ียใจย่ะอย่างนายก็แค่ของเล่นของฉัน"

ันเล่นจบแล้ว" แ

ี เพราะรู้สึกเสียหน

ระตูใส่หน้าลีโอทันที คนอะไรพูดจาไม่เข้าหูแถมยังพูดแดกดันอยู่นั่นแหละ เจอฤ

นอกก็สบทบทออกมา

อคิดไปอย่างมาดมั่นก็เดินกลับไปข

็ดขาด หวังว่านายคงเข้าใจที่ฉันบอกนะ"ลีโอพูดออกไ

ไปเพราะแค่นี้ก็พอจะรู้แล้วว่า

ยใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์" ลีโ

รอขึ้นเครื่องจนกระทั่งลงเครื่องแพรนลินก็ไม่พู

บเขาล่ะ" ริต้าเอ่ยถามเพื่อนเมื่ออยู่ใ

บบที่เราคิดอ่ะ" แพรนลินบอกออกไป เพราะเธอนั่งคิดนอนคิดมา

ก มันไม่ใช่ละครนะ

ออกไปช่วยข้างนอกกันเถอะ" แพรนลิน

อาเทอร์เอ่ยบอกออกไปเพราะต้องการให้เพื่อนของเขาได

ปด้วยค่ะ" แ

ยวพี่กับริต้าจัดการเอง" อาเทอร์เอ่ยบอกก็

พรนลินเรียกตามทั

ไปทำที่อื่นก็ได้นะ"

ไร" แพรนลินเอ่ยออกมา เพราะวันนั้นเ

เองดังขึ้น ก่อนจะมองแล้วกดรับด้วยรอยยิ

คะเนี่ย" แพรนลินกรอกเ

้โทรหาเราเลย พี่ไม่อยู่เหงาล่ะสิ" พาทิศเอ

็ไม่มีใครพาไปกิน เวลามีผู้ชายมาจีบก็ไม่มีใครมาหวง " แพรน

แค่สองปีเองเดี๋ยวก็เจอกัน

ให้ได้เลย รอปิดเทอมก่อนเถอะ" แพรนลิ

หาเราใหม่นะ คิดถึงนะยัยแสบ

เข้าใจว่า แพรนลินมี

รอ" ลีโอถามออกไ

" แพรนลินไม่ตอบตรงๆแต่ตอบอ้อมๆไป แพร

ก็เริ่มทาสีอย่างขมักเขม้น จากนั้นทั้งสองก็

ำอาหารมาเลี้ยงเพื่อตอบแทนในการมาช่ว

้หล่นลงมาใส่เพื่อนสาว แพรนลินก็ตกใจจนก้าวขาไม่ทันได้แต่หลับตา

งออกมา เมื่อล้มลง

โอเอ่ยถามก่อนจะมองหน

อบคุณนะคะ" แพรนลิน

กันมองอย่างเป็นห่วง ลีโอจึงปล่อยแขนของตัวเองที่โอบกอ

" ริต้าเอ่ยบอกแล้วเข้

างนี้พี่จัดการเอง" ลีโอเอ่ยบอก ก

บลีโอก่อนจะเดินออก

่เข้ามาทีหลังจึงไม่รู้ว่าเ

ะไร" ลีโอบอกไปก็เอาน้ำรา

อลอย นึกถึงเหตุการณ์เมื่อกี้ แล

ี่ย" ริต้าเอ่ยถามเพ

บนายเฉิ่มนี่แล้วอ่ะ" แ

กแค่นี้ แกชอบเขาเลยเหรอ

ายลีโอนี่ให้ได้แกคอยดูละกัน"

าเอ่ยเตือนสติเพื่อนสาวอีกครั้ง เพราะมันตรงข้ามกับสเปคที่แพรนลินตั้งไว้ทุกอย่

้าง แกจะไม่ให้ฉันลองก่อนหรื

นทัพเสริมให้แกเองก็ได้" ริต้าบอกออกไ

ครเนี่ย" แพรนลินก็เข้าไป

วแกจะรู้สึก ซิงๆแบบแกตายแน

้าเขาไม่ขัดขืนฉันก็พร้อมจะสนอง ฮ่าๆ" แพร

วามแรดของแกลงมาหน่อยนะคะเพื่อ