ต

นเลี้ยงกับผม ไนล์เ

มาไหนก็ได้ตามใจชอบเหรอ

นแบบนั้นไ

นไม

จะทำแบบนั้

เกลี

มร

ถ้าฉันหายไปแบบนี้ที่ทำงานต้

อกให้ค

องแบบนั้นไม่ได้ ฉ

ห้เงิน

นจะเข้าทำงานที่นั

ากไม่ใช่เหรอ” เขาพู

็นใครก

จเคลย์ตันก็เดินออกไปจากห้องรับแขกโด

ของตัวเองเบาๆ อย่างใช้ความคิดจนลืมไปว่าต

สาวไม่มีทีท่าว่าจะออกมาจากห้องเ

่ก!

่อเคลย์ตันเปิดประตูเข้ามาแล้วปิดมันอย่างแรง เธอมองหน้าเขาอ

ังไม่แ

ปทางอื่นโดยไม่สนใจเขา เขาจึงเดิน

ย เจ

ระชากลากถูเธอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าจนของ

ไทออกหลวมๆ แล้วทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาตัวหรูพร้อมถอนหายใจออกม

มือนกัน

เกิดขึ้นเมื่อปีก่อนไม่ได้จริงๆ เหรอ” เคลย์ต

ูลมาดูเหมือนว่าเธอจ

นั้น

ดจำได้ขึ้นมาผ

่าอลิสเดินออกมาจากห้อง